Anılar Sokağı

Tarifi zor bir acıdır bu. Yüreği güzele denk düşen anlar bu sözleri. Güllerin en kırmızısını seçtim dikenine bakmadan ilk hecede…

Aralık 18, 2022 - 01:55
 0
Anılar Sokağı

Anılar Sokağı

Tarifi zor bir acıdır bu. Yüreği güzele denk düşen anlar bu sözleri. Güllerin en kırmızısını seçtim dikenine bakmadan ilk hecede…

Yüzü dünden kalan gecenin karanlığı ile donakaldı. Her zaman en zor olanı seçmek bazı durumlarda çare olmayabiliyor. Nedenini bilmediği bir hüzünle çarpan yüreği gerçekleri artık duymak istemiyordu. Askıda duran paltosunu eline aldı ve usulca kapıyı çekti. Dışarıda yağan yağmura kendini bırakarak sokakta boyuna yürümek istiyordu. Yürüdükçe sanki her şey düzelecekti. Tüm acıları dinecekti. Henüz yeni kaybetmişti onu fakat şefkati hala yüreğindeydi. Keyifli halleri, utandığında kızaran yanakları, masumiyetini saf ve temiz hallerini özlüyordu. Adımları hızlandıkça ona olan öfkesi diniyor ve eski güzel günler aklına geliyordu. Gün ağarmaya başlıyordu. Sabahın ilk saatleri yaklaştıkça şehirde hareketleniyordu. Önce tabiat uyanıyordu derin uykusundan. Ardından on binlerce insanın rızık telaşı başlıyordu. Araçların egzozundan çıkan duman insan seslerine karışıyor topuk sesleri kuşları dahi irkitiyordu. 

Gün doğumu ile yayılan ilk ışık hüzmeleri evlerin, dükkanların üzerine düşüyordu. Aklıma onunla geçen ilk yaz günlerimiz geliyordu. Neşeli kahkahaları, şakaları henüz kulağından silinmemişti. Kendini gerçeklikte bulduğu o an da çaresizliği iliklerine kadar yaşadı. Olduğu yerde dona kaldı. Bir korna sesi ile irkildi, köşeye çekildi. Başını hafifçe yana çevirince gözleri büyüdü ve şaşırdı. Gün ışığının vurduğu mekan içindeki çocuk sevincini yeniden yeşertti. Burası onunla ilk buluştukları yerdi. Ne çok anıları vardı bu yerde…Kalbi yandı sanki gözleri doldu. Yürüdü…yürüdükçe hüznü çoğaldı. Yürüdü ve sanki gökyüzü yüreği ile ağladı. Korkmuyordu artık sanki..korkusu aşkına galip gelmeyecekti bir kez daha. Her sabah bu kararlılıkla uyanıyordu yeni güne gün bitiminde ise binbir ıstırap…

Bir sandalye çekti ve oturdu. Masa üzerinde duran vazo içindeki iri güllere takıldı gözleri. İlk sevgililik dönemleri, en mutlu, en hüzünlü, en çaresiz anlarını dahi ortalaşa paylaştıkları yerdi burası. Ortak bir eve çıkma kararları da yeni bir hayata başlayacakları o ilk evetin heyecanını da bu kafede tatmışlardı. Ardından başlamıştı çocuk hayalleri. Geleceğe iz bırakacak sevgilerini bu topraklarda yeşerteceklerdi. Zamana yenik düşüyoruz. Her saniyemizi düşünerek yarını heba ediyoruz. Korku ile başlayan her yeni günümde canımın parçasını yine bu kafede bırakarak ayrılıyorum.

O bir masaldı düşten öte. Sonsuz iri güllerin içinde bana bakan. Sözlerim duvarına çarptıkça tattım ben de kekremsi baharın sarhoşluğunu bir kış gününün sabahında…

Tepkiniz nedir?

like

dislike

love

funny

angry

sad

wow

Gamze Yazmayı, okumayı ve araştırmayı seven bir öğretmen