Bildiklerini Sanan Bilmezler Topluluğu

       Dünyanın kirliliği altında ezilirken aslında yükseldiğimizi sanıyoruz. 

Değişmeyi yanlış anlayıp, benliğimizi kaybediyoruz. 

Kazanmanın hırsı içinde içimizdeki merhameti yok ediyoruz. 

Araştırmak yerine önümüze konulana tapıyoruz.

Bizi yaradanın ilk emri olan 'îkrâ' yani 'oku' emrini, sadece dil ile yapıyoruz.

    Halbuki gerçek çok başkadır. Bitmek bilmeyen kum taneleri gibidir dünya. Yaşadıkça ölemezsin. Bundandır ki "Ölmeden önce ölünüz" demiştir hadisi şerifte. Peki bu ne demek? Dünyanın akışına kapılmatansa, kendi akışınızı dünyaya uydurmak demektir. Ölmeden ölümü bilerek yaşamaktır. Tedbir almadan tevekkül etmemektir. Bize bırakılan mirasları (örf, adet vs.) yaşadığımız döneme uydurmaktır bi nevi. Ama bizler önce duyduk, sonra okuduk ve yol aldık. Peki anlamak? Okuduğunuzu anlamadan nasıl yol aldınız? Diye sormayacaklar mı? Soracaklar elbette işte bu yüzdendir ki önce okuyun ve anlayın. Duyun ve diliniz ile tasdik edin ve anlatın. Yanlışların doğrular ile karıştığı bu zamanda yapmamız gereken şeyler sayılı olmasına rağmen biz yine yanlışın yolundan ilerliyoruz. Korkarım ki bu ilerleyişin sonu yok oluş olacak. Sadece ölmek değil bu, insan oluşunuzun ölmesi ile başlayacaktır.