Derin Yanılgı

Derin Yanılgı

Aynada kalmış iki üç çizgi yüzündeki hüznü derinde saklıydı şimdi. Aklından nelerde geçiyordu bu gece vakti. Zamanı kovalasa yetişecekti sanki. 

Sır perdesi aralanmazdı kolayca her yanılgısı bir teslimiyetin bedeliydi. Yine bir gün geceye kavuştu saatler sustu. Yalvarmıştı binbir yükünü taşırken en derin kuyulara. Ayağı tökezledi güneşin seraba yenildi ilk günden habersizce.

-Konuş benimle! yalnızlıktan karardı odalar kalbin kapısını araladı hesapsızca. Korkular biriktiriyor günden güne ve dünden yarına. Derinlerde saklı yarası kanarda boyuna bakmaz gözünün yaşına. Yeni bir yaş alır gibiydi sesi. Durmaksızın büyüdükçe odayı kaplardı her hecesi. 

-Koyup gitti mi şimdi seni? dedi oradan biri. Gün ağarmadan gidilmezdi geceleri. Topladı hüznünü sormadan açtı pencereyi. Yıkık bir duvar mıydı yüreği? Aklının almayacağı oyunlara karışmış besbelli. Yarına kapı aralar bakışları derin ve takipsiz. Sanmıştı basit bir oyundu kederi büyüdükçe doldurdu o karanlık geceyi. 

“Ha” diyordu! “Ha gayret!” sonunda ferahlık gelecek. Tuttu yakasından akrebin yelkovanın peşi sıra gitmesini istemedi. Tuttukça kaydı en sessiz ve kör noktaya uzandı. Tuttu elleri dikene battı. Battı elleri dikeni sardı. Ruhumda bir sancı hep bu Pazar geceleri. Uğuldadıkça sesi kulaklarını tıkadı kalbinin. Yarınlara yazdı mektubunu katı bir silüetin yansıttığı aynada bir bir…

-Sus! dedi sonunda karış ötekilere de hayırla yad edelim seni de. Su gibi aziz ol da git! mertçe ve telaşsız. Üzerine bulaşmasın kiri tozu dönemeçlerin. Bir bulanki pamuklara beyaz ve serin. Pare pare olsun aşkı derin. Susmanın vakti değil dese de beri ki kapat gözlerini perdenin. Gizli olanı aşikar edemezsin üzerine bin kat toprak yığılmış çözemezsin. En zorunu elde etmek başarı değil ellerini saran yüreğini yoran ve en derine katan bu hissi yakta koş yamacına gecelerin.

Kaldırım taşına düştü gülleri. Elinde binbir surat izleri. Ayakları sürüldü taşlara kare kare deldi yüreği pare pare harcadı izleri. Yaktı en derinden acısı derin kederi. “Ruhuna tesir edemezsin” demişti yapamazsın yorgundur yüreği. Ne konuştu ne de sustu o koca cüsseli ihtiyar elleri. Hikayenin başında yazılmış olana da uymak istemedi. Gönlüne denk düşene öteledi sözleri.

Durdu zaman sonunda alnındaki çizgileri aynada incelerken…Zamansızlığa yenik düşeceğine sevda yüklü bir gemiye binmeyi istedi. Uzun süren yılların kıyısında soluklanırken buldu merhemini…