DÜŞÜNDÜĞÜMÜZÜ SANDIĞIMIZ ALGILAR

Bir düşüncee sahip olmak, bağımsız bir zihin tasarımını başarıya ulaştırmaya çalışmak ve her gün bilgi ile yenilenmekle özgürleşir. Bize sunulmuş düşünceler çokluk yığıntısından başka bir şey değildir, ancak yeni bir şıkkı elde edebilmek önüne konulanla yetinmekten kurtarıcıdır.

Düşünmek elbette marifetir, fakat düşüncenin nereden doğduğunu sorgulamak daha üstün bir bakış açısı gerektirir. Çoğumuz daha önceden sahip olunmuş düşüneleri kıyafet ediniriz, hatta daha fazlasını iddia edeyim, çoğumuz kendimize en yabancı kişileriz. Bu durumda hem güzel bi' merak hem de tehlikeye her an açık haldeyiz; güzel olan her gün kendini keşfebilme olanağını kullanabilirsin, tehlikeli yanı senin nasıl olduğunu dışarıdan aldığın aktarımlarla  doldurabilirsin.

mesela, çirkin neye göre belirlenir ?

o güne kadar düşünmediğin bir özellik başkası tarafından ifade edildiğinde kimliğinde ne kadar yer alabilir?

çoğunluğun doğruluğu ne kadar geçerlidir?

bu benden sana, senden birçoğa ve oradan da topluluk grubuna sıçrayan felakettir.

Çirkin, güzel olanın algısı dışında kalanların dışlanmışlığıdır

 x' partisinin seçmenine göre y ahmaktır, y' ye göre de x, o halde algı da karşıtlığı bulunan şeylerin doğruluğun ne kadarı düşünenin ürünüdür?

Bana göre 'benin' tanımı bile algı meselesidir,her gün aynı günü aynı gayretle yaşamadığımızdan tanımımız,düşüncelerimiz değişimi deneyimlemekte ve elde etmektedir. 

Zannettiğim bir şey varsa,

İnsan dönüşümün sonsuz yineleyicisidir ve hiçbir düşünce yarına kalacak kadar tembel bir çizgide ilerlememelidir.