Döngü..

Nasıl başlamıştı bu döngü? Mutlu olacağını sanarak ilk kez ne zaman kalbini bir başkasına açmıştın?

O küçük heyecanlar, kalp çarpıntıları, gözlerinde oluşan o ışıltı.. Herşeyin ilki. İlk kez birinin gözlerinn içine bakması, elini tutması, seni anladığını hissettiğini düşündüğün o ilk an ve ilk öpücük.. 

Küçük ama mutlu anlar, sevildiğini hissetmek, ayaklarının yerden kesilmesi.

Peki ne zaman yıkıldı Dünya'n başına ? O ilk kıskançlık tohumu, ilk öfke tohumu ne zaman filizlendi..?

İlk ne zaman manipüle edildiğini hissettin.. Yanındayken huzur bulurken bu duygu ne zaman korku ve endişeye dönüştü.. Ne zaman bir başkası senin yerine tercih edildi. İplerin koptuğu, her şeyin yokuş aşağı gittiği an ne zamandı..

Kalbin kırıldığında aynı şekilde kırmayı ne zaman öğrendin. Sana yapılanın aynısını, bazen daha fazlasını yapmaya ne zaman karar verdin..

Kırıldığın kadar kırarken yine mutsuz olmak daha beteri hatanın senin üstüne kalması.. Tüm bu kalp kırgınlıkları,ihanet, ruhundaki yaraları, kalbini kapatmayı ne zaman öğrendin. Kimseye güvenmemeyi, sevmekten korkmayı, hüznünü öfkenin ardına saklamayı ne zaman öğrendin.

Herkesin gözünde öfkeli, sinirli, duygusuz birine dönüşürken içten içe ağlamayı ama kimseye söylememeyi ne zaman öğrendin. 

Sevdiğin zaman karşındakinin senden beklediklerini karşındakinden beklerken karşılık bulamadığın, deli gibi sevsende geri çekilmeye başladığın, anlaşılmadığını hissettiğin anladığın o an, seni anlamak yerine bir başkasının sana tercih edildiğini izlerken susmayı nasıl başardın.. 

Hepsi o ilk kalp kırıklığı ile başladı değilmi, sevdiğinin o ilk canını yakışıyla, ilk baskısı ve ilk duygusal şiddetiyle.

O döngüden kurtulup Anka kuşu misali küllerinden yeniden doğmak istedin, hatta bir an doğduğunu hissettin.. Biri geldi tuttu ellerinden, yaralı kalbinden öptü, sevgisi ile güneşler doğduğunu hissettin, umutların hayallerin olmaya başladı tekrar.. Sonra tam herşeyin daha iyi olabileceğini hissettiğin anda çekip gitti ve sen o küllerin içine kendini gömdün..

Tekrar doğabilirmisin küllerinden, kalbini açabilirmisin tekrar, öfken dinermi birgün.. Anka kuşu gibi heybetli kanatlarını açarak ben güçlüyüm diyebilirmisin...