En değerli
Sen en değerlini bize söylediğin gün eve gidene kadar ismini ezberledim. Böyle bir durumda kalınca kıskanan ben o kıza karşı çok büyük bir sempati hissetmiş ve kendimden tiksinmiştim. Sevdiğiniz sizi sevmeyince üzülmeyin demek kolaymış gerçekten. Çünkü bunu diyip üzülmüştüm. Ölüyorum galiba diyerek gittiğim hastanede senin mesajlarını görüp ölmüş, eve öyle gitmiştim. Yolda defalarca bedenimi öldürmüştüm. Zihnimde. Neden diye düşündüm. Söylemesi bu kadar kolay olan bir şeyi yapmak neden bu kadar zor? Üzülmeyin, değmez diyip ötenazi düşünmüştüm. Ben kalbinde gömülü değildim fakat ben sende ölmüştüm
Tepkiniz nedir?