Ephe'Sus..

Yorgunluk var üstümde 

Ama nasıl yorgunluk

Yüreğimi yaralayan 

Bedenime ağır gelen bir Yorgunluk 

Sen ela gözleri ile baharı yaşatan adam..

Kirpiklerini kavuşturma;

Fırtına kopuyor buralarda 

Delicesine esiyor rüzgar 

Savruluyor Bedenim

Zapt edemiyorum

Çatlıyor yer kabuğu 

Ve fışkırıyor her çatlağın arasından acı acı nidalar..

Sen S' yi kaybeden Ephesus

Sus.. sus..

Ephe..

Kimse anlamayacak bu şiiri 

Ve benim hüzünlü senfonimi 

Kim bilir 

Ne zaman sen bir S' için yitip gittiğini anlayabilirsen belki o zaman..

Sus..Sus..Sus.. 

Ephe

Ah güzel sevgilim 

Hoyrat bir seher vaktinde 

Sazanlıklar arasında 

Ben tüm acizliğim ile

İlk senfonimi dilimden dökerken

Sus..Sus.. Sus.. 

S'si düşmüş Ephe'm

Sus..

Kimse anlamayacak 

Sus..

Ephe'Sus..

Ben kadifetepe'de yolunu gözlüyorum 

 bana ekho'nun efsanesini anlattığın o küçük arada 

Yüreğim hıçkırıklara boğuluyor, özlüyorum. 

Sen gelmiyorsun, sen konuşmuyorsun, anlatmıyorsun..

Gülüşünü saklıyorsun benden

Ve S' yitip gitmiş bizden..

Ephe

Sus..Sus.. Sus.. 

Acelen ne Ephe'm..

 Bu gidişinin sebebi kırgınlıktan mı ?

kaybolup giden zamana mı,

bir harf gibi kayıp giden hayata mı yoksa küskünlüğün..

Oysa daha İnciraltına inecektik seninle

Koşacak.. Koşacak ve hiç durmaycaktık 

Sen, martılara olağan sesinle haykıracaktın

Seviyorum..diyecektin

Ve bana olan sevgin bir S'gibi düşüp gitmeyecekti. 

Ephe'm ömrüm soldu.. suskunluğun can acıtır oldu

Ephe.. S'gibi olma, kaçma..

Ephe..

Sus..Sus.. SUSMA