Siyah Gökkuşağı

Siyah Gökkuşağı 

      Sebepsiz bir hüznün pençesinde boğuşuyordu bugün siyah. Kendisi siyahtı ama içinde renkler vardı az da olsa. İçinde renk kırıntılarını, umutlarını barındırmaktan hiç vazgeçmedi. Ne kadar karanlığa boğulsa da, ne kadar dibine girmiş olsa da bu dipsiz kuyunun, gün ışığını, gökkuşağını görmekten, görmek istemekten hiç vazgeçmedi. Hiç görmediği zamanlar da oldu, tamamen karanlığa düştüğü, yolunu izini kaybettiği zamanlar. Ama görmeyi hayal etti bu sefer, düşlerinde, hayallerinde gördü o eşsiz renkleri. Umut olduğundan, renklerin de var olduğundan, buna inanmaktan hiç vazgeçmedi siyah.

     Karanlıklar lordu gibi hissediyordu kendini. Tüm karanlığı, siyahlığı içinde toplamış gibiydi. Siyahın bir renk değil gölge olduğunu da biliyordu elbet. Ona daha da uyuyordu bu sanki, bir renk kadar canlı, hissedilir olmadığını biliyordu çünkü. Bu yüzden siyahtı ya o, bir gölge gibi varlığı başkalarına muhtaç, varlığı bir hayalden ibaret. Ama siyah tüm renklere elverişlidir. Bunu biliyordu siyah. Bu yüzden hiç vazgeçmedi inandıklarından, hiç vazgeçmedi hissettiklerinden. Acıyı, ağrıyı, hüznü, hazanı en derinlere kadar hissediyordu. Ama mavinin derinliğini, beyazın dinginliğini, sarının eşsizliğini biliyordu farkındaydı hatta en derinlerinde hissediyordu. Bu yüzden zahirde görmese bile inancıyla görebiliyordu renkleri. Daha çok yolun başında ama siyah. O renkleri, inandığı, güvendiği renkleri en derinden çıkarması için zamana ihtiyacı olduğunu biliyordu. Hasret olduğu renklerle vuslatının olacağını bekliyordu, sabrı bu anlamda takdire şayandı siyahın. O siyahtı, bir gölgeden ibaret olan. Ve inançlıydı, bir gün görebileceğine inanıyordu gökkuşağını. Siyahtı şimdilik simsiyah ama dönüşecek, gelişecek, büyüyecekti. Sırtına yük olanlardan kurtulacak, bir kuş gibi hafifleyecekti. Mavinin hakimi, sarının hayranı olacaktı. O siyahtı, simsiyah ama inanıyordu renklenecekti. Siyah bir gün rengarenk olacaktı buna inanıyordu. Renkleri görecek, tanıyacak ve onlardan olacaktı. Siyah sonunda bir gökkuşağı olacaktı...

                                                                                                                                                    "Hansa"