Gölge

GÖLGE 

Karanlık dar sokaklardan geçiyor bir gölge

Peşinde birileri elleri ensesinde

Çamurlara bulanmış toplanmış eteğinde

Eksik bir parça, bir yaranın üstünde deva olmuş derde

Alaca bir karanlık çöktü geceye

Gölgenin mi yüreği daha sisli yoksa bu gece

Arkasına bakmadan kaçıyor aklındaki derde

Gecenin ucunda ama gecesiz bir saye 

Şeffaf bir hayal varlığına ibare

Onu görenler de var hem deva da hem dertte 

Bazen bir etek parçası, bazen bir dua dilinde 

Mutlaka dokunmuştur hem safaya hem merveye

Yolda gördüm dolu dizgin koşan bir gölge 

Hem benden bir parça hem de bir saye 

Hem acı verir bedene 

Hem de deva olur binbir türlü derde 

Sır aşikardır aslında gecenin kendisinde 

Gece bedenin, gölge ise yürekte...

                                                                   "Hansa"