HAYATA TUTUNMAK
Biliyorum Ki, Hayatta Hala Yaşamaya Değer Bir Şeyler Var...
Yaşamak, insan hayatının en önemli unsuru...
Var olma çabası yüzyıllardır süregelen yalnızlığı bastırma çabası kanımca. Bireysel yaşamlarımızla topluma ayak uydurarak başa çıktığımız 21. Yüzyıl başlarında belki de izimizin hiç silinemeyeceği bir dönemin başlangıcını da yaşıyoruz aynı zamanda.
"Seni hatırlayan son insan da öldüğünde hiç yaşamamış gibi olacaksın." Sözü artık tarih sayfalarına karışmaya hazırlanmışken internetle giren yeni bir kavram ortaya çıktı, biz artık bu dünyada var olamasakta orada öylece duracak sosyal medya hesaplarımız ve datalara paylaştığımız anılarımız kalacak. Çektiğimiz bir fotoğraf ya da video, silinmediği sürece var olacak postların altına attığımız fikirlerimiz, paylaştığımız konumlar ve gittiğimiz yerler.
İllaki yaşayan birine denk gelecek ölü hesaplarımız ama bilinmeyecek öldüğümüz çok garip, düşüncesi bile. Sanırım ne kadar yaşarsak yaşayalım asıl iz bırakabilenler tekrar tekar hatırlanacak yaşayanlar tarafından, data olarak var olmaya devam etsekte bir şeyler başaranlar öne çıkıp hatırlanacak hala.
Toplum; bir şekilde hayata tutunma çabası içerisinde olduğu sürece ölene kadar kendilerini hatırlatmaya çalışacaklar, bir şekilde ben buradayım diyebimek için.
İyi veya kötü ne kadar şey yaşamış olursak olalım hayatta hala tutunmaya değer şeyler var, oturup ayaklarınıza gelmesini beklemeden söküp olmalısınız onları. Gayret çabaya delicesine aşıktır, çaba ise karşılığını verecek kadar asil. Asıl sorun ne istediğinizi bilmeniz!
Herkes tutunma çabasını başka şekillerde vermeye çalışsa da neredeyse her yolun düzlüğe çıkacağına olan inancım tam, umutsuzluğa kapılmış yazar bir kardeşim, arkadaşım okuyorsa bu satırlarımı.
Sözüm tam da sanadır; azıcık bile umutsuzluk içine girsen fikirlerinin sonsuza kadar datalarda yaşayacağını unutma ve kim bilir belki de fikirlerimizin öncüleri, destekçileri henüz daha doğmamış olanlardır...
Tepkiniz nedir?
