KENDİNE DÖNÜŞ

KORKU ZORBALIĞI 1

  Verilen aşırı tepkilerin yaşanılmış travmaların atlatılamayan acıların belirli bir sürecin ardından insanın iç dünyasında endişe ve paniğe dönüşmesi ve ardından gelen hırçınlığın bir sonucudur korku. İnsanın bilinç altında bu durumu bilmesine rağmen kabullenememesi ise o korkunun ön planda olup yaşamını şekillendirmemesi için beynimizin almış olduğu bir tebdirdir. Ancak insanların bu süreç ve sürecin getirdiği sorunlara karşı tahammülü gün geçtikçe azalmakta taki aynı süreci kendileride deneyimleyene kadar. 

 Bu tahammülsüzlük hayata karşı güçlü bir birey olmaya çalışırken ben merkezli bir birey olup insanların varlıklarını göz ardı etmekten kaynaklanıyor. 

   İlk adımı ise; ilk okulda bizlerden farklı olan akranlarımızın farklılıklarıyla dalga geçmenin çocukça bir şaka gibi göründüğünde bir yetişkin tarafından da bu duruma müdahale edilmediğinde ve bu bir döngü haline geldiğinde ruhumuza ilk kara lekeyi atmış oluyoruz.

    İkinci adım ise; ergenlikle beraber kendimizi kanıtlama çabasına girmemiz ve arkadaş ortamında bir yer edinmek istediğimiz dönemlerde yanlış olduğunu bilmemize rağmen yaptığımız güç gösterileriyle ruhsal ve bedensel olarak verdiğimiz zararlarla ben merkezli bir karakterin temellerini oluşturmuş oluyoruz ve bu durum artık bizi taktir edilme ve beğenilme adına insanlara zarar verebilecek bir zorbaya dönüştürmüş oluyor.

   Üçüncü ve son adın: çocukluk ve ergenlik dönemlerinde baskın bir ortamda gelişim gösterip hem karakter hemde başarı elde edemeyen insanların tek başarısı olan iş hayatlarında gösterdikleri başarı ile çevresinde bulunan insanlar üzerinde baskın olma çabası ve mobing yaparak tek söz sahinin kendilerinin olduğunu göstermeye çalışmaları ile artık daha tehlikeli hale gelmeleri ile kendi mutsuzluklarını çevrelerine yaymaları ile sonuçlanıyor. 

Taki birgün kendi sınırları aşılana ve korkuları tetiklenene kadar…