KIŞA ÇAĞRI

Deli bir rüzgar sesi

Uzun ayaklarla adımlayan dünyayı

Kış dedirtir ziyareti,

Yaprakları eder yerinden, ağaçlar çirkinleşir

Sert ve kaba gövdesi direnirken

Uçuşanların dinlencesi

Seveni var mıdır, hoşgeldini yürekten

Sıcacık dört duvarına güvenen, gözleri semada

Güneşi kara gölgelere mahkum

Kokularıyla çiçekler mesafelerde

Püskürük zamansız ve zeminsiz şişelerden

Eline bir el daha

Başı ise buyruk

Ama beyaza tutkulanmamak mümkünatsız

Çiçekte sev, gelinde sev, bulutta sev, kainata örtü işte yine sev

Siyahı ve beyazı, diğer renkler dumanlı

Sesiyle öteden gürültülü bir arzediş

Kalın, delişmen, telaşlı

Her cisim havalanacak, kıpırdamalı yerinden

Sımsıkı sarıl palton var ise