Kulbei Ahzen

Kulbei Ahzen

Son günlerde duydukları , gördükleri,yaşadıkları canını çok sıktı, hem de  çok yaktı… 
Yitip giden canlar , geride kalan gözü yaşlı yakınlar… Bunlara duyarsız yığınlar… 
Avucunu sıktı , yumruğunda biriktirdi söyleyemediklerini. Hoş söylese de anlayan ,anlamak isteyen ya da  üzerine alan kaç kişi vardı …Çevresindeki çoğu kimse  fenomen ,bilgin ,
ilişki uzmanı ,terapist edasındaydı…
Bencillik ;Kişisel “Kişisel Gelişim “adıyla  mı yerleşti acaba topluma diye hayıflandı. Merhametsizlik moda haline geldi diye düşündü ve güzel kahverengi gözleri buğulandı … Sığınacak  bir yer ,”Kulbei Ahsen “aradı , geçmişi hatırladı…Her gönül “kulbei ahzendi şimdilerde  belki…İçinde  kopan fırtınaları, hüznü ,bekleyişi hayalleri ve hayal kırıklıklarını . En iyi bilen olmazları olduran “O”değil miydi?Neye ve kime bu sitem insanoğlunun diye mırıldanırken derin bir nefes aldı, ferahladı …Ona göre avucundaki kelebeğe iyi bakmalıydı herkes…

Belhi /Ayşe Atlı