NE KADAR YAKINIM SANA VE NE KADAR UZAK

İçimde bir yerlerde yaşıyorsun. Belki de benim ütopyamın insanı değilsin, ama benim için yaratılmış gibi özelsin. Benim elmamın yarısı seninmiş. Sen benimmişsin. Girmek istemediğin dünyamın saklı köşesinde yuva kurdum sana. Bugün değilse bile birgün gideceğini bilerek bir yuva kurdum ellerimle.

Uzansam dokunabilirim aslında gözlerine. Bir el uzatsam değebilirim nefesinin sindiği her köşeye. Sana tahmin edemeyeceğin kadar yakınım. Attığın adımların üzerinden yürüyemeyecek kadar seviyor bu kalp seni. Sana yakınken uzağım.

Kendimi sevdirebilmek için uçurum gözlerimden defalarca atladım. Tutmanı beklediğim her saniye daha da aşağıya sürükledi beni bu bilinmezlik. Yükseklerden düşmek hiç bu kadar acıtmamıştı canımı sen kadar. Daha evvel çok düştüm adını bilmediğim tepelerin yamacından. İlk kez bu kadar olduğum yerde beni kıvratan bir darbeyle savaşıyorum.

Birlikte saatlerin nasıl geçtiğini farketmeden yürüdüğümüz sokaklardan bir kez daha geçemeyecek kadar kırdırdın beni bana. Oralardan geçmek istesem anıların kokusu burnumun direğini sızlatır. Nefesim aynı yerden binlerce kez düğümlenir birbirine.

Aklımı karıştırıyor bazı sorular. Mesela kaç kez canın yanmadan bir çırpıda silebildin hatıralarımızı, ya da kaç kez ben senin saçlarında ellerimi gezdirmeden uykunun orta yerine bıraktın kendini. Bu sorulara cevap alamamak daha çok umutlarımı sarsıyor.

Kaç kez o şarkıyı dinlerken istemsizce aklına geldim acaba ? Nakaratında her defasında can verirdim bilirsin. Ben seviyorum diye kısacık zamanda sende kalbine bağlamıştın o şarkıyı. Sahi olur olmadık anlarda seninde dilinde dolanıyor mu o notalar ?

Başka şeyleri hatırlamak uğruna defalarca beni görmezden gelen o gözlerine sırt çevirememek daha da kavurdu. Sen gülerken dünyaya bıraktığım gözyaşlarımın içinde boğuldum. Yardım çığlıklarıma kör kaldın, sağır oldun.

Her kötülüğü affeden kalbim seni de her şeye rağmen affeder. Bir gece dahi küs kalamaz sana biliyorum. Seni affettiğim için seneler sonra kendimi affetmeyeceğime çok eminim.

Huzurla uyu... Sokaklarca ötemde huzur içinde uyu. Ben yine bu gece sana yakınken uzak olmanın sarsıntısına teslim olacağım. Ne kadar da yakınım sana, ve bir o kadar da uzak.