EdebiyatBlog & Online Blog Makale Kurgu Yaz Oku & Zeliha Koç

İdolelerimiz

Zeliha Koç — Tue, 20 Sep 2022 12:30:02 +0300

Biz ideolojilerimiz ile varız. Hayatımızda bir şeylerin yolunda, gitmesinden sonra ideolojilerimiz devreye girer. Kimimiz o kadar bağlıyız ki bu ideolojilere hayatımızı onlar üzerine kurar ve onların, şartları dahilinde yönlendiririz. Kimisi kendini kaybedercesine beğenmediği ideolojiyi red eder, bunu düşüneni soyutlar ve bu en sevdiği ruh olsa bile yapar. Unutmayalım ki biz ideolojilerimizi yarattık. Bunlar; değişebilirler, kalıplar içinde kalmak zorunda değiller. Babamızın, annemizin ideolojileri ile bir olmak zorunda değiller. Siz bir üst bilgi ile yetişmiş nesilsiniz. Her şey daha düşünceli ve daha gelişmiş olarak,

öteki bir yanlış da : insanların ideolojilerini oluştururken ideolojilerini insanın ırkına ,cinsiyetine , coğrafyasına ve doğuştan seçilemeyen bir çok şey üzerine göre kurar ve bu en başından yanlış bir ideoloji. Bunu bir gün anlayacak ama kaybettiği çok şey olduğu için kaybettiklerine saygısından bu yanlışı bildiği halde savunacak, acı olanda bu olmasın…

Amed

Zeliha Koç — Wed, 20 Jul 2022 16:16:20 +0300

AMED
Hasretin kor gibi yakar
Bir bilsen ey aziz şehir, seni nasıl özledim!

Hevsel bahçeleri, Gazi Köşkü’nü
Her birine ayrı özlem saklı
Göz göze sevdaya köprü
Bir de kırklar dağını
On gözlü köprünün ruhu canlanır
Sevginin bitmez yüreğimdeki
Amed’in surları gibi

Ah memleketim!
Yazar vaktinde şehirden ayrıldı
Diyarbakır’a şair oldu
Ağladı AMED!
Eğir Asur Kalesi’nden
Gazi Köşküne yol edinecektik
Biraz gittik mi
Cahit Sıtkı Tarancı’ya varacaktık
Ruhumuz şiirlere dinlenecekti
Sahi Ziya Gökalp,
Ahmet Arif Müzesi’ne gidecektik.
Seninle
dört ayaklı minareye gidip
Kuşlarla beraber nimet nimet dualar bırakacaktık.
Dicle nehrini salan, on gözlü köprüde
Kaçak çay içecektik.

Dur gitme misafir!
Surlar içerisinde kal dedi.
Ey aziz dost! dedi.
Gitmenin vakti geldi.
Sen iyi bak yüreğine…

Zeliha Koç

20.07.2022 / 16:14 / Çarşamba

Şiir

Zeliha Koç — Tue, 19 Jul 2022 20:11:22 +0300

VAKTİN ESERİ

Bilinmeyen zamanın
bilinen kısmında kimi sefih halde,
kimi yüzen sandalda kimi keresteki elmadan,
kimi saran başakta.

Ne gülünç farkında olmadan,
saçındaki aklar
hilaf mı söylüyor?
bebeğim diyen valideler
büyüyoruz ömür tüketerek!
farkında değilsin?
Biliyorsun,
İlk gün kulağına ezan bitti mi?
gün duymayacağın selan,
yaşam dediğin iki gün
Ve kaldı sana bir gün.
Farkında değilsin…
Zeliha Koç

19.07.20222 / 19:59 / Salı