EdebiyatBlog & Online Blog Makale Kurgu Yaz Oku & : Romantizm

UMUT KÖTÜLÜKLERİN EN FENASIDIR

Yaz Kızım — Fri, 01 Mar 2024 16:35:17 +0300

“Umut kötülüklerin en fenasıdır; çünkü işkenceyi uzatır.”

-Nietzsche

Yalnızım. Anlamadıkça yalnızlaşıyorum. Anlamıyorum. Neye güveneceğimi bilmiyorum. Sezgilerime mi? Var olana mı? Bakışlara mı? Denilenlere mi? İnsan nasıl karar verir? Neye dayanacağım bu kararları verirken? Gittikçe kendimi saklama gereği duyuyorum. Gittikçe yanlış olduğumu düşünüyorum. Çirkin olduğumu düşünüyorum. Çok güldüğümü düşünüyorum. Çok bağırdığımı düşünüyorum. Gurur duyduğum her yönümün delilik olduğu söyleniyor. Kısıtlanmaya zorlanıyorum. İşin kötü yanı bir yerde hak vermeye başlıyorum. Sürüden kopamıyorum, gittikçe içine çekiliyorum. İstemiyorum, sürüye karışmak istemiyorum, ama yalnızda kalmamalıyım. Ne yapmalıyım? İçki içmiyorum. Çalışıyorum. Deli gibi çalışıyorum. Böyle giderken sevince sevilirim sandım. Birde o girdi araya. Çok istiyorum. Çok. Umuttan vazgeçmek istiyorum. İşkenceyi uzatır der Zerdüşt. Ama vazgeçemiyorum. Anlamıyorum. Sanırım artık benim doğrularımın başkalarının yanlışları olabileceği gerçeğini kabullenmeliyim. İnsanların bana ne hissettiğimi söylemesine de izin vermeliyim sanırım. Büyütüyorum. O düğünde başkası olsa da aynı şeyi hissederdim. Saçmalama Selim bu. Neyini seviyorsun? Hovarda, sarhoş, deli. Ayrı ayrı veya beraber neden ciddiye alınalım ki? Karı kız düşkünü ilişki istemiyor. Ayşe Selim’e bir şey hissetmiyor hissettiğini sanıyor, hissetmiyor. Asla olmazlar. İnsanların neden böyle düşündüğünü anlayabiliyorum. Yalancı çoban misali güven vermedik. Çok içen bir insan neden sağlıklı ilişki yaşayabilsin ki? Çünkü dünyada tek sevgilisi olabilenler yüzde yüz mükemmel insanlar. Hadi insanları ikna etmek gerekebilir, seni ikna etmek zorunda olmak çok kırıyor beni. Acıtıyor. Son birkaç yıldır her istediğim erkeğin beni istemeyebileceğini ve bunun benim değerimden bir şey eksiltmediğini kabullenmiştim. Olgunlaştım. Mantıklı bakabildim. Fakat senin beni neden istemediğini anlayamıyorum. Çünkü artık karşıdan bir şey görmeden kendim bu kadar hissedemeyeceğimi biliyorum. Gördüğüm şeyi yanlış anlıyorum sanırım. Bunu nasıl kabulleneceğim? Boşluktan nasıl olabilir boş değilim ki? Korktum sormaya. Sormaya çalıştım alacağım cevaptan çok korktum. İstiyorum sanırım bu işkenceyi. İstemediğimi bildiğim tek şey var tahmin etmen. Olacakları tahmin etmen. Beraber olsak aramızdakiler bitince ne olacak diye düşünmen. Bir şeyler hissediyor olsan bunu düşünmezdin diyorum ama o kadar planlı birisin ki konu kadınlara gelince. Belki seni çok iyi tanıdığımı düşündüğüm için, ama tanımıyorum da. Hiç kimseyi tanımıyorum. Elma armudu tanır mı? Görür. Rengini bilir. Suyu akarken kendini görür onda. O kadar. Nasıl tanırım sizi? Sizi tanımama değer değilsiniz ama zorundayım. Hayatta kalmak istiyorsam bu toplumda zorundayım. Hangisi daha çok zarar verecek bana? Kabul görmek için değişmek mi, değişmeyip dışlanmak mı? Bu kararı neye göre vereceğim? Armut ağaçlarını hiç görmedim. Aynaya baktığımda sadece elma olmadığımı görüyorum. Dans eden bir kiraz aşığım belki. Farklı tellerden. Ben neyim bilmiyorum? Onun tadını biliyorum ama. İçimdeki hissini de biliyorum artık. Artık o hisside seviyorum. Ama sadece içimde seveceğim. Meyve bahçelerinde dolaşacağım ve her aldığım ısırıkta onu düşüneceğim. Aklım karışıyor, çok sıkılıyorum. Uzun süredir birşeyler hissetmediğim için mi böyleyim? Aşka mı aşığım yine? Onla bir alakası yok mu konunun? Çok uzun süredir içerideyim diye mi? Ama en son ne zaman böyle yazdın? Aşkı mı tanımlamak lazım önce? Gerçek aşk nediri mi sormak lazım? Hissettiğin şeyi neden hissettiğin mi açıklıyor aşkı? Hissetmek yetmez mi? Çok yorgunum. Düşünmekten yorgunum. Cevap aramaktan, istemekten. Ulaşamamaktan. Bir şans verilmemesinden. Evet inanıyorum benim hayrıma değilse olmaz, evet biliyorum evren benim için en iyisini hazırlıyor. Ama evren yalvarıyorum, sevilmek istiyorum. Sağlığım, ailem, işim herşey için şükrediyorum. Ama ne olur, ne olur artık bir armudum olsun. Çok açım. Susadım da. Tek ısırık yetmiyor. Geçen 15 dk bir kulübede yetmiyor. Ya da bana öğret. Sevişmekle duygusal bağın alakası olmadığını öğret. Elma sepetine koy beni. Ezileyim altlarında. Sağda solda. Kirleteyim ruhumu iyi gelecekse. Öğretecekse. Sevilmiyorsam sevmeyeyim. Beni bilirsin evren. İki ay ben kimi bekledim. Çetin bana beklemeyi öğretti. Sabrı öğretti. Çürük elmanın kurduyla doymayı öğretti. Söz veriyorum kendimi sana kanıtlayacağım evren. Kaybedecek bir şeyin yok ki. Yapamazsam üz beni. İçimdeki ikilemi yazamıyorum. Üzüleceksem bile olsunu istemeli miyim senden evren? Geçmiştik bunları. Ama üzülmeyeceğime eminim. Biraz fazla eminim yinede isteyemiyorum senden bunu. Ne yaptım farkında mısın evren? Bir ay yemek yemedim. Öyle sarstı beni bu çocuk. Zayıflarsam sever beni sandım. Halbuki ben zayıfken itilmiş...

Aşk

Alara Nazar — Sun, 16 Jul 2023 16:49:42 +0300

Gözlerinin derinine bakarken

Kayboldum hayatın çıkmaz sokaklarında

Öyle güzel öyle muhteşem ki

Aşkın bu amasız keşkesiz hâli

Bir kuşun kanadını okşar gibi

Öylesine masum öylesine narin

Kalbimde hissettiğim bu duygunun

Dolaştığı her hücrem

Susuz kalmış toprak misali

Yeniden can buluyor

Sessiz sakin bu yaz akşamında

Usul usul öpmek geçiyor içimden seni sevgilim

Öylesine hisli öylesine şevkle

Coşkun denizlerden kıyıya vuran dalga misali

Şiddetle sevişmek senle sevgilim

Tüm duyguların karıştığı

Parmak uçlarını titreten bir aşkla

Ve bir ömür sevmeye sevilmeye

Söz vermek senle sevgilim

Öylesine gidilmiş bir mekanda

Rastgele seçilmiş o şarkıda geçtiği gibi

Bak yüreğime ve hisset, gör ateşimi

Seni öyle derin öyle çok seveceğim ki

Sakın korkma olur mu?

Hoşgeldin dünyama :) <3

Alara Nazar

Göğe Bakalım

Edanuryd — Sun, 04 Jun 2023 23:19:21 +0300

''İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz.''

-TURGUT UYAR-

Mutluluk Nedir?

biyazarhanim — Fri, 02 Jun 2023 20:55:41 +0300

Mutluluk Nedir?

Kimilerine göre mutluluk zengin olmak,çok parasının olmasıdır.

Kimilerine göre mutluluk göz önünde olmak,tanınmak popüler olmaktır.

Kimilerine göre mutluluk uyumak, kimilerine göre kitap okumaktır.Belki de en büyük mutluluk kimilerine göre yemek yemektir.

Peki ya sizin gerçek mutluluğunuz nedir ? Bunu hiç düşündünüz mü?

Bundan 12 ay öncesine kadar bunu hiç düşünmedim. Yıllar öncesinde hatta şu 12 ay öncesinde psikiyatri koltuğuna ilk oturduğumda somurtkan, depresif ve hayattan bıkmış boş yaşayan biriydim. Hayatımda mutluluk diye bir kavram yoktu. Belki de öyle bir kelimenin tanımı henüz bende yoktu.

Temmuz ya da Ağustos aylarıydı sanırım. Psikiyatri koltuğuna oturmadan doktorla göz göze geldik. Gülümsüyordu her zamanki gibi. Peki ya ben ? Ben ne yapıyordum? Evet gülümsüyordum. Neden ? Bunu henüz kendime bile itiraf edemiyordum o zamanlar..

Oturdum. Bakıştık bir iki saniye. Sonra bana o cümleleri söyledi.

"Uzun zamandır geliyorsun. Seni hiç böyle görmemiştim. Hayatında ne değişti? İlk kez buraya oturduğunda gülümsüyorsun. Ve benimle konuşuyorsun."

Evet içeri girerken oturduğum o koltukta hiç konuşmadan olumlu olumsuz anlamda başını sallayan o kız gitmişti. Doktora "Merhaba" diyen capcanlı birisi olmuştum. Peki neden?

7 Haziran'da hayatımı tamamen değiştiren ve en önemlisi kendimi bile değerli hissetmemi sağlayan birisi girmişti hayatıma. Anlattım onu doktora. Uzun uzun. Ve anlatırken ki o heyecanım.. Mutluluğum..

Evet benim kendi mutluluğum onu sevmek. Sevmek.. Sevmek ve günden güne daha çok sevmek..

Gerçek mutluluğum ise onun gözlerinde saklı. Kimsenin bakınca anlayamayacağı ela gözlerinde saklı.

Sizin gerçek mutluluğunuz nedir?

Bunu hiç düşündünüz mü?

Düşünün.

Bu satırları okurken belki de çoktan düşünüp karar verdiniz.

Her zaman o düşündüğünüz ne ise onunla mutlu olmanızı dilerim.

Mutlu kalın.

Melis Bektaş

7 Haziran 2022 Anısına Hitaben Yazılmıştır.

YÜREK ÇARPINTISI

Fatma Kılınç — Sat, 15 Apr 2023 21:37:17 +0300

"Sevmek bazen acı verdiği kadar senin yüzünde gülümseme de yaratan şeydi..."

Kalbim sanki bana ait değilmişçesine atıyordu. Göğüs kafesime sığmıyordu sanki bu yürek. Bunu en derinden hissedebiliyordum. Bu duygu öyle bir şeydi ki, hem acı hem de mutluluk yaratabiliyordu kişide.

İnsan yıllardır korkarak kaçtığı şeyin onu yakaladığını görünce aslında o kadar da korkacak bir şey olmadığını fark edebiliyordu bazen. Çünkü bu his, insana yaşadığını da hissettiren şeydi aslında.

Sevmek zordu çoğu insana göre çünkü sevmek acıtıyordu. Kanatıyordu yaraları ve insana en derin hisleri bırakabiliyordu lakin yine de sevmenin o güzel hissine kapılmak istiyordu insan bazen.

Kısacası, sevin ya. Bazen ne kadar can yaksa da sevmek, hayatınız da bir kere sevin. Sonunda ne olacağını hesaba katmadan ve korkmadan hissedin bu duyguyu. Çünkü yaşam o kadar kıymetli ki, bazen çoğu şeye geç kalabiliyoruz. Bu yüzden cesur olun ve sevin. Çünkü kalbinizde o duyguyu hissetmek bile birçok şeye bedel...

"Yolun sonundaki ayrılığı düşünmeden an'a odaklanın ve yüreğinizin sesini dinleyin..."

Ateş Ve Peri

Medine Herzem — Sun, 29 Jan 2023 03:09:00 +0300

Bir düş kurdum, içinde sen ben biz. Böyle ormanlık bir alan sen, ben, senin ailen, benim ailem ve bir kaç dostumuz. O kadar ferah o kadar huzur vericiydi ki elini tutup hadi gidiyoruz desem hiç inkar etmeden kabul edecek gibiydin. Sonra da dediğim gibi oldu elini tuttum, gidiyoruz dedim hiç sorgulamadan geldin sanki bu anı bekliyordun. Ayağa kalktık elin elimde gözlerine baktım, öyle masum ve içten baktın ki o an herşeyin böyle güzel devam edeceğine can-ı gönülden inandım. Biraz uzaklaştık seninle ikimiz tek Dünya karşımızdaydı sanki o an, yüzüne baktım gülümsedim kolumda hali hazırda bulunan tokamı alıp uzanıp saçını bağladım. İlk başta izin vermedin çünkü kısa saçı çok severdin benim için uzatmış olduğun bu saçı da hep bu yüzden kestirmedin. İlk bağladığım saçını açtın, bıkmadan yeniden bağladım. Gülümsedim ve yüzüne baktım ağzımdan şu kelimeler döküldü 'Sevmeyi unutma sen güzel seversin.' hep kavga etmiştik bu an'a dek ve hep de bir şekilde birlikte kalmıştık. Bana aldığın koliye dahi dün gibi aklımdayken nasıl olur da seni aklımdan çıkarabilirim diye geçirdim içimden. Bana baktın yine o hüzünlü bakışlarından biriydi, kötü bir şey demenden çok korktum. Sonra bir şey demeden nabzımın atmış olduğu yerden öptün, ben yine sana gülümsedim. Hep bu an'da kalmak isterken birden 'Gidelim mi?' diye sorunca seni kıramadım, kardeşini ve aileni merak etmiştin. Tekrardan ailemizin yanına geldik ve hali hazırda olan yerimize küçük çocuklar çoktan oturmuştu, bunlar ikimizin yeğenleriydi. Sen çocuklara bakıp güldürken bir yandan da onlarla oyunlar oynuyordun, biz kızlar olarak voleybol oynarken siz erkekler de bir yandan sofrayı kuruyor diğer yandan da çocuklara bakıyordunuz. Huzurlu ve mutlu bir tabloydu taki bunun bir rüya olduğunu anlayana kadar. Sonra kalktığımda sağıma döndüm, sen oradaydın bu rüya da boş bir rüya olmadığını işte o zaman anladım. İnsan sevdiği kişiyi hayatının her an'ına koyarken bir yandan da rüyalarına kadar koyarmış bunu anlamıştım o akşam, seninle zamanında çokça hayal kurmuştuk. İşte o hayaller gerçek olmuştu sevgilim, Ateş ve Peri'nin hayalleri gerçek olmuştu. Birimiz sıcak ve acımasızken değerimiz her zaman merhametli ve yumuşak kalpliydi.

Aşk biter mi?

Cernew — Sun, 18 Dec 2022 21:19:58 +0300

Sevgi biterdi ama aşk bitmezdi hani?Ah be sevgilim sende yalancısın sana da inanmıyorum artık.Bazen insan inanmak ister ya bende inanmak isterdim fakat ne yazık ki gördüklerim yetti.Seni farklı sanmışım bu benim hatam,hep ben haksızdım sen haklıydın. Bir şey itiraf edeyim hiç üzgün değilim.Üzüldüğüm tek bir şey var oda senin için yazdığım yazılara yazık,kalemime yazık,ellerime yazık,seni bu kadar düşünmeme yazık,kendime yazık.Her seferinde aynı gerçeklerle yüz yüze geldim bir kerecik de olsa yanılmış olmayı çok isterdim ama ben çok iyi anladım.Aşk da biter,sevgi de biter hiç bir şey sonsuz değildir.Her güzel şeyin elbette ki sonu vardır.Senin gibi.

Sevmeye cesaretin varmı?

Cernew — Sat, 17 Dec 2022 02:47:00 +0300

Ah sevgilim,bana korkuyorsun demiştin...Evet yine haklı çıktın korkuyorum sevmekten,sevilmekten,bir daha aynı şeyleri yaşamaktan,bir daha kalbimin kırılmasından..Ki sen bunları biliyordun zaten ben sussamda sen beni anlıyordun,her zaman yanımdaydın,ama en kötüsü oldu,ben korkularıma yenildim.

Sevmek cesaret ister sevgilim ben senin kadar cesaretli olamadım.Senin kadar güzel sevemedim...

Aşk da kazanan olmaz ama kaybeden olur ben kaybetmeyi göze aldım.Umarım sevgini hakeden insanlarla birlikte olursun sevgilim,Umarım hep mutlu olursun çünkü üzülmeni hiç istemem.

MÜHÜRDÜN KALBİMDE

Şiir perisi — Thu, 08 Dec 2022 01:09:27 +0300

BAZILARI KIRGINLIKLARINI ANLATMAK YERİNE,

BOŞVERMİŞLİĞİ MÜHÜRLER GÖZÜNE

İHANETİ YUCELTİYORUZ

Şiir perisi — Thu, 08 Dec 2022 01:03:47 +0300

SEVEN KADINLARDAN AŞKI ÖĞRENİP

BİR BAŞKASINA AŞIK OLMALARI ÇOK ACI BİR GERÇEK.

KAR ÇİÇEĞİ

Şiir perisi — Thu, 08 Dec 2022 00:20:44 +0300

BİLİRSİN PAPATYALAR KOPARILDINDA GÜZEL KOKAR BEN DE KOPARILMADAN BUYUR BU GÖNÜLE

#söz

ZİHNİYET

Şiir perisi — Thu, 08 Dec 2022 00:08:29 +0300

MANZARANIZI DEĞİL

ZİHNİYETİNİZİ GÜZELLEŞTİRİRİN

LÜZUMSUZ

Şiir perisi — Wed, 07 Dec 2022 12:46:33 +0300

GİDEN GİDERKEN AÇIK KAPI BIRAKMASIN

GEREK DEGİL LÜZUMSUZ KİŞİNİN UMUDU.

KADEH

Şiir perisi — Wed, 07 Dec 2022 12:36:23 +0300

KADEHE SIĞDIRDIĞINIZ İNSANLARI

YOKLUĞUNUZLA MÜKELLEFLENDİRİN.

Süslü kıyafetlerin yerini süslü laflar aldı

Şiir perisi — Wed, 07 Dec 2022 12:31:15 +0300

SÜSLÜ LAFLARA DEGİL,

TARTIŞILDIĞINDA SÖYLENİLEN GERÇEĞE İNANIRIM

Efendim

Semira Bulut — Mon, 19 Sep 2022 23:50:37 +0300

Balkona çıkıp hava almak varken,arayıp sesini duymak istiyorsa insan,yenilmiştir çoktan… nefes diye soluduğu hava bile ondan ibaretse eğer, gözleri açıkken onu,kapalıyken hayallerinde yine onu görüyorsa.kalp diye taşıdığı organ ondan ibretse,bizzat o kalp o olduysa,geçmişler olsun efendim büyük bir savaş içinde silahsız kalmışsınız demektir. Ömrünüzden 1 dakika kaldı deseler oturup onu izlemek isteyince,Ona zarar gelmesin diye en küçük şeyleri bile gözde büyüterek onu korumaya çalışırken bulursun kendini. Hayatını,ömrünü,herşeyini ona adamak gelir içinden. Nerde görsem bu halleri tanıdık gelir, gözlerde olan parlak bir Işık, yüzde oluşan tatlı bir gülümseme Sevda geldimi insanın başına insan kendisini unutur,hayatta bir nokta olur belki var olur ya da en iyisi yeniden yıkılarak inşa olur efendim…

Sendeki ben…

siirsel__sanat — Sun, 11 Sep 2022 22:25:12 +0300

Bendeki seni,

Kalbimin dipsiz şelalelerinde çağlatıp

Taşırdım benliğimden.

Durgun akar sular yapıp,

Ara sıra şıkırtısında dinlendim.

Hümâ olup tekrar tekrar doğdun

Rüyalarımın gök yüzünden.

Lakin sevdiceğim,

Sendeki ben nerede ?

Ben onu bilemedim…

Kırmızı Şemsiyeli Kadın

marfrancesniko — Sat, 10 Sep 2022 22:46:11 +0300

Kadının arkasından bakakaldı adam. Aklındaki sorular her zamanki gibi tatlı bir tebessümle cevapsız kalmıştı. Ancak bu seferkinin farklı olduğunu içten içe hissedebiliyordu genç adam. Kadının yüzündeki tebessüm, hayal kırıklığı ve küçümseme dolu gözlerle her zamankinden farklı bir anlam kazanmıştı. Onu ilk gördüğü yerde, yine aynı elbise ve aynı şemsiye ile yine yağmurun altında aynı bakışı sunmuştu. Biliyordu genç adam. Kadının zamanının geldiğini içten içe hissediyordu ancak kabullenemiyordu. Sanki onunla hayata başlamış ve yine onunla bitirecekmişcesine yaşıyordu. Ama zihninin en derinlerinde bastırmaya çalıştığı o ses kendisine fısıldıyordu. Gidecekti. Hayatını adayacağı kadın gidecekti. Kırmızı Şemsiyeli Kadın. Sahi Kadın kırmızıyı çok severdi. Neden severdi ki? Bunu da soramamıştı. Belki de sormuştu. Hatırlayamıyordu. Kadına o kadar çok soru sormuştu ki... Ancak hatırladığı tek şey hiçbir sorusuna cevap alamadığıydı. Her seferinde gülümser ve giderdi.

Kırmızı şemsiyesini hava durumuna bakmaksızın yanında taşırdı. Yağmuru beklerdi Kadın. Kırmızıya ulaşmak için varması gereken griyi beklerdi yağmurda. Ama adam anlayamamıştı. Adam zaten hiçbir zaman anlamazdı. Sadece sorular sorardı. Hoş, zaten görse anlayacağı sorulardan hiç vazgeçmemişti. Kendisine bakardı genç adam. Sürekli izlerdi ama görmezdi. Belki de sorular sormak yerine görmeyi öğrenseydi farklı olacaktı. Kadına ihtiyacı da kalmayacaktı. Kadın biliyordu. Genç adam için kendisi sadece cevaplara ulaşmak istediği bir araçtı. Cevaplar... Cevaplar ayrılık demekti. Bu yüzden hiç sevmezdi Kadın cevaplamayı. Aramak yerine direkt ulaşmayı isteyen bu genç adamın cevapları aldığında kendisine ihtiyaç duymayacağını biliyordu. Adını bile hatırlamayacaktı belki de Kadının. İstediği bu değildi. Hayatından gelip geçmiş biri olmak istemiyordu. Hayatına anlam veren kişi olmak istiyordu. Fakat olmuyordu. Genç kadın ne kadar uğraşırsa uğraşsın adam görmüyordu. Görmeye kör birine daha fazla etrafını anlatmak istemiyordu. Gitmeliydi. Belki yeniden başlamalıydı. Sahi en başta nasıl başlamışlardı?

"Kimsiniz?" Diye sormuştu genç adam. Sevdiği kadına ilk rastladığı o yağmurlu akşamda, onu ilk gördüğü yerde, sorduğu ilk soru bu olmuştu. Ve yine ilk gördüğü yerde, son görüşünde sorduğu son soru da bu olmuştu. "Kimsiniz?" Kimdi bu kadın? Sevdiği kadın, hakkında hiçbir şey bilmediği, hiçbir zaman tanımadığı, asla tanıyamayacağı, Kırmızı Şemsiyeli Kadın. Kimdi ki Kırmızı Şemsiyeli Kadın? Sahi, Kadın neden kırmızıyı severdi ki?

Nostalji

Ayşe Atlı — Sun, 21 Aug 2022 11:20:34 +0300

Nostalji

GAZ LAMBASI

Dünden arta kalan aydınlık...

Çocukluğumda kaç gecemizi aydınlattı...

Kaç gecemizi şenlendirdi...

Etrafında tekerlemeler,hikayeler,bilmeceler öğrenir,

Gölge oyunları oynar, şakalaşırdık...

Sadece etrafı aydınlatmazdı...

Sevgiye hoşgörüye dair pek çokşey de anlatırdı gönlümüze...

Şimdiki nesil eksik büyüdü bu hazdan,güzellikten...

Başkaları için geri kalmışlığın sembolü olabilir...

Benim için sıcak sımsıcak mutlu günlerin anısı,

Yaylamızın vazgeçilmeziydi...

BELHİ

sevgiye H

Seni Sana Anlatsam

YağmurunKızı8 — Sat, 06 Aug 2022 01:05:15 +0300

Bakıyorum da etrafıma her yer anılarla dolu, anılarımızla. Sanki duvarlar, duvar değilde birer kapı ve elinle dokunduğunda o anın içindesin. Dokunuyorum şimdi karşımdaki bir duvara, seninle ilk tanışmamız geliyor aklıma, biraz soğuk çokça mesafeli ama sıcak. Değişikti hala da değişik aramızdaki ilişki. Senin bana siz diyerek hitap edişine hâlâ gülüyorum. Ama konuştukça tanıdık bir birimizi, tanıdıkça daha çok konuştuk ve şimdi ikinci yılın bitişi oluyor. Elimi çektim ve arkamda ki duvara dokundum ve bu defa kahkaha attım. İlk buluşmamız, Balat'ı merak ediyordun ve oraya gitmiştik ama önce kaybolup sonra köpekler tarafından kovalanmıştık. Güzeldi, seninle geçen her saniyem güzeldi. Ve sana bunları yazıyor olmam daha güzel. Sana anlatacağım çok şey birikti aslında bu mektubumda da sana kendimi yazacaktım ama görüyorsun bak yine sana seni anlattım. Farkında değilim, neyse sen şimdi duygulanıp biraz yağmur yağdırırsın, yağmasın bulutların ya da sadece benim yanımda yağsın da öpebileyim yağmur tanelerini. Gülümserken yalnız olduğuna da dikkat et kimse görmesin dudak kıvrımını. Ve son olarak bitki çaylarını unutma.

Gecen güzel olsun, yıldızların altında...

İyikim

Alara Nazar — Sat, 30 Jul 2022 13:43:01 +0300

Bana her bakışında

Her gülüşünde

Kalbimin ritmini değiştiriyorsun

Bana yazdığın her şiirde

Okuduğun her mısrada

Kendine yeniden aşık ediyorsun

Birlikte yürüdüğümüz yollarda

Birlikte eğlendiğimiz günlerde

Bana seni tekrar tekrar sevmek için

Yeni nedenler veriyorsun

Her atışmamızda

Her kavgamızda

Uzaklaşmak yerine

Yeni baştan bağlıyorsun kendine

Kalbinin en derininden öpüyorum

İyiki sen sevgilim

İyiki sen...

Şiirsel Vedalarım 1

Mehmet Aluç — Fri, 22 Jul 2022 20:27:14 +0300

Şiirsel Vedalarım 1

Saç tellerine kadar seni seviyorum, canım sende seversen eğer beni. Bekle beni en son terk ettiğin yerde, yağan yağmurla gel bana, seni bekliyorum, gelmezsen eğer bil ki bende seni terk ediyorum. Ölüyorum diyeceğimi sandın yanıldın, terk eden için ölünür mü sevmek için ölmek varken. Gidişine bir şükür ki gitti derim yeniden severim, gecenin karanlığına maziyi seni adınla gömer çeker senden giderim.

Mehmet Aluç

Uzaktaki Yakınlığım

YağmurunKızı8 — Sat, 16 Jul 2022 01:27:28 +0300

...Değişmiş gibiyim, yani artık eskisi gibi sevmiyorum seni bu durum üzücü mü? Ya da resimlerine bakmıyorum uzun uzun, yatmadan önce okuduğum o mesajların da yok artık. Sahi sevmiyor muyum seni? Bu kadar mı gerçekten? Madem sevmiyorum seni, resimlerine de bakmıyorum ya artık hani okuduğum mesajların da yok. O zaman nedir bu içimdeki 'sen' li boşluk? Nedir bulutlara bakınca aklıma gelişin? Kitap okurken altını çizdiğim o cümleden sonra aklıma düşüşün? Söylesene, nasıl başarıyorum bu kadar özlemin içinde sensiz kalabilmeyi?. Biliyorum, farkındayım aslında herşeyin konuşmak istiyorum seninle hiç gündüz olmaksızın, sesini duymak istiyorum senin hiç bitmek bilmeyen yağmur gibi, seni dinlemek istiyorum senden yeni doğan güneşin kuşluk vaktinde ki hali gibi... ama olmuyor engel oluyor bazı şeyler adım atamıyorum. Prangalar vuruyor ayaklarıma ve ben içimdeki özleme rağmen duruyorum. Bunu kendime neden yapıyorum bilmiyorum ama yapıyorum işte. Bildiğim tek şey seni bilmeyişim olmuş...

Bazı Adamlar...

YağmurunKızı8 — Thu, 07 Jul 2022 00:06:33 +0300

Bazı adamlar vardır, 'çok güzelsin ' demek yerine 'güneşin kuşluk vakti gibisin ' derler. Konuşmaktan çok susarak anlatırlar içlerinde ki sevgiyi, gözleri her zaman güveni yansıtırken bakmaktan korkar bu adamlar. Çünkü kıyamaz onlar incitmekten, ürkütmekten. Hep bir mesafe koyarlar bu yüzden araya, kafese sıkışmış bir muhabbet kuşu olmasınlar diye. Onlar gülmekten çok tebessüm ederler kahkaha sesleri yoktur onların sadece küçük bir dudak kıvrımı vardır ve o kıvrıma sığdırırlar bütün sevinçleri. Şefkati ellerinde taşır onlar, bir gözyaşını avuçlarına sığdırmak için uğraşırlar her zaman. Ama kendi gözyaşlarına gelince iş, akıtırlar toprağa. Onların gözyaşlarını kaldırabilecek tek şey topraktır çünkü. Ve böylece 'Erkekler ağlamaz' sözünü çok güzel çiğnerler ve bir gözyaşı koskocaman adamın çaresizliğini temsil eder.

Ve severler bu adamlar, sevgileri bir kelebeğin uçuşunun ardından koşan o küçük kızın yüreği gibidir. Velhasıl kelam onların sevgileri çocuk olmaktır her daim.☘️

Bazı Kadınlar...

YağmurunKızı8 — Sun, 26 Jun 2022 03:12:26 +0300

Bazı kadınlar vardır, sevmekten çok düşünmeyi bilirler. Mesela küçücük bir kelime fazla mı söyledi? Hemen o kelimeyi telafi etmeye çalışırlar çünkü, onu o kelimeyle incitmim mi? diye düşünürler. Çok düşünürler aslında o bazı kadınlar, başları hep öndedir mesela yere bakarlar biraz da 'yerde ekmek kırıntısı ya da böcek olur da basmayayım' derler içlerinde. Hani bir çöp olur ellerinde yediğin çikolatanın çöpü mesela, atarlar ceplerine ya da tutarlar ellerinde tâ ki bir çöp kutusu görene dek. Bide şey yaparlar bu en çok yaptıklarıdır belki de, bir çocuk görürler sokakta gülümser ona sonra da kahkaha atar ya da durup konuşur o çocukla dinler dinletir.

Bu kadınlar severler bide ama öyle dillere destan değil roman olunup okunacak değil şairlerin şiirlerin de hiç değil. Hissedilir bu kadınların sevgisi önce 'üstüme çok geliyor' dedirtir sonra da 'bu çok ince düşünceli' derler halbuki sevmiştir o kadın ama onu o bilmez. Sessiz severler mesela, bilmezsin bile sevdiğini sen ona başkasını anlatırsın o senin mutluluğunu dinler ve içi parçalanırken mutlu olur, bilmezsin... bilemezsin. Yıllar geçer belki de ama o yine seni hatırlar ilk gün gibi ama kırık bu sefer ancak bu kırık onun canını acıtsa da atmaz o kırığı. Aksine 'unutmak istemiyorum ki ben' diye daha da bastırır avucuna. Böyledir o kadınların sevgisi, her daim yana yana yürürler yine ateşin üstünde...☘️

Yok

yakamozguzeli — Sat, 25 Jun 2022 14:09:38 +0300

Benim sana bırakacağım büyük mirasım yok.
Benim evim yok, arabam yok.
Yolum yok, sokağım yok.
Param yok, cüzdanım yok.
Mesleğim yok, çarem yok.
Komşum yok, kimsem yok.
Benim sana bırakacağım tek miras;
Ufak kalbime sığdırdığım,
Evrenin büyüklüğüne bile gölge çıkartan sevgimdir.
Benim çalacağım tek kapı sen.
Benim geleceğim sen.
Hayallerimin en güzel yerlerini süsleyen sen.
Dinlediğim en güzel,
Gördüğüm en güzel sen.
Kalbim var, içinde sen var.
Müzik çalarım var, döngüde olan sesin var.
Merhametim var, aşkım var.
Sözüm var, geleceğim var.
Sen varsan da biz varız.

Zaman Geçti Sen Varken...

YağmurunKızı8 — Thu, 09 Jun 2022 13:59:29 +0300

Uzun zaman oldu değil mi? Seni görmeyeli, sesini duymayalı, bakışlarının bakışlarıma denk düşmeyeli, sahi kaç yıl oldu? Bir, iki en son beşinci seneydi sonra saymayı bıraktım. Dürüst olmak gerekirse ilk günler kötüydüm bir türlü dolmuyordu o boşluk, ikinci günlerde özledim çokça özledim hani bir gözyaşın vardır ama bir türlü akmaz ya aktığı an ise sanki herşeyin yıkılacağı andır. İşte o an gibiydi sana olan özlemim bir an gelecek içimdeki hasret beni yıkacak sandım. Yıkmadı. Üçüncü günler ise alıştım varlığına alışmamış bu kız yokluğuna çok güzel alıştı. Ama bilirsin ben alışmayı beceremeyen ve sevmeyen biriydim. Ama zaman sevmediğini de sevdiriyor. Ve şimdi İlhan Berk'in sözü düşüyor tam gönlümün yangınına, "Rüzgar yine kokunu getirdi, anlayacağın yine canım burnum da"...

İlk Görüşte Aşk

YağmurunKızı8 — Thu, 02 Jun 2022 00:01:44 +0300

İnsanların fotografik hafızaları olur ya hani, bir an gelir hafıza makinen çeker senden izinsiz bir resim ve o resmi albümün en başına koyar. Öyle bir andayım şimdi, bir çift kahve gözler gözlerimi önüme sermiş. Hani Cemal Süreya demiş ya "Gözlerinin kahvesini koy ömrüme kırk yılın hatrına sen kalayım." Ben de baktığım bu açık kahve gözlerde kırk yıl ömür sürmek istiyorum. Belki de kırk asır. Ama kalmak istiyorum o gözlerde. O kadar açık kahve hâreler ki o kahve de kendimi görüyorum, buluyorum. Gönlüm يعبرني (Ya'aburnee) diye çırpındı aniden. Arapça olan bu kelime hiç bu kadar dokunmamıştı bana, türkçe kelime anlamı 'beni göm' demektir. Arapçada ki tanımı ise, 'sevdiği kişiden önce ölmeyi istemek' demektir. Ve ben karşımda duran bu adamın ölümünü görmektense ölmeyi tercih ediyorum. Sanırım ilk görüşte aşk dedikleri böyle bir şey çünkü ben onun saniyelik bakışlarında bunları hissetmiştim. Önce ruhum ısındı ruhuna, sonra kalbim tekledi, zihnim tanıdı onu ve dedim ilk görüşte aşk bu...????

Gidiyor musun?

Leyla Aghayeva Yavuz — Wed, 18 May 2022 04:38:19 +0300

Tut ki şimdi, seni çok sevdim. En kusursuz halini görüp, içime işledim. Üzülmez misin?

Yüreğim seni görünce hızlı atmaya başlar, düşlerim senden ibaret, dualarında hep ismin geçiyor. Ee gidiyorsun işte, üzülmez misin?

Misralarimda sen, rüyalarımda sen, sağımda solumda hep sen! Yurudugum her sokak sana çıkıyor, kurduğum her cümle "senle" bitiyor. Gidiyor musun?

Kimi zaman yalnızlığı daha çok sevmeyi de denedim. Isındım ona, farklı bir gözle bakmaya başladım. Ama seni daha çok sevdim. Yalnızlığı ittim, seni diledim...Sen gidiyor musun?

Vakit geldi sanırım, gözlerin hep saatte.Zaman seninle akıyor, hayat gibi geldin bana. Hiç beni sevdin mi ,acaba? Hiç kalmayı denedin mi?

Zorladın mi kendini? Hiç bahane aradın mi?

Kalmak seninle elinde , insan hiç savasmaz mi?

Sevmek karşılıklı olan bir süreç, tek taraflı olmaz mı?

Ben tüm bahaneleri saydım kalman için.İcinden gelmeli o coşkulu sevda, ben bir yere kadarim.

Aşk bahane aramaz, aşkın kendisi nedendir.

Kalmak için, yaşamak için ve de ölmek için Sevmek Yeter.

Sen gitmeyi tercih ettin...

L.A.

Sevmememiz Gereken İnsanlar

gezginpisi — Tue, 17 May 2022 15:24:39 +0300

Sevmememiz gereken insanları sevdik her defasında .

Her defasında tekrar tekrar kandık .

Her defasında daha da kanadık .

Kimse anlamadı .

Herkesin gözünün önünde yavaş yavaş kimse olduk .

Kimsesiz olduk .

Hissiz olduk .

Dilsiz olduk .

Şimdi kimin elinden gelir ?

Elinden tutup gün ışığına yürümek .

Yürütmek .

Şimdi kimin elinden gelir ?

Kimsesiz duyguların kimsesi olmak .

Kimsem olmak ...

NİKAH GÜNÜ

KUM SAATİ YAZARI — Wed, 11 May 2022 20:32:12 +0300

Yaşamın en güzel günü ve en değerli anı!Sevmemin tadı,Sevdanın adının yazıldığı gündür NİKAH GÜNÜ...

Çok sevdiğiniz değer verdiğiniz yaşamınızda hep dostum diyebileceğiniz ömürlük muhabbet edeceğiniz bir dostunuzun sizleri kendi Nikah gününe daveti bu güzel güne şahitlik edeceğiniz ömürlük bir anına size şahit kılması anlatılmaz bir duygudur...

Ömürlük bir yuvanın 2 tane anahtarı olur.Anahtarın ilki açılır.

Biri; senin yüreğini seven,Seni ömür boyu yüreğinde hapseden insanla Nikah masasında Anahtarın ilki açılır.

Bir ikincisi;Yuvanızın her köşesine serpiştirdiginiz sevginiz ile taçlanan evliliğiniz.Bu da Mutluluğun kapısına takılan ve ömür boyu çıkarılmayacak Anahtar.

Sevginin ömürlük Anahtarını bulduğunuzda bu güzel ve özel anı resmederek sevdiklerinize müjdeleyin.

Bugün İlk Anahtarı açmak üzere Sevgili Dostum Kadir DUMAN'ın en özel ve en güzel anı...

Yaşamın estirdiği mutluluk rüzgarı hep başınızda essin...

Hani Yağmur Bardak boşalırcasına yağar ya!

Sizin Gönlünüzden Sevgi Yağmuru eksik olmasın.

NİKAH GÜNÜNÜZ EVLİLİKLE BAKİ OLSUN...

ŞAİR&YAZAR ABDULVAHAP UNCU.

Beyin & Kalp Hanım 1

Elif Can — Wed, 11 May 2022 20:23:45 +0300

Bi aralar aklımda nadirendin bu aralar aklımda badiremsin. Sahi nerelerdesin şimdi Megaloman ne yapıyorsun mesela? Ne yaptığını biliyorum eskiden görüyordum ama şimdi biliyorum sadece biliyorum işte..

Kalanlarla pardon yalanlarla avutuyorum kendimi.Zihnimde bir sızı, sızıda bir sen, sende bir ben,biz olsaydık diyorum. Mutluluğumuzun şerefine koysaydık diyorum Megaloman sadece diyorum. Sende sadece susuyorsun. Hani çok mutlu olcaktın ben gidince hani öyle anlaşmıştık niye anlaşmayı bozdun şimdi. Daha dahada susmuşsun dahada küsmüşsün hayata. Gözlerin nemli nemli bu aralar pek bi tasız yaşamın. Neden diye sormayacağım. Yaşanılanlar nedensiz çünkü güzellikler nedensiz olduğu için güzel. Bırakalım öyle kalsın susalım. Görene güzel göremeyene özel kalsın. Söyleyecek sözüm ve verilecek sözüm hep yarıda kaldı. Belki de o kadardı onun için asla tamamlamayacağım. Her şey gibi bırakalım buda yarım kalsın..

Sevgili Oroperi 31

Yunus Emre Bal — Tue, 10 May 2022 15:29:00 +0300

Hevesime İhtiyacım Var!

_iirazz — Mon, 09 May 2022 02:02:14 +0300

Onsuz yaşayamam dedikleriniz, sensiz nefesim kesilir dedikleriniz. Ey! Kendini gerçek aşık sananlar, neredesiniz?

Başka aşkların koynunda mutlu musun bari? Özlüyor musun ara sıra, belki en azından bir kere olsun pişman oldun mu yaptıklarından?

Ben bildiğin gibiyim işte, şimdilerde yakınımda olanların en güzel günlerini kutladıkları mevsimdeyim. Birkaç alkış tutuyorum üstelik, hatta yeri geliyor oyun havalarında kendimi kaybettiğim de oluyor. Bir şekilde hayatıma devam etmeyi seçsem de ara ara uğruyor hayalin sokaklarıma, seni özlüyor değilim aslında, eski sen daha çok uğruyor hani 16'lı, 17'li yaşların.

Beni bekliyor her zamanki yerinde az sonra alacak beni beraber okula gideceğiz, belki yanağıma ufak bir buse konduracak belki de doyamayacak topuzumla oynacak. Aşkısım diyecek belki sonra, o yaşlardaki bense Canısım diyerek karşılık verecek topuzunu bozduğun için sinirlenecek.

Yavaş yavaş sokakta kayboluyor hayalin, hayat acımasızca siliyor izlerimizi. Elbet bir gün bulacaksın seni senden daha çok seven birini, her geçen yıl acaba ne zaman alacağım nişan haberini diye bekliyorum, sen beni sormazsın ama tutunamadım hayata. Alışılmıyormuş hemen yalnızlığa, birileri çıkıp heveslerini parça parça edene kadar farkına varmıyormuşsun gelen acı sonu.

Kaybolan anılarıma ihtiyacım var, acı dolu geçen zamanların sonundaki mucizeye hatta bir zamanlar gülerek oturduğum şimdilerde bana keder veren o bank'a ihtiyacım var, en çokta yeniden sevebilecek hevesime ihtiyacım var...

İyi ki...

YağmurunKızı8 — Mon, 09 May 2022 00:27:42 +0300

Herkesin hayatında bir 'iyi ki' dediği kişi veya kişiler olur. Hani birşey olunca hemen arayıp ona haber verdiğiniz, üzüldüğünüz de bunu açıkça ona söylediğiniz biri vardır, olmuştur ve olmalıdır. Benim de 'iyi ki' dediğimin kişiler var hayatımda, onlar benim uzağı sevme nedenim. Her ne olursa olsun yaptıkları ve yapamadıkları herşeye rağmen 'iyi ki' dediğim insanlar. 'Bu hayat çekilmez' derler ya hani ben öyle demiyorum. Çünkü bu hayat onlar sayesinde çekilir benim için. Düşünüyorum bazı olaylar olmasa nasıl olurdu diye ama sonra diyorum ki 'Hayır iyi ki olmuş o olanlar' çünkü ben o olanlar sayesinde onları tanıdım. Anlık verdiğim kararlar sayesinde ve biraz da meraklı, geveze oluşum sayesinde sanırım. Şuan onlar bunları okuyor ve eminim ki onlar da benzer şeyler hissediyordur. Her insanın hayatın da onu koşulsuz şartsız dinleyen ve anlayan birileri olmalı ve ben bugün hayatıma baktığım da beni dinleyen ve anlayan birilerini görüyorum. Umarım gelecek yıllarda da onları görebilirim. Ve umarım herkes 'iyi ki' diyebilecek birilerini tanır ve onları ölene kadar yaşatır...

Beni Artık Rahat Bırak

_iirazz — Thu, 05 May 2022 17:24:16 +0300

Herkes sıkılırmış bir raddeden sonra…

İnsanoğlu istediğini alana kadar peşinden koşarmış zevklerinin, ta ki onu elde edene kadar. Küçük bir çocuğun istediği oyuncağı diretmesi ve aldıklarında ışık hızıyla ondan soğumasıyla biten heveslerin, sonraki yaşlarımıza taşındığını görmek o kadar üzücü ki.

Bana âşık olduğunu sanan zavallı kalbimin enkazını toplamak kaldı yine. Belki yıllarca dahi bıkmadan usanmadan peşimden koşmanın nedeni hevesmiş meğer, o kadar gönderme, gece aramaları, şafak vaktine kadar uyuyamayan biri bile istediğini elde ettikten sonra soğuyormuş sevdiğinden. Sevmek olmuyormuş bu aslında, kendisi daha fark etmeden duygularını anlayabildiğim bir aşktan ayrılıyorum artık.

Bu da olmadı diyorum sonra, demek ki peşimden koşmayı, heveslenmeyi aşk zanneden biriymişsin. Elde ettiği andan itibaren cepte gördüğü yetmezmiş gibi bir de umursamaz oluyormuşsun. Çok yorgunum be adam, biliyorsun bunu 9 senedir, hiç mi görmedin bu açıdan beni?

Netlik arayan kadınların başına gelen en lanet şeymiş bu önünü görememek, erkekler anlayamaz bizi bu yüzden. Netlikle fazla işi olmayanın umursadığı konu da olmazmış, o yüzden ucu bucağı görünmeyen heveslerini de al ve çık hayatımdan.

Heveslenecek başka oyuncaklar bul kendine, başkasını elde etmek için peşinden koş ve lütfen artık tatmin duygunu başkasında doyur, beni artık rahat bırak…

Türkülerin Münakaşası

Elif Can — Thu, 05 May 2022 13:34:43 +0300

Ne saçları sarıydı ne de adı Mihriban. Herkes bir Mihriban kurar hayalinde, bir Mihriban besteler, bir Mihriban söyler ve onunla yaşar, ona yakıştırdıklarıyla. Sarı saçlarına deli gönlümü bağlamışım çözülmüyor diyor Musa Eroğlu. Unutursun kolay mı deme unutursun Mihriban'ım diyor Selda Bağcan. Arından devam ediyor Eroğlu ayrılıktan zor belleme ölümü görmeyince sezilmiyor Mihriban. Ekliyor Bağcan oğlun kızın olsun hele unutursun unutursun Mihriban'ım. Susar mı Eroğlu devam ediyor bestesine. Yar deyince kalem elden düşüyor gözlerim görmüyor aklım şaşıyor, lambada titreyen alev üşüyor aşk kağıda yazılmıyor Mihriban. Karşılık veriyor Bağcan zaman erir kelep kelep, meyve dalda kalmıyor hep unutturur birçok sebep unutursun Mihriban'ım. Ve Eroğlu son dörtlükleri seslendiriyor. Tabiplerde ilaç yoktur yarama, aşk deyince ötesini arama her nesnenin bir bitimi var ama, aşka hudut çizilmiyor Mihriban. Selda Bağcan bu sonsuz susuşa uzun uzun haykırır bütün nağmeleri. Yıllar sinene yaslanır, hatıraların paslanır, bu deli gönül uslanır unutursun Mihriban'ım. Süt emerdin gündüz gece unuttun ya büyüyünce ha işte tıpkı öyle unutursun Mihriban'ım. Yanıt alamayınca Bağcan sözlerine daha daha da vurur sazın tellerine. Gün geçer azalır sevgi, değişir herşeyin rengi, bugün değil yarın belki unutursun Mihriban'ım. Belki de aşkına derinlere gömüp acısını sırtlanıp bilinmezliklere sır tuttu Eroğlu. Selda Bağcan da ekliyor gayrı sonu. Düzen böyle bu gemide, eskilerde yiter yenide, beni değil sen seni de unutursun Mihriban'ım. Bağcan ısrarıyla Eroğlu Feryadı ile tüketti besteleri. Bizler dinlemeyelimde kim dinlesin bu besteleri. Kim hatırlasın? kim hatırlatsın? Günümüzde unutulmaya yüz tutmuş bu kıymetleri, kimler arayıp araştırsın? kimler kulak verip alkışlasın kimler...

BİR YILDIZ MASALI

Şeyma Örs — Tue, 03 May 2022 17:50:15 +0300

Değerli okuyucularım sizi daha fazla bekletmeden yeni bölüme geliyorum…

İlk bölümümüzün sonunda Şeyma Şafağa mesaj gönderiyordu. Şimdi de çok beklediğiniz 2. Bölümümüze geçiyorum…

Şeyma Şafağa mesaj gönderdikten sonra telefonunu yatağının hemen yanındaki komodinin üstüne koydu. Eline en son okuduğu kitap olan ”Dilara Keskin Ölüler Konuşamaz.” Adlı kitabı alıp okumaya devam etti. Bu kitap bir Wattpad kitabıdır ve yazarı Dilara Keskin ise çok mu çok tatlı birisidir. Kitapta dram ve aşk türündedir. Konusu ise baş karakterimiz Gökçe’nin kaybolmasını konu alıyor. İşte böyle bir kitabı okuyor Şeyma şu anda. Saate baktığında saatin 00:00 olduğunu görünce şaşırdı. ”Ne ara bu kadar çok okudum.” Diye düşündü içinden. Hemen elindeki kitabı çalışma masasının üzerine koydu. Kıyafetlerini değiştirip pijamalarını giydi. Yatağını geçti ve uykuya daldı. Sabah saat 08:00’de alarmı çaldığında yeni uyanmış kıyafetlerini giydi. Aşağı kata mutfağa indi ve yemek masasında oturan Beyza hanım ve Hakan bey’in yanlarına gitti ve onların yanaklarından öptü ve sandalyesine oturdu. Birazcık atıştırdıktan sonra kalktı üniversiteye gitmek üzere converse marka ayakkabılarını giydi. Otobüs durağına doğru giderken Akın ile karşılaşır. Selamlaşır ve sarılırlar. Otobüs gelir ve beraber binerler. En arkalara doğru gidip otururlar. Yaptıkları sunum hakkında konuşurlar. 2 durak sonra kampüs’ün durağına varırlar. Birlikte üniversitenin girişindeki güvenlik görevlisinin bulunduğu yerdeki giriş kartını okutmak için yapılan makinaya öğrenci kartlarını okuttururlar. Kampüs’e girerler. Akın kafeteryadan kahve alacağını söyleyip ayrılır. Şeyma’nın yanağından öptükten sonra yanından ayrılır. Akın aslında Şeyma’ya sürpriz bir doğum günü hazırlığı yapacakmış. Onun için Şafak ve Meryem ile kafeteryada buluşup bir plan oluşturmaya başladılar. Çünkü bugünün tarihi 16.03.2022.Çarşamba olduğu için Şeyma’nın da doğum günü 19.03.2022.Cumartesi günü olduğundan 3 gün içinde hazırlıkların bitmesi gerekiyormuş. O yüzden de Şeyma’dan gizli yapmaları gerekiyor. Şeyma’nın hiç bir şey anlamaması lazım. Planı oluşturduktan görev dağılımı yapıldıktan sonra ilk olarak Meryem ayrılmış kafeteryadan. İkinci olarak Şafak ayrılmış kafeteryadan. Son Ayrılan da Akın olmuş. Şafak ilk dersi olan dersliğe girmek üzereyken arkasından birisinin ona seslendiğini duymuş. Seslenenin kim olduğunu görmek için tam arkasını dönmüştü ki Şeyma ile göz göze geldi. Şeyma da:

-Canım nerelerdeydin? Kampüs’ün her tarafında seni aradım. Sana önemli bir şey vereceğim. Benim için çok değerli bir şey bu. Sakın ha! Kaybedeyim deme sakın.

Şafak da merakla sorar:

- Nedir o canım? Merak ettim şimdi bak. Nedir senin için o kadar değerli olan şey. Biliyorum en değerlilerin ailen ve Akın…

Şeyma da çantasına büyük bir dikkatle koymuş olduğu hediye paketini çıkarıp Şafak’a uzattı. Şafakta içinden ”Galiba bu bir kitap olabilir.” Diye düşünürken bir yandan da hediye paketini dikkatlice açıyordu. Bir baktı ki bir albüm. Şeyma’ya minnettar bir şekilde gülümseyerek baktı. Ardından kocaman bir şekilde sarıldı Şeyma’ya. Birlikte gülümseyerek derslikten içeri girerler. Şansa bakın ki hocaları Sedat bey daha derse gelmemiş. Daha da gülümsemiş yüzleri. Hemen orta sıralardan birine Akının yanına oturmuşlar. Akın Şeyma’nın kulağına demiş ki:

-Bugün Ahmet Kutsi hocanın doğum günüymüş. Biliyor muydun Aşkilettom?

Şeyma da:

-Evet evet biliyordum. Hatta ona derste bir sürprizimiz var arkadaşlarla. Gizlice ona hediyede aldık ortak olarak.

Ardından çantasından o hediyeyi çıkarıp Akın’a gösterir. O hediye de özel isimli bir kupa,bir cüzdan ve dolma kalem seti…

Akın bu hediyelere bakarken hüzünle gülümser çünkü o bilmediği hediye alamamış. O yüzden Şeyma’ya der ki:

-Şeyma’m ben hediye almayı unuttum. Çok çok üzgünüm. Aşkım ben şimdi ne yapacağım? Ne hediye vereceğim Ahmet Kutsi hocaya.

Şeyma da:

-Üzülmene hiç gerek yok aşkım. Çünkü bu dolma kalem setini ben almıştım. İstersen ikimiz hediye edebiliriz. Zaten bu cüzdanı Şafak ile Bilge almışlardı. Kupayı ise Meryem,Sinem ve Naz almışlardı. Onlar kendi hediyelerini beraber verecekler. Bende seninle vereceğim. Tamam mı bir tanem?

Akın da:

-Tamam Aşkım.

O anda konuşmayı bıraktılar. Çünkü Sedat hoca derse girmişti. Kürsüsüne geçerken de bir yandan derslikteki öğrencilerine ”Bugün ki sunum görevlerine kimler hazır?” Diye sorar. O anda kimseden çıt çıkmaz. Ta ki Şeyma:

”Biz hazırız.” Diyene kadar.

Sedat hoca da Şeyma ile Akın’ı kürsüye çağırır. Akın da Şeyma’ya kızgın bir bakış atar. Bu bakış Akın’ın BEN DAHA HAZIR DEĞİLİM. Bakışıdır. Şeyma da özür diler gibi boynunu büker. Akın da ”TAMAM TAMAM AFFETTİM BOŞVER.” Der. Ve kürsüye gelirler. Konuları olan ”EDEBİYATIN GÜNÜMÜZDEKİ ÖNEMİ” ni önce Şeyma anlatmaya başlar. Ardından Akın anlatır. Sedat hoca da bu işbirliğe gönülden bir ”AFERİN SİZE.” Dedi. Akın ile Şeyma yerlerine geçerlerken içlerinde bir gönül rahatlığıyla sıralarına oturdular. 2.Dersliğe gidedursun bizim 3’lü.Bizde o dersin ne olduğuna bakalım;

Şimdiki dersleri de ESKİ TÜRK EDEBİYATI nın olduğu 5.Dersliğe doğru ilerlediler. Arya hocanın dersidir bu ders. Arya hoca da sert mizaçlı güler yüzlü 26-30 yaşlarında öğretmenliğinin baharında genç bir hocaydı. Öğrencileri tarafından çok sevilen bir hocaydı. Şimdi bu 3 arkadaş dersliğe geldiler ve en önlerden boş bir sıraya oturdular. Şimdi Arya hoca elinde kitaplar dolu halde dersliğin kapısından girer. Bu durumu gören Şeyma Akın’ın kolunu dürterek yardıma gönderir. Akın da hemen kalkıp Arya hocanın elindeki kitaplar tam düşmeden alıp kürsüye koyar dikkatlice. O kitaplar Arya hocaları tarafından öğrencilerine okumaları için dağıtılacak olan kitaplardır.

Arya hoca:

- Gençler bu kitapları konumuz gereği okuyup özetini çıkarmanızı istiyorum. Akın,Yunus,Murat,Ömer,Miran ve Cemal gelip bu kitapları dağıtır mısınız? Lütfen.

İsmini saydığı öğrenciler teker teker kitapları dağıtmaya başlarlar. Şeyma’nın sırasına kitap konulduğunda Şeyma incelemek için kitabı eline alır. Kitap da set kitapmış. Adı da İNCE MEMED=YAŞAR KEMAL…

Bu set halindeki 4 ciltli kitap Şeyma’nın ortak kütüphanesinde varmış ama babasına ait olduğu için okuyamamış bir türlü. Çünkü kızma ihtimalinden çok korkuyormuş. Babası ve annesi kendisi gibi kitaplara çok büyük bir önem veriyorlarmış. Evlerin yegane kuralları olan; KİTAPLARIN ALTIN KURALLARI na kim uymazsa evlerine adım atamıyorlarmış. O kurallar da şöyle ki:

KİTAP KATLANARAK OKUNMAZ.
KİTAPLAR ÇİZİLMEZ, KARALANMAZ VE ÜZERİNE YAZI YAZILMAZ.
KİTAPLARIN SAYFALARI VE KAPAKLARI KIVRILMAZ.
KİTAP KAPAKLARI SOYULMAZ.
KİTAPLAR SERT BİR ŞEKİLDE DUVARA YA DA YERE ATILMAZ VE VURULMAZ.
KİTAPLAR 2 ELLE TUTULUR. TEK ELLE TUTULMAZ.
KİTAPLAR YIRTILMAZ. SAYFALARI KOPARILMAZ.
KİTAPLAR ASLA YAKILMAZ.
KİTAPLAR DİKKATLİCE KORUNMALI.
KİTAPLAR FOSFORLU KALEMLER İLE NORMAL KALEMLERLE ALTLARI ÇİZİLMEZ.(ÖNEMLİ KONU VEYA KONULAR OLSA BİLE ASLA ÇİZİLMEZ.)
KİTAPLAR DÜZENLİ VE TEMİZ KULLANILMALIDIR.
KİTAP AYRAÇLARINI YIRTIP, PARAMPARÇA ETMEMELİYİZ. YAPARSANIZ EĞER HİÇBİR ANLAMI KALMAZ AYRAÇLARIN.
KİTAPLARA İSİM-SOYİSİMLERİNİZİ YAZMALIYIZ Kİ KAYBOLMASINLAR ASLA.
KİTAPLAR BİZİM CANIMIZDIR, SAKIN KÖTÜ KULLANMAYALIM.
KİTAPLARI YIPRATANLAR KİTAP KURTLARINI YIPRATMIŞ VE ÖLDÜRMÜŞ OLURLAR.
KİTAP OKUMAK ROMANTİK BİR EYLEM DEĞİLDİR.
KİTAP OKURKEN PARMAK ISLATILIP SAYFA ÇEVRİLMEZ.
KİTAPLARIN BAKIMI HER AY HATTA HER HAFTA HER GÜN YAPILMALI Kİ KURTÇUKLAR OLUŞMASIN.

HAYAT Ailesinin kitaplara dair olan ev kuralları işte bunlardı. Her kim misafir gelirse arkadaş olsun akraba olsun bu kurallara uymalılar. Uymayan kişiler evlerine adım bile atamıyorlar. İşte Şeyma böyle kuralları olan bir evde 2 çocuktan en büyüğü olarak dünyaya geldi. Kardeşi Başak Berra kitaplara pek ilgisi olmayan ve yavaş yavaş kitap okuma alışkanlığı kazanan 21-22 yaşlarında genç bir kızdı. Şeyma’nın aslında 2 ismi var. O isim de Şeyma Özlem HAYAT. Şeyma, Özlem ismini pek kullanmazmış. Çünkü Özlem ismini çok sevmesine rağmen acı ayrılık hissiyatı uyandırırmış Şeyma da.

Neyse bırakalım bu acı ve ayrılık durumlarını da asıl konumuza dönelim.

Şeyma kendine ait set kitabı olduğu için çok mutlu olmuş. Hemen Arya hocasına teşekkür etmiş. Ardından ders bittiğinde de kafeteryaya gidip bir soğuk kahve olan ICED LATTE MOCHA alıp kütüphaneye gitmiş. Kütüphaneden 3 kitap alıp eşya koyma dolabına gidip elindeki bazı kitapları koymuş ve kilitlemiş. Sonra Akın’ı bulmaya gitmiş ve sonunda da Akın’ı Fakültenin bahçesinde çimenlerin üzerinde uzanırken bulmuş hemen yanına koşup o da yanına uzanmış. Yerde uzanırken de el ele tutuşmayı ihmal etmediler.

= 3. BÖLÜM GELECEKTİR. SABIRLA BEKLEYİN =

+ BU KURALLAR BENİM KENDİ KİTAP KURALLARIMDIR. YANİ EN HASSAS ÇİZGİMDİR.

* EDEBİYATBLOG AİLESİNE SONSUZ SEVGİ VE SAYGILARIMLA...

BİR YILDIZ MASALI

Şeyma Örs — Sat, 30 Apr 2022 19:25:00 +0300

Şeyma 24 yaşında üniversite son sınıf öğrencisiydi. Bölümü de Türk Dili Ve Edebiyatı olduğu için kitaplara aşırı bir tutkusu vardı. O yüzden de her boş vaktinde odasındaki ortak kütüphaneye gider. Kitaplara uzun uzun hayranlıkla bakıp hayaller kurar. Hayallerinde kitapların uçsuz bucaksız diyarlarına gittiğini görür.

Şeyma 30 Eylül günü Kampüs’e gitmek üzere otobüs durağına gider. Otobüsü beklerken telefonuna bildirim gelir.Bildirime bakmak için ekran kilidini açar. Bildirime bakar. Bildirim en yakın arkadaşı Şafak’tan gelmiştir. Hemen bildirimi açar. Ve hızlıca okur. Şöyle yazmaktadır mesajda:

“Canım, nasılsın? Ben sana bir şey soracaktım. Neredesin?”

Şeyma da:

- Canım, ben şimdi otobüs durağında otobüs beklemekteyim. Buyur sor bir tanem.

Şafak da:

- Tamam canım bende şimdi evden çıktım yoldayım. Dün derste Ahmet Kutsi hoca Edebiyat tarihi ile ilgili ödev vermişti ya sen yapmış mıydın o ödevi?

Şeyma da:

- Evet, canım yaptım ben ödevimi yoksa sen yapmadın mı?

Şafak da:

- Yaptım yapmasına da bazı yerleri anlamadım. Mesela Divan edebiyatı ve şairleri benim konum ya hani. O konuda bazı eksikliklerim var. Kampüs’te buluşup o konular hakkında fikir alışverişi yapabilir miyiz seninle?

Şeyma da:

- Tamamdır. Canım benim şimdi kapatmam lazım çünkü otobüs geldi. Ben otobüse biniyorum. Kampüs’te görüşürüz. Kampüs’e gelene kadar kendine çok dikkat et. Öptüm…

Otobüse biner ve Otobüs kartını cihaza okutturur. Boş bir yer bulup oturur. Şansa bakın ki o boş yer şoför koltuğunun hemen arkası ve cam kenarında.

Üniversitenin durağında inip kampüs’e doğru ilerlerken sevgilisi Akın ona doğru koşmaktadır. Şeyma da Akın’ı görünce durur ve sarılır. Akın’ın yanağından öptükten sonra elini tutar ve der ki Akın’a;

-Aşkım beni kampüs’te Şafak bekliyor acele etmem gerekiyor. O yüzden derste görüşelim. Olur mu?

Akın da:

- Olur, tatlı böceğim. Sen nasıl istersen öyle olsun bebeğim.

Akın Şeyma’yı öptükten sonra ayrılıp derslik tarafına gider. Şeyma da kampüs’ün bahçesine gidip Şafağı arar.

Şeyma da:

- Ya canım neredesin? Ben bahçedeyim de.

Şafak da:

- Canım hemen geliyorum.

Şeyma da

- Tamam canım bekliyorum.

Şafak bahçeye iner ve Şeyma’nın yanına gider. Şeyma’ya selam verdikten sonra yanındaki sandalyeye oturur. Ödevlerini çıkarır ve anlamadığı yerlerin notlarını çıkarıp Şeyma’ya gösterir. Şeyma da notları okur ve boş bir kağıda konuların bir özetini geçer. Sonra da Şafağa konuları anlatır. Şeyma akıllı saatindeki alarmın sesini duyunca birden irkilir. Ve ilk derse 5 dakika kaldığını anlar. Hemen defter ve kitaplarını toparlayıp derslerinin olduğu dersliğe giderler, kapıyı açıp hemen sıralarına geçerler. 1-2 dakika sonra hocaları olan Ahmet Kutsi Bey dersliğe girer. Öğrencilerine selam verdikten sonra öğretmen kürsüsüne geçer. Dersi anlatmaya başlar. Konu: ”Divan Edebiyatında Osmanlı Metinleri” …

Ders Şeyma’ya göre hemencecik bitivermiş. Şafağa göreyse sanki asırlar boyunca sürmüş.

Ders sona erdiğinde ikinci ders için 4.dersliğe doğru gittiler. İkinci dersleri de Tarih. Konuları da Tarihi Metinlerde Yazım Kuralları. Hocaları ise Halit Can Bey.

İkinci ders çok eğlenceli geçmiş Şeyma’ya göre. Şafak derste oflayıp durmuş, Şeyma da ”hayırdır ne oldu?” der gibi bakar ona. Şafak da:

- Bu ders birazcık sıkıcı geldi bana Şeyma. Sana da öyle gelmedi mi?

Şeyma da:

- Yok canımın içi ne sıkıcısı…

Şafak da:

- O zaman tek bana sıkıcı geliyor bu dersler. Hahahahaha!

Şeyma da:

- Hahahaahahhahah! Hoca bakıyor Şafak güldürme beni Allah aşkına!

Ders biter bitmez Şeyma ile Şafak kampüs’ün kantinine yemek yemeye indiler. Yemek olarak da karışık ayvalık tostu yediler. Yemeklerini yedikten sonra üniversitenin kütüphanesine gittiler. Kütüphaneden 1-2 kitap alıp oradan sonraki ders için 2.dersliğe gittiler. Ardından Abdülhamid hoca dersliğe girdi ve selam verdi. Öğrencileri de selam verip derse başladı hocaları. Dersin konusu da ”Osmanlı Tarihinde Türk Dili Ve Edebiyatı” Bu ders aşırı karışık bir ders olduğu için hiç bir şey anlaşılamaz ilk önce.

Şeyma da hocasını dikkatlice dinlerken aklına bir anda Akın’ın o tatlı mı tatlı, o yakışıklı yüzü gelir…

Hocasının ”Şeyma Şeyma” diye seslenişini sonradan fark etti.

Şeyma da:

- Efendim! Hocam. Bana mı seslendiniz? Dalmışım, çok özür dilerim sizden.

Hocası da:

- Şeyma, evet sana seslendim. Neyin var? İyi misin?

Şeyma da:

- Evet, hocam iyiyim. Çok iyiyim. Teşekkür ederim.

Hocası da:

- Şeyma bu anlattığım konu hakkında bize bir örnek verir misin?

Şeyma da:

- Hocam, affedin ama aklıma bir şey gelmedi.

Hocası da:

- Tamam, Şeyma oturabilirsin.

Şeyma da:

- Teşekkür ederim hocam.

Ders biter ve Şeyma ile Şafak evlerine gitmek için otobüs durağına giderler. O anda Akın yanlarına gelir, Şeyma’ya sarılır ve öper.

Beraber otobüse binerler, önce Şafak evinin önündeki durakta iner Şeyma’ya ”güle güle” deyip iner. Sonra Şeyma’nın ineceği durağa yaklaşınca Şeyma otobüsün düğmesine basar. Otobüs durduğunda Akın ile beraber inerler. Beraber Şeyma’nın evine giderler.

Şeyma'nın evinin kapısının önüne geldiklerinde Şeyma zile basar ve yardımcıları Victoria kapıyı gülümseyerek açtı.

-Welcome! Hoş geldiniz Şeyma hanım.Anneniz Beyza hanım geldiler,salonda oturuyorlar.

Şeyma da:

-Thanks, Victoria. Sen çekilebilirsin. Biz Akın ile çalışma odasında ders çalışacağız.

Victoria:

-Peki, Bayan Şeyma. Bir isteğiniz olursa ben mutfaktayım. Seslenebilirsiniz bana.

Şeyma:

-Tamamdır. Çekilebilirsin.

Ardından Şeyma ile Akın beraber ortak çalışma odasına geçerler ve ders çalışmaya başlarlar. EDEBİYAT FAKÜLTESİ'nde okudukları için ders konuları EDEBİYAT'IN GÜNÜMÜZDEKİ ÖNEMİ hakkında bir sunum,bir tez hazırlamak.Şansa bakın ki Hocaları Sedat Bey Akın ile Şeyma'yı grup eşi yapmış. Beraber Şeyma'nın APPLE marka diz üstü bilgisayarını açıp konu araştırmalarına başlamışlar. O ikisi konu araştırmasını yapadursunlar.Bizler de Beyza hanımın yanına salona inelim.Beyza hanım en yakın dostu Azra hanım ile karşılıklı oturmuş sohbet etmekteler. İşte yukarıda çalışma odasında Şeyma ile Akın'ın gülüşme sesleri gelince Beyza ve Azra hanımlar meraklanıp yukarı kata çalışma odasının bulunduğu odaya girerler.Ve gördükleri manzara da ağızları açık şekilde birbirlerine bakmaktadırlar. Çünkü, Şeyma ile Akın diz üstü bilgisayardan komik videolar izlemektedirler. O halleri de Beyza hanımları şaşırtmış biraz. Beyza hanım geldiğini belli etmek istercesine kısaca öksürmüş. Annesini kapıda gören Şeyma o anda hızlıca toparlanıp annesi Beyza hanımın yanına koşmuş ve yanağına küçük bir öpücük konduruvermiş.Akın da bu mutlu anne kız halini bozmamak için izin isteyip gitmek isteyince Beyza hanım:

-Akın,oğlum akşam yemeğe kalsaydın bari.

Akın da:

- Aslında Beyza hanım iyi olurdu,çok çok iyi olurdu ama evden beklerler. Artık başka bir zamana. Olur mu?

Beyza hanım da Akın'ın saçlarını usulca okşayarak:

-Peki oğlum peki! Sen nasıl istersen öyle olsun.Annen Sena Nur hanıma bol bol selamlarımı ilet lütfen. Bugün olmadı yarına diyelim.

Akın:

-Tamamdır Beyza hanım. Çok teşekkür ederim size. Hakan bey'e de hürmetlerimi sunarım.Güle Güle.Yarın görüşürüz o zaman Şeyma. Yarına kadar kendine çok dikkat et ve sağlıcakla kal. Deyip Şeyma'nın yanağına öpücük kondurdu.Ardından karşı binadaki evine gitti. Şeyma da akşam yemeğine indi ve yemeğini yedi. Yemeğini yedikten sonra odasına geçti ve önce SAMSUNG GALAXY A02 marka telefonuna gele mesajlara ve bildirimlere baktı.Şafaktan 3 cevapsız arama ve 2 WhatsApp mesajı olduğunu gördü. Önceliği mesajı okumaya verdi. Mesaj da;

1. MESAJ:

" Selam! Şeyma nerelerdesin? Seni kaç kez aradım. Neden açmıyorsun? Beni çıldırtmak mı istiyorsun? Akın ile ne yaptınız? Çok merak ediyorum."

2.MESAJ:

"Bak! Hala cevap yazmıyor ve vermiyor. Ne oldu kanka? Bir sorun mu var? Kavga mı ettiniz yoksa siz?"

Şeymadan Şafak'a Mesaj;

"Sanada selam bebişkom. Evdeydim.Çok özür diliyorum canım senden, telefonumu sessize alıp odama bırakmıştım.Ben de Akın ile çalışma odasında sunumumuzu hazırlıyorduk.Yok, canım benim ne çıldırtması. Sunum araştırması yaptık işte. Merak edilecek bir durum,olay yok yani... Yok canım bir şey olduğu yok. Sadece ailemle yemek yiyordum,yeni gelebildim odama.Ya ne kavgası, kavga ettimiz falan da yok.... O yüzden müsait değildim kankalettom... SENİ ÇOK SEVİYORUM CANIM,İYİ Kİ ARKADAŞIMSIN İYİ Kİ..."

Diye yazıp hızlıca göndere bastı.

=DEVAMI GELECEKTİR....=

HEPİNİZE KUCAK DOLUSU SEVGİLERİMLE,SAYGILARIMLA....

HOŞÇA KALIN,İYİLİKLE VE SAĞLICAKLA KALIN....

EDEBİYAT BLOG AİLESİNE SONSUZ TEŞEKKÜRLERİMLE...

Düşünüyorum Seni...

YağmurunKızı8 — Wed, 27 Apr 2022 18:30:37 +0300

Düşünüyorum seni, sesinin deniz dalgalarını ve o dalgaların nasıl içime işlediğini. Mümkün olsaydı eğer, sesini içimde bir yerlere koymak isterdim hep orda olsun duyayım hani seni göremesem bile sesinin varlığını hissedeyim bir rüzgar esintisinde. Bir yaprağın düşüşü geliyor gözlerimin önüne, gözlerin gibi o yaprak düşüşü biraz kırgın çokça güven barındırıyor gün batımı hârelerin. Avuçlarımdan süzülen toprak misali saçların oluyor ansızın. Gezdiriyorum parmaklarımı her bir telde ve o her telin kendine özgü şehrinde yaşıyorum. Küçük bir çocuğun şımarmaya yüz tutmuş yaramaz dudakların kıvrımında ölmek istiyorum. Ama ellerin yaşamam için kök salmışken ellerime, ben güzel bir ölümü kaçırıyorum senin ellerin sayesinde. Ve düşünüyorum seni, düşünürdüm ben hep seni, sesindeki kokunu ve kokunun bana verdiği aitlik hissini.. Düşüyorum, düşünürdüm ve düşüneceğim...

Ca'Pera

thegirlhasnonick — Sat, 23 Apr 2022 21:09:00 +0300

Ca'Pera

thegirlhasnonick — Sat, 23 Apr 2022 21:07:23 +0300

Seni Senden Çok Seveceğim

_iirazz — Fri, 15 Apr 2022 01:17:09 +0300

Dikenli diyerek düşünüp girmek istemediğim yolun başındayım tekrar...

Ben mi kendimi çok korkuttum bu kadar, yolsa iflah olmaz açgözlülüğüm kurbanı mı olmuştum? Seni yeniden bulana kadar ne badireler atlattım bir bilsen dediğim her anda; "Ben senin yanındayım ne olursa olsun." Dedin.

Söyeldikleri hiçbir sözü lafta kalmadı, üzüldüğümde yanımda oldu, sevinçlerime ortak oldu. Bense bunu çok geç hatta çok geç anladım. Sen ki gözümün nuru oldun, canımın içi oldun belki de ömrümün geri kalanı olacaksın. 10 Yıldır kendi çabamla açtığım her kapı suratıma çarptı, gitmez dediklerimi hep bir buruk vedayla uğurladım.

Sense hiçbirinde gitmek istemedin, suratıma çapan her kapının ardından bakarken sarıldın; "Merak etme bu da geçecek!" Dedin ve ben seni dinlemedim. Şimdi düşünüyorum da bütün bunları ben sana yapsaydım, seni destekleseydim, hislerine cevap verebilseydim diye.

Şimdi sana söz; hislerine en güzel şekilde cevap vereceğim, deli şair olarak seveceğim bu sefer seni, en güzel şiirlerimi senin için yazacağım ve en güzel aşk kelimlerini senin için seçeceğim. Yazdığım ilk kitabımı sana ithaf edecek, hissiz gezdiğim tüm sokaklarımı seninle gezeceğim, yabancı olduğun şehrine yeni bir anlam katacağım ve inan artık seni senden daha çok seveceğim...

En Güzel Rüya'mdın

_iirazz — Thu, 24 Mar 2022 08:11:05 +0300

"Önümde upuzun bir yol var belki de tertemiz bir gelecek fakat ben o yolda yürümek istemiyorum."

Bu gün bir şekilde sistem hatası da olsa çıktın karşıma, tam 4 saat önce güzel bir şarkı paylaşmıştın. Bana yaptığın haksızlık aklına geldi sandığımdan heyecanlandım bir anda, içimde tarifsiz bir sevinç vardı ve bundan tam 1 saat sonra senden kaynaklanmadığını hatta senin haberinin bile olmadığını gördüm, sadece sosyal medyanın sistemsel bir hatası seni bana çıkardı.

Aklımda bile yokken geldin yine bir neden buldun, bir şekilde sen bana gelmemiş olsan da rabbim kısa bir süreliğine seni bana getirdi. Gözüm seyiriyordu 3 gündür, hani bir ara çok yakınıyordun gözüm seyiriyor diye, aklıma gelmiştin. İstemsizce fazla seni düşünmüş olmalıyım sanırım, şu an konuşmuyor görüşmüyor olsakta evren de seni özlediğimin enerjisiyle yanıp tutuşuyormuş demek ki.

Bir hikaye paylaşmışsın 5 saat önce; "AaRON U-Turn (lili)" Sürekli attığın yabancı şarkıların anlamlarına bakardım ya hani, sende bu duruma biraz bozulurdun ben bu sefer senden habersiz yine yaptım, baktım anlamına;

"Atacağın her adımda,
Her şehirde, her düşüncende
Ben olacağım yolgöstericin...

Her sokakta, her olayda
Hiç bulunmadığın mekanlarda
Ben olacağım yolgöstericin..."

Ne oluyorsa evren ya da allah ne dersen de lütfen, senden uzaklaşmaya çalıştıkça sana çıkıyor yollarım, eğer kendini benim gözümden görmek istiyorsan spotify hesabıma gir ve 'EN GÜZEL RÜYA'M' çalma listesini aç. Ben orada seni dinliyorum, sende orada benim gözümden kendini dinle, ara sıra uğra rüyalarıma söz uyanmamak için elimden geleni yapacağım.

Sen benim en güzel rüyamdın, hiç uyanmak istemediğim ama senin tarafından zorla uyandırıldığım...

Denizkızının Aşkı

ex aliis mundi — Sat, 19 Mar 2022 19:18:57 +0300

NOT: Şarkıyla birlikte dinlerseniz daha iyi bir okuma deneyimi yaşayabileceğinizi düşünüyorum. Bazı bölümleri ortalama okuma hızını göz önünde bulundurarak şarkıyla uyumlu yazmaya çalıştım. İyi okumalar dilerim.

Deniz Kızının Aşkı

Sular serin olsa da güneş tam tepede ve çok sıcak. Omuzlarım alışık olmadığım sıcaklıklarla kavruluyor. Hemen derinlere kaçmak istiyorum. Ama ondan uzaklaşamam artık. Keşke onu bir kayıkta taşısaydım. Ama bir anda oldu. Planlamamıştım. Bir baktım ki onu kolumun altına almış huzura yüzüyorum. Ahh, yakıcı ama su gibi akışkan bir heves var içimde. Suları hızlıca yararak ilerliyorum. Ancak bir süre sonra tepedeki güneş fazlasıyla canımı acıtıyor. Sanırım omuzlarımdaki deri soyuluyor. Telaşla omuzlarımı ıslatıyorum. Gözlerimden birer birer yaşlar süzülüyor. Ancak her ne kadar canım acısa da bunların aksine mutluyum hiç olmadığım kadar. Yolumdaki küçük pürüzler bunlar. Gözyaşlarımın arasından kıkırdıyorum ben bundan sonra hiç üzülmem ki. Kendi mutluluğum kollarımın altında, dünyadan uzaklaşıyorum.

O esmer bir adam. Nadir bir kuşu takip edip yuvamdan çok uzaklaşmıştım. Sonra, onu gördüm. Biriyle neşeyle konuşuyordu. Ve ah, gülüyordu. Gülüşünü yeniden gördüm açık denizde, yanımda o, gülüşü ise her yerde. Ona takılıp kaldım. Başka hiçbir şeyi görmedim ve bu yüzden az daha yakalanıyordum. Aşık olduğumu hemen anladım. Sonra o da bana baktı. Gözleri büyüdü. Beni yanındakine işaret etti ve yanıma doğru atladı. O kulaç atarken anlamıştım, bizim kaderimiz birleşti o an. Şu ana kadar olanlarda tek sinir bozucu yan ise yanındaki adamın bana nefretle bakıp onu almaya çalışmasıydı. Ama tabii ki bir sorun çıkmadı. Onu boğup kenara fırlattım bizi korumak için. Sonra da sevdiğimi alıp yollara düştüm işte.

O bir denizci. Güçlü, cesur biri ve çok güzel gülüyor. Arkadaşını gömmek istiyordu sanırım benimle gelmeden önce. Bu yüzden benimle inatlaştı ben de onu en güzel şarkılarımı söyleyerek uyuttum. Hala uyuyor. Onu gideceğimiz yere ben taşıyorum. Bir masalı yaşayacağız onunla. Ariel ve Eric olacağız ikimiz de köpüğe dönüşünceye kadar. bir süre durup geleceği hayalimde canlandırmak için sırt üstü yattım. Onu da kollarıma aldım. Sakin dalgalar beraberinde bizim bedenlerimizi de dalgalandırırken huzurla doldum. Güneş bu sefer tüm vücudumu yaksa da kollarımda sevdiğim adam varken bunu hiç hissetmiyordum.

Yeniden ilerledim. Sonunda ulaşmayı umduğum ada gözüktü. Güneş bu sırada sonunda ufukta yerini almıştı ve artık yanıklarıma iyi gelen meltemler vardı etrafta. Okyanus gün batımına boyanmıştı. Denizcimi kumsala bırakıp onu inceledim. Saçları çok yumuşak görünüyordu. Onları okşarken gözlerini açtı. Simsiyah, kömürden kara gözleri benim gözlerimle buluştu.

Hemen elini tuttum. Başımı göğsüne yasladım. Nefes almayı bıraktı bir süre. Gülümsedim. Sonra neden bilmiyorum beni itti. Ayağa kalkıp benden uzaklaştı. Şok olmuş olmalı. Ama bana bağırmaya başladı. Kaşlarımı çattım. Bana neden kızıyordu ki.

Onu kısa bir şarkıyla sakinleştirip yanıma çağırdım. Benden uzaklaşamaması için de kıyıdan uzağa açıldık. Sonra yeniden bana kızacak gibi oldu. “Ssh, bağırmana gerek yok. Az önce sanırım uyku mahmurluğuyla şaşırdın ama ben sana aşığım ve böyle ufak şeyleri affedebilirim.” Neşeyle kıkırdadım. “Burayı bizim için seçtim. Sizin türünüz daha önce bu adaya hiç ayak basmadı. Burası bundan sonra bizim yuvamız. Sen artık hep, sonsuza dek benim yanımda olacaksın. Hep güleceksin. Eh, çünkü çok güzel gülüyorsun. Seni incitmem, hiçbir zaman… Az önce ya sana zarar verecektim ya da sakinleştirecektim. Bu yüzden kullandım şarkımı.” Ona sıkıca sarıldım.

Sanırım ciddi bir insan çünkü benden uzaklaşmaya çalıştı. “Sen neden bahsediyorsun, kimsin? Ne kadar uzaktayız karadan?” Arkasını işaret ettim. “ Çok değil?” gülümsedim. “Hayır, onu sorma- Kuyruk? Denizkızı mısın sen?” Sesini yükseltip uzaklaşmaya çalıştı. Sıkıca tuttum. “ Tabii ki.” Kuyruğumla sırtını okşadım. Bir gözü seğirdi. Bense hülyalı hülyalı “Biz Eric ve Ariel olacağız. Onun başka versiyonları elbette. Sahi senin adını bilmiyorum ama.” dedim.

Kıskacımdan kurtulmaya çalışıp “Yaratık! Bırak beni. Ne aşkı? Seni şimdi köpüğe dönüştürmemi istemiyorsan geldiğin çukura geri dön.” Ve elimden kurtuldu. Bana çok kaba davranıyordu. “Saygısız.” diye tısladım. Ama sonra yumuşayıp “Önümüzde koca bir gelecek var. İstiyorsan şimdilik kızabilirsin ancak uzun sürmesini istemiyorum.”

Güldüm. Gülüşüm kahkahaya dönüştü. Kahkahalarımın arasında onu yakaladım. Kulağına rüzgar kadar soğuk nefesimi üfledim. “ Ben sana, sen de bana aşıksın. Seni bulmuşken bırakmam asla. Bu aşkın ikimiz de ölünceye kadar süreceğine yemin ederim.”

Sonra kalacağımız huzurlu yuvayı yapmak için onu şarkımla uyuttum. Çünkü ben anlayışlı biriyim. Ve artık mutluyum da.

Sevgilerle...

Senin Sevmeme İhtimalini Unutuyorum

YağmurunKızı8 — Wed, 16 Mar 2022 00:32:21 +0300

Bugün şöyle bir söze denk geldim; "Bazı insanları sebepsiz seversin, bazılarına bin sebep arar yine de sevemezsiniz." (Neyzen Tevfik). İçimdeki sebebi olmayan sevginin ağırlığını hissettim o an. Düşünüyorum da neden? diye aşk mı acaba? dediğim günlerim oldu. Bulamadım adını koyamadım bir isim. Kaldı, kaldın. Sadece kalbimin bir köşesinde öylece kaldın. Sebepsizliğim en güzel sonucu oldun, kabul. Ama ne yapacağım ben? Yoksun ki. Her gün seni arıyorum olmayan yerlerde, bir şarkının tek bir sözüne seni sığdırarak günlerimi yitiriyorum. Seninle aldığımız o kitap varya hani birlikte okuyacağımız ama okuyamadığımız o kitap. Ben okuyamadım o kitabı bitiremedim. Belki bir gün bir yerde rastlarsak senle sorarsan bana o kitabı 'Sensiz bitirdim ben' demek ağır gelir bana. Sana da ağır gelir hem, gelir değil mi? Gelsin gelmeli gelmeme düşüncesini siliyorum aklımın her köşesinden. Çünkü ben seni hep sevmiş gibi hatırlayacağım...☘️

Alıntı

Edanuryd — Mon, 14 Mar 2022 22:39:21 +0300

En Yanlışımsın

_iirazz — Thu, 10 Mar 2022 06:38:10 +0300

Uykularım düzensiz gidiyor bu aralar, istesem de toparlayamıyorum bir türlü. Gidişinin bana bıraktıkları ağır geliyor ya da içimdeki asılsız, ani gelen düşüncelerden de olabilir, inan ki bu sorunun cevabını ben bile bilmiyorum.

Kafam allak bullak, her an gözyaşı denizine düşerken buluyorum kendimi, komik bir anda bile gelen ağlama isteğini bastıramıyorum. Duygularım da düzensiz sanırım, bir anda seni özlerken buluyorum kendimi.

Bana bir şey vermedi ki diyorum sonra, neden üzülüyorsun bu kadar? Her gecenin sabahında bir çıkmazdan dönüyorum, bir an senden kalan aşkıma sıkıca tutunurken ani bir kararla vazgeçiyorum. Kimseyi hayatıma dahil edemiyorum mesela, korkuyorum.

Bir gün gelirsin umudum da yok ama seninle aynı yerde aynı havayı soluma düşüncesi bile hala kalbimi hızlandırırken kendime kızıyorum, bu kadar sevmem yanlış seni, bu kadar özlemem hala çok yanlış geliyor.

ÇOK YANLIŞSIN BE ADAM, EN YANLIŞIMSIN...

Pişman olmadığım bir sevginin ardından gözyaşı döktüğüm için beni suçlama ne olur, seni sevmek suçum değildi. Sen ki benim gözümdeki yerini bilseydin gider miydin ki? Biriyle aynı yastığı paylaşmak isteyecek kadar sevmek nedir seni severken öğrendim ben. Git diyorsun, beni sevme diyorsun, ben nasıl seni sevmeyeceğimi bilmiyorum ki!

BANA NEFRET ETMEYİ ÖĞRETMEDİN, SENDEN NEFRET EDEMİYORUM...

Yabancı

Kağıttan Ruhlar — Wed, 09 Mar 2022 21:07:09 +0300

Yıllar sonra bir gün geldiğinde bana yabancılaşmandan çok korkuyorum. Halbuki iki yabancıdan farksızız seninle ama bu öyle bir şey değil. Kalbimde en güzel yere sahipken, yok olmandan; kendini yok etmenden korkuyorum.

Duyumsadığım sesini, alıştığım bakışlarını, tutamadığım ama tutmak için neler vermeyeceğim ellerini, yanımdan geçmene rağmen alamadığım kokunu... Sana dair her şeyi unutacağım, biliyorum. Unutmamak için çabalamak boşa olsa da, bunu sonuna kadar kullanacağım.

Sensiz, seni içimde yaşatacağım.

Yanımda olmamana rağmen yanımdaymışsın gibi hissedeceğim, hissetmeliyim yoksa içimdeki boşlukla başa çıkabileceğimden; emin değilim.

08'03

ASALETİM

Şiir perisi — Sun, 06 Mar 2022 10:41:16 +0300

BİR KADIN MAKYAJ YAPTIĞINDA DEGİL,

GÜLDÜĞÜNDE GÜZELLEŞİR.

Duman Papatyası

thegirlhasnonick — Sat, 05 Mar 2022 17:07:22 +0300

Ca'Pera

thegirlhasnonick — Sat, 05 Mar 2022 17:03:35 +0300

Herşeye Rağmen

YağmurunKızı8 — Wed, 02 Mar 2022 23:09:26 +0300

Kötüyü iyiye çevirmek bizim elimizde aslında, başımıza gelenlere vereceğimiz tepkileri biz önceden belirleyemiyoruz evet ama tepkiden sonra ne yapacağımızı veyahut nasıl bir yol izleyeceğimiz bize kalmış birşey. Herşeye rağmen hâlâ nefes alıyorum demeliyiz mesela, sonra birini mutlu edebiliyoruz değil mi? Bir çocuk düşünün mutlu olması için çok birşey yapmamıza gerek yok ki ona bir bulut verin dokunmadığı o çocuk o bulutu dünyadan eve, evden oyuncağa, oyuncaktan parka çevirsin. Bir yaşlı görsün gözleriniz sonra, yüzü yılların izini taşıyan sesi yaşanmışlık kokan ve gözleri çocukluğun parlaklığını taşıyan. El uzatın o yaşlıya yürüyün sonra bitmeyecek gibi hiç yorulmayacak gibi, susun sadece biraz o konuşsun yılların acısını böyle atlatır anca. Bir kedi alın elinize okşarken tüylerini, başka bir yerde köpeğe eşlik edin size vefayı öğretir. Yaşamın en güzel hediyesi olan aileyi bulun sonra, sevginin içinden büyüyen bir tohum gibi gör o aileyi güvenin ile sula, ilgin ile güneşe çıkar. Ve yıllar sonra o tohum bir çınara dönüşsün gölgesinde nice senin gibileri ağırlayan...

Sana Ait Bi' Kalp

Kağıttan Ruhlar — Tue, 01 Mar 2022 17:26:51 +0300

Kalbimdeki ağrı gitmiyor... Dengesi öyle bir şaştı ki, dönemiyor eski haline. Oysa senden önce yoktu benim kalbimde bi' sorun. Şimdilerde kapanmayan öyle bir mesele var ki, nasıl hallolur bilemiyorum.

Söyle, akıl ver bana. Söküp atmalı mıyım? Durdursam düzelir mi? Ne yapmalıyım, nasıl davranmalıyım?

Bir şeyler de ama sakın susma, yok et de mesela; yok edeyim. Ama sen konuşmadıkça ben kalakalıyorum. Bunu sana soruyorum, sana ait bir şeyi senden iyi bilen olamaz değil mi?

Atan bi' kalbim var ama o sana ait. Sen doldurmuşsun her bir karesini..

'Terk et' desem gider misin? Ben demeye cesaret edemem, sen anlasan olur mu?

Peki, sen gidersen; kalbim çok üşür mü?.

23'02

Bendeki SEN

Kağıttan Ruhlar — Tue, 22 Feb 2022 20:17:10 +0300

Göz alıştığını mı arar, yoksa görmek istediğini mi?

Sağım, solum; önüm, arkam... Her bir yönümde sen varsın. Senin için dönüyorum arkama, seni arıyorum sağımda; soluma bir şey demiyorum, orası zaten sana aitken ne diyebilirim ki.

Başımı çevirdiğim her tarafta olmanı, seni görmeyi istiyorum. Göz göze geldiğimizde sadece utandığım için gözlerimi kaçırmak, ben sana doya doya bakmak istiyorum.

Seni, gözlerinle rastlaşmak için bahanelerle sığdırıyorum. Söylesene sen bunu fark ediyor musun? Bakmak için can attığımı ama görüş açıma girdiğinde dahi bakamadığımı...

Fark edemezsin ama değil mi? Benim gözlerim senin için etrafta dolaşırken, sen bana o kadar körsün ki; bunu nasıl anlayabilirsin.

Bir gün, beni görür müsün bilmiyorum ama şunu iyi biliyorum ki; ben seni hiç görmesem dahi her gözümü kapattığımda anılarımda yer ediniyorsun.

31'12.21

Saudade

YağmurunKızı8 — Wed, 16 Feb 2022 00:38:31 +0300

İnsanı, aynı anda hem yaşatıp hem öldüren şeydir, anılar. Akla geldikçe bizi mutlu eden ama aynı zamanda hüzne boğan şeydir, anılar. Buruk bir tebessümün en güzel sebebidir, anılar. Peki benim anılarım? Yaşayamadığım o anılarım? Sahi insan yaşadığı şeylere anı derdi değil mi? Ama öyle olmuyormuş bazen, insan yaşamadığına da anı diyormuş. Çünkü bir anı olarak kalıyor sende. Birden bire gelen ansızın aklına düşen, yüreğine oturan bir anı. Hayallerin anılarına eşlik ediyor sonra, ikisi de imkansıza doğru koşarken sende bir şizofren gibi izliyorsun her birini. Gözlerin yağıyor usul usul ama yüzünde içten bir tebessüm. Yine diyorsun yine, yine sonunda ayrılık olsa ben yine seni seçerdim. Seninle tanışmayı, konuşmayı seçerdim. O başlayıp da bitiremediğimiz kitabı yine baştan okuyamayı seçerdim yine, sonunda gitsen de ben yine seni seçerdim... Bir saudade kelimesine sığdın ve sığdırdın yüreğime...❄️

GİDİYORUM

_iirazz — Sun, 13 Feb 2022 20:18:16 +0300

Kelimeler kifayetsiz...

Her ne yazsam içimdeki kederi anlatamayacakmış gibi hissediyorum, boğuluyorum belirsizlikler denizinde, biri de yardım elini uzatmıyor.

Gözlerinin önünde bedenim erirken suyorum, içim kan ağlarken kahkaha atıyorum iştahlıca, ölüyorum! görmüyorsunuz...

Şimdi kendi yalnızlığıma terkediliyorum, kimseyi aramadan, kimseleri sormadan, öylece gidiyorum uzaklara. Belki yarım bir aşk bırakıyorum, yaralı bir kalp ve derbeder hayat bırakarak, hayata daha fazla tutunarak gidiyorum, hayallerime dört elle sarılarak...

Azalıyorum Ne Var?

_iirazz — Wed, 02 Feb 2022 00:32:13 +0300

Azalıyorum....

Her zerreme işledi bu yalnızlık özlemim.
Seni istiyor şuncacık kalan kalbim...

En ihtiyacım olduğunda sana,
Sıcacık kollarına sarılmak istiyorum.
Ama sen yoksun.

Boşlukta kaldı hayallerim,
Bir iki cümleyle geçiştiriyorum belki.
Ama çok ihtiyacım var sana...

Zarar görme, dayanamam.
Yaralayamam seni, isteyerek, istemeyerek...

Belki de yanlışı ben yapıyorumdur,
Artık sabahım sensiz..
Hayat çok boş, çok boktan.
Bir tek sen gerçektin sende yoksun...

Sana ihtiyacım var!!
O kadar ihtiyacım var ki, sen bile bilemezsin.

Ne kadar ihtiyacım varsa sana;
Sen o kadar yoksun.
Ne kadar üzülsem, o kadar boşsun.
O kadar hissizsin,
O kadar dipsiz kuyu.

Bağırsam duyar mısın sesimi??
Haykırsam seni?
Kulaklarını tıkama ne olursun!
Senin için ölüyorum be vicdansız;
Niye yanımda yoksun...

Benden kaçtıkça yalnızlaşıyorum,
Sen bırakmazdın bu çelimsizi.
Şimdi neredesin, sevdiğim, her şeyim.
Bulamıyorum seni.
Boş sokaklarım oldu sayende,
Yanımdaki bir sigara sadece.
Beni koymazdın tek başıma...
Hırsızı uğursuzu var bunun.

Ne var?
Alışamaz mıyım!
Ben yalnızdım zaten, bu zamana kadar hep tek.
Şimdi niye arıyorum bu kadar insanı.
Sanki daha önce vardılar,

Salak gibi ağlıyorum bende..
Yanımdan geçen insanalar bana deliymişim gibi bakarken,
ben yaşlarımı toplamaya bu kadar aciz kalıyorum.

Ağla be!
Hıçkıramasan da, bağıramasan da,
En küçük bir şeyi abartsan da.
Senden başka kimse bilemeyecek zaten.

TÜKENDİM!

_iirazz — Thu, 27 Jan 2022 03:07:50 +0300

ÇARESİZİM...

Ne yapacağımı bilmeden savruluyorum senin kıyılarına, ne yaparsam geri tepiyor, bu durum artık beni mahfediyor.

Tükeniyorum be adamım, artık senden bir şey bekleyemiyorum, umutlarımı aldın giderken.

Bir şekilde buradasın ama yanımda değilsin, benimsin ama değilsin de. Hani görecektim seni? Seni ne zaman görmek istesem sabahı sabah ediyorum, heyecandan uyuyamıyorum derken saatlerce hazırlanıyorum, sadece senin için.

Saçlarımı hiç bukleli görmedi diyorum sonra, iki seferdir hazırlanıyorum senin için bırak beni gömeyi, haber bile vermeden gelmiyorsun.

Sokaklar hıçkıra hıçkıra ağladığımı duyuyor senin için, belki abarttığımı düşünüyorsun ama sadece benim seni sevdiğimi düşünmeme sebep oluyorsun, her gece senden kaç kez vazgeçip geri döndüğümü odamın duvarları biliyor, balkonum biliyor, kelimelerimi döktüğüm leptopum bile biliyor, sen bilmiyorsun...

Çok istedim sana sımsıkı sarılayım, kaç gece seni öpmenin hayalini kurduğumu bile bilmiyorum, belki çok abartıyorum ama sen kuru bahçeme bereket getirmiştin, şimdi niye eskisinden daha kurak hissediyorum.

Biliyorum ilk ben açıldım sana, belki de bu yaptığım hayatımdaki en büyük adımdı ama bu adımın beni gecelerce üzeceğini, kahredeceğini hiç düşünmemiştim.

Kendini saklamanın çaresizce olduğunu biliyorum ama yaralarını görmediğin bir insana sonsuza dek aşık kalamazsın, seni çok seviiyorum, rabbim beni kahretsin ki çok seviyorum, buna daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum, çıkış yolunu bulamıyorum, önüm yığınla karanlık, TÜKENDİM...

Gidenin İzi

YağmurunKızı8 — Sun, 23 Jan 2022 21:37:16 +0300

Ne diyordu Ahmet Arif "Giden ayaklarsa eğer geri gelir fakat giden gönülse o bir daha gelmez.."

'Tamam' diyorum kendi kendime, 'olabilir bu olanlar, hani zaten olacak şeyler niye üzülüyorsun ki' diyorum. Ama sanırım zor, yani insan zorlanıyor bazen hani o çok meşhur söz vardır ya ' tüm duygularım kursak denilen yerde takılı' benim de öyle işte. Geçiştiremiyorum geçmiyor ki, alışamıyorum hoş alışmak da istemiyorum. Ama yerli yerinde kalsın istiyorum bencilce olabilir ama istiyorum. Özlediğim de canım sıkıldığın da mutlu olduğum da o hep aynı yerde olsun istiyorum. Çok mu şey istemişim? Kâra bastığım da çıkan iz gibi iz bırakıyor adım adım giderken ve o kalan iz de eziliyorum...❄️

Özümü Buluyorum

Medine Herzem — Sat, 22 Jan 2022 17:01:27 +0300

Anlamsızca birine güveniriz ve her şeyi anlatırız , bazen her şeyi sorgulamamız gerekir . Bir sorun kendinize , neden? Diye bir cevap alabiliyor musunuz? Alamazsınız işte. Bazı şeyleri sadece sorarsınız ve bir cevap dahi alamazsınız, hatalar illa ki yapılacak her iki taraf içinde önemli olan o hatadan dönmektir . Ben bu bu yaşıma kadar hatası olmayan birini görmedim , ya da bana denk gelmedi . Her şeyin bir dönüşü var diyorlar peki gidenler niye gelmiyor? Zamanla alışılıyor ama en ihtiyaç duyulduğu zaman o kişi yanımızda olmuyor ve bu kim olursa olsun zoruna gidiyor . Zaman ya dert getirir ya da güzel bir hayat bu seçimi biz yapabiliriz . Önce sorun bir kendinize , ben ne istiyorum? Buna bir cevabınız yoksa anlayın ki , en büyük boşluğa düşmüşsünüzdür . Umudunuzu , inancınızı ve kendinize güvencinizi asla kaybetmeyin. Çünkü, umudun bittiği yerde mucizeler çiçekler açar .

KİMSESİZLİK

Ayşe Atlı — Thu, 20 Jan 2022 16:23:36 +0300

Kuşun Kanadında

YağmurunKızı8 — Wed, 19 Jan 2022 00:17:53 +0300

Uzakların bu kadar cezbedici olduğunu yeni yeni fark ediyorum sanırım. Belki de hiçbir zaman bakamadım uzaklara şimdi ise cesaretin elinden tutup bakıyorum korktuğum o uzaklığa. Ne kadar mükemmel duruyor öyle, herşey yerli yerinde gibi ağaçların rüzgara karşı durması bile bir dengeyi temsil ediyor. Adım attım o uzaklığa gitmek için lakin adımım ile geri gittim. Yaklaşmak istiyordum sana olmuyordu yine, sahi nedir bu uzaklardan çektiğim onca şey, imkansız olduğu için mi bu kadar güzeller diye düşünüyorum. İmkansız yolların yolcusu olmak ne komik! Ne yapalım ki kaldık biz de bir kuş hayalinde kanadında taşıdığı yükten habersiz uçan o kuş olma hayalimde. Kuş olsam, uçsam gitsem buralardan rahatlar mıyım? Hani kaçsam uzaklara, uzaklar beni saklar bağrında? ... Yoksa yine kalır mıyım bir kuş hayalinde?.☘️

Kitap Sayfalarında

YağmurunKızı8 — Wed, 19 Jan 2022 00:04:49 +0300

Bazı insanlar vardır, birbirinden habersiz aynı cümlede buluşan..

Hep sevmişimdir eski kokan kitapları, içinde bulunan tozların yıllara gebe oluşunu ve bundandır ki hep ikinci el kitap alışım. Sahaflara duyduğum hayranlık, düşünsenize bir aranızdaki milyonlarca kilometre var ama siz onunla aynı cümleyi okurken gülüyorsunuz. Tanımadığınız insanlar ile kim bilir kaç kere buluştunuz kitap sayfalarında, yada başkalarından aldığınız o kitabın içinde o kişiye dair kalıntılar buldunuz. Belki yaşanmışlığınız yaranıza denk geldi de aynı yerde acıdı canınız. Kim bilebilir ki bir kitabın bu kadar çok şey anlatacağını, kim bilebilir ki bir kitabın bu kadar çok şey sığdıracağını.. Aynıyız biz ne kadar farklı olsak da aynıyız aslında. O sayfalara dokunuyorsa parmakların yada altını çizdiğin o cümleye dalıp gidiyorsa gözlerim aynıyızdır. Tanımasak da bir birimizi görmesek de , bilmesek de varlığımızı biz aynı yerlerden yaralandık...????

Kırmızıyı Arayan Kadınlar

marfrancesniko — Thu, 13 Jan 2022 12:55:27 +0300

Yağmurlarda kırmızı ne arardı? Kadın neden yağmurlarda kırmızı arardı?

Kırmızıyı arayan Kadın'ı yazmıştı Kadın. Sahip olduğu eksikliğini arama arzusunu paylaşmıştı Kırmızı Şemsiyeli Kadın ile. Kahveyi arayan kadın yazmıştı Kırmızıyı arayan Kadın'ı. Neyi arardı ki bu iki kadın?

Sahi bir de hiçbir şeyi anlamayan genç adamlar vardı. Görmezdi ikisi de kadınları. Bakarlardı sadece, göremezlerdi. Kadının gözleri bağırırdı oysa adama. Yağmurlardaki kırmızı sendin, kırmızı tuğlalı binalardaki kahve kokusu sendin, aradığım eksik his sendin.

Ama onlar anlamazdı ki kadınları. Basit adamlar için fazla karmaşık bir problemdi iki kadın da. Basit düşünen adamlar için fazla derin kadınlardı. Yazar kendi hikayesini mi yazmıştı? Kim bilir, belki de yazmıştı. Eksik parçasını arayan Kadın, kendini kırmızı yazmıştı.

Kadını anlamak kırmızıyı anlamak demekti. Kırmızıyı anlayan Kadının hikayesini de anlardı. Ama herkes Kırmızıyı anlar mıydı ki? Basit düşünen insanlar için derin bir konuydu Kırmızı. Basit ruhların anlayamayacağı kadar karmaşıktı Kadın. Kadının kendisi de basit bir insandı. Küçük bir insan. Ancak ona basit insan demek diğerlerinin değerini düşürmek demekti. Ancak zaten değeri düşük insanları basitleştirerek yüceltmiş olmuyor muydu?

Kırmızı Şemsiyeli Kadının hikayesini yazan Kadındı o. Kırmızı Şemsiyesini eksik parçasıyla bütünleştiren, aradığı o eksik hisse kırmızı diyen Kadın. Eksik parçasını tamamlamak için basit bir adamı arayan derin bir kadındı.

Basit bir adamı sevmek derin bir kadın için meşakatli bir işti. Çünkü basit adamlar derin kadınları hep yanlış anlardı. Belki de bu yüzdendi Kırmızı kadınların sevgilerinin anlaşılmaması.

Ca'Pera

thegirlhasnonick — Sat, 08 Jan 2022 17:58:59 +0300

YORGUNUM SEVDİĞİM...

_iirazz — Fri, 07 Jan 2022 00:33:05 +0300

Sana gelene kadar çok yoruldum sevdiğim...

Öyle kırdılar ki yumruk kadar kalbimi, ben sevmeyi unuttum, birine güvenmeyi unuttum. Hayatımdan o kadar çok insan uğurladım ki, sonunda yalnızlığımla başbaşa kaldım. Birinin benimle bir ömür geçirme ihtimalini bile bırak, sevme ihtimalinin bile kalmadığına ikna ettim kendimi. Geçen onca zamanda gözyaşlarımı kuruttum, sonunda da duygusuz biri olarak çıktım.

Ben kendimi yalanlarımla avuturken güzel güneşli bir ağustos sabahı seni tanıdım, yüzünü bilmediği halde sanki yıllardır tanıyormuş hissi yaşayabilir miydi insan? İçten içe seni daha çok tanımak istedim, içten içe sana çekildim istemsizceydi bu yaptığım, sen o sıra başkasıyla konuşurken bile kıskanmam normal miydi? HİÇ SANMIYORUM.

Geçen onca zamanda gönlümün en ücra köşesine sakladığım duygularım, kapattığım soğuk zindanından çıkmak için anahtarını güvensizlik gardiyanından çalıp gelmişti. Günyüzüne çıkmanın sevinciyle tutamadım onları, hepsi birer birer adını haykırıyorlardı bana. Ne de haklılarmış oysa karşılıklıymış hislerim, biliyorum kapatmışsın sende benim gibi, buz gibi zindanlarda çürümek yerine doğru kişiyi bekliyorlarmış, insanız işte mantığımızın dağıttığını duygularımız toplarmış.

Çok yorgunum sevdiğim ve biliyorum sende en az benim kadar yorgunsun...

En samimi duygularımla sana geldim ama gitme ihtimalin bile gecelerce dökülen gözyaşlarıma karışıyor, korkuyorum işte! Bir şekilde yeniden sevdiğim insanı kaybetmekten korkuyorum. Affet beni, beni önemseyecek mi diye bekliyorum, merak etsem de yazmıyorum ve bakıyorum ki sende aynısını yapıyorsun. Birbirimizde dinleneceğimiz yerde birbirimizi daha çok yoruyoruz, bir şekilde adım atmaya çalışıyorum sana ne kadar korksam da.

Her yanına gelişimde açmaya çalışıyorum bu konuyu, her nasıl oluyorsa gözlerine takılıp kalbine düşüyorum, öyle güzel bakıyorsun ki bana ne söyleyeceğimi unutuyorum, korkularımın hepsi yanında olmadığım zamanlarda ortaya çıkıyor. "Yapma, ya o da giderse, çok sevdiğin herkes gitmedi mi?" Diyen iç sesimi bastıramıyorum. Sadece senin yanında konuşamıyorlar, nedenini bilmiyorum ama yanındayken söyleyeceklerim her seferinden dilime dolanıyor.

Öyle yorgunum ki sevgilim, adım atmaya mecalim kalmadı fakat anlıyorum ki sende en az benim kadar yorgunsun...

Beyfendi.

YağmurunKızı8 — Thu, 06 Jan 2022 00:37:15 +0300

Yürüyorum Beyfendi, kafam da binlerce düşünce bir birlerini öldüren. Bir yaz mevsimi sonbahar ruhu ile estiriyor rüzgarını yüzüme doğru, 'Bu dünya aklı başında olmayana güzel ' diyor üzerimden geçen kuş. Bir fısıltı ulaşıyor benliğime çocukluğum dan bana 'Bu kadar düşünme, düşününce var olamıyorsun ki'.. Öyle ya düşündükçe yok oluyor gibiyim. Sahi Beyfendi, düşüncelerim den şehirler kurulsaydı içinde yaşayanlar olur muydu? Peki yaşamak neydi? Nefes almak, kalbin atması mı ya da koşmak, yemek yemek miydi yaşamak? Yoksa yaşamak, bedenin yaşaması, ruhun yaşatması mıdır Beyfendi? ☘️

HER ŞEY BİRAZ SEN 3.BÖLÜM

Gizem akar — Mon, 03 Jan 2022 23:41:32 +0300

Keyifli okumalar????

Okula adımı attığım an karşımda Gizem belirdi deli dolu enerjik bir şekilde olmasına anlam veremiyordum. bitmek bilmeyen bir enerjisi vardı. yanıma gelip ağzı kulaklarında bi şekilde,

"kızım sen neredesin dünkü yeni çocuk varya o kızı bugün de okulda arıyor okulun kamera kayıtlarına bile bakmış. Ama karanlıkta kızın yüzü görünmüyormuş. Kızın sadece saçlarını ve sesini hatırlıyormuş.

Bütün kızlar gidip çocukla konuşmaya çalışıyor. O fuların kendisine ait olduğunu söylüyor."

"hadi gel bizde yanına gidelim."

"kızım saçmalama ne işimiz olur bizim öyle şeylerle hem o kim oluyor geldiği ilk günden herkesi etkisi altına alıyor."

Çok sinirlenmiştim. Ne zannediyordu kendini.ve amacının hâlâ ne olduğunu da anlamış değildim. Sırf okula bunun için bile gelebilirdi.

Öyle hayatında bir hedefa sahip olduğunu düşünmüyordum.

Buradaki diğer tipler gibiydi.

Ve ayrıca o kim oluyordu da ben onun karşısında kendimi ispatlamaya çalışacaktım. O bütün kızlarında geçip karşısına kendini gösterme,beğendirme çabası da çok saçma ve zavallıca.

Resmen Egosunu tatmin ediyor. hem bu gizemli tavırlar da ne oluyor.

Okula yeni gelip bu kadar adapte olması, alışması da hiç normal değildi.

Merdivenlerin başına geldiğimde köşede kızların sırayla etrafında toplandığını gördüm. Gerçekten bu zavallıcaydı.

Gizem de hemen karşısına geçip konuşmaya dahil olmaya çalıştı.

"kızım dur ne yapıyorsun? Gizem saçmalama! "demelelerimi dinlemedi.

Çocuğa kendini anlatmaya başladı.

Bu çok saçmaydı.

"bende o bilgi yarışmasındaydım biliyor musun?"

Demez mi şok oldum. gizem'in dersleri iyi değildi. Hattâ babasının yaptığı bağışla geçiyordu sınıfı. Böyle olmasını istemezdim ama öyleydi.

"kumsal hadi kendinden bahset en çalışkanımız sensin."

"ya gizem dur saçmalama ben o kız olmadığımı biliyorum."
Derken yeni çocuk bana seslendi.

"sen neden gelmiyorsun ,utanıyor musun yoksa?"

"ne utanacağım senden ben senin karşına geçip, konuşmaya çalışacak kadar basit değilim."

Merdivenlerden sinirle yukarıya çıkarken arkama dönüp baktığımda arkamdan sırıttığını fark ettim.hep mi böyleydi yoksa beni mi kızdırmayı seviyordu?

Ama amacı bu ise gerçekten kötü olacaktı.

Önüme dönüp yürümeye devam ettim. Gizem de arkamdan geliyordu.

"kızım sen ne yapıyorsun ya bu fırsat kaçarmıydı ne olurdu azıcık konuşsaydın. çocuğu görmedin mi ne kadar karizmatik."

"onun olsun karizması istemez o kim oluyor da ben onun peşinden koşacağım."

Ben buradaki kızlar gibi değildim olamazdım da ben burslu öğrenciydim. Onların boş işleri ile meşgul olamazdım. Eve gittiğimde dahi yapmam gerekenler planlıydı.

ben bu hedefler için yaşıyordum bu doğru muydu bilmiyorum ama benim hayatım böyle olmak zorundaydı.

Ben bundan memnun muydum değilmiydim, bilmiyorum. Ama dedem ve hocalarım benim böyle olmamı istiyorlardı.

O yüzden benim de onları hayal kırıklığına uğratmamam gerekiyordu.

Adımlarıma eşlik eden iç konuşmam ile Sınıfa girdim, cam kenarındaki en ön sıraya kendi yerime oturdum.

Tam arkamda ise gizem oturuyordu. Ve beni arkamdan dürtüp derste rahatlıkla beni rahatsız edebileceği anlamına geliyordu. Ve sınıfa girdiğimize rağmen aynı konu dönüyordu.Gizem hâlâ bana söyleniyordu.

"kızım sen göreceksin ben o çocukla sevgili olacağım."

"ya Allah aşkına Gizem beni rahat bırak."

Önüme döndüm, dersin başlamasına az kalmıştı. Ve hocanın da sınıfa giriş yapması ile ders başlamıştı

Ders edebiyattı ve konuya giriş yapmak üzereydik ki kapı çaldı. Gelen rüzgar denen o çocuktu. Yine hiçbir açıklama yapmadan en arka sıraya, yerine oturdu.

Hoca şaşırmakla birlikte bu ne saygısızlık diyen gözlerle ona bakarak,

"oğlum bu nasıl bir giriş hem derse geç kalıyorsun hem de bir şey söylemeden yerine geçiyorsun."

"kusura bakmayın hocam."Dedi.

yine yüzündeki o rahat tavırla arkama dönüp ona baktığımı fark edince bana göz kırptı. Şaka değil bana göz kırptı gülerek. Ve ben yine sinirle önüme döndüm.

Dersi boş bir şekilde Dinledim resmen pencereden Dışarıyı izlemiştim. Ağaçların sarkan Dallarını, dışarıda olan tek tük Öğrencileri boş olan basketbol Sahasını ve üstünde uçan küçük güvercinleri..

zil çaldığında gözlerimi camdan Ayırıp ,kendime gelmiştim nereye Dalıp gitmiştim ben böyle?

Arkama dönüp,
"Ben hava almaya çıkacağım geliyor musun?"Dedim gizeme
"geliyorum." Dedi.

Ben çıkarken bir yandan da arkasına dönüp baktığını fark ettim.

Gözü hâlâ o çocuktaydı. İnanamıyordum. Ama bakışları her an yanına gidip konuşabilecek tür dendi. Hattâ konuşmak için fırsat kollayan bir hali vardı.

Ama artık bununla uğraşamayacağım.

Bahçeye çıktığımda Arka bahçeye doğru yürüdüm orayı Seçerdim genelde daha sakin olurdu.

Ben bahçeyi net görebiliyordum ama bahçedekilerin beni o kadar da net göremeyeceği bir bank'a oturmuş hava alırken önümdeki ağaç dolayısıyla hiç görünemeyeceğimi anlamam daha iyi hissettirmişti.

Çünkü ciddi anlamda hava almak istiyordum. Ve burası artık benim yerimdi.

Ve şuan tek yapmak istediğim şeyi yapıp kulağıma kulaklığımı takıp müzik dinliyordum.

Müziğe kendimi o kadar kaptırmıştım ki gizemin ne ile uğraştığını dahi bakmıyordum.

O da büyük ihtimalle telefonu ile uğraşıyordur. Gelip benimle uğraşmadığına göre.

Ama bu huzurum zil çalıncaya kadar sürmüştü. Ve tekrar derse girebilmek için kendimi toplamam lazımdı.

Bu yüzden lavoboya gidip yüzümü yıkama kararı alıp oturduğum bank'tan kalktım. Kulaklıklarımı çıkarıp arkamdaki gizemi de dürterek okul kapısının yolunu tuttum.

Kızlar lavobosu sınıfa yakındı. hemen yüzümü yıkayıp sınıfa geçecektim. Lavabonun kapısından içeri girerken arkamdan gelen gizemi de fark etmiştim.

Ben ellerimi sonrasında yüzümü yıkayıp ellerimi karşıda duran rulodaki kağıt havlu ile kuruladıktan sonra lavoboyu terk edecektim ki arkamdan gelen gizemin sesleri olduğum yerde kaskatı kalmama sebeb olmuştu.

"Bunlar bu gece sende kalsın yarın gece ki parti de satışa başlayacağız."

???????????? ????????????????ış ???????????????????????????????????????? ????????ğ???????? ?????????

Bu duyduğum ses gizemi değil de bir başka kıza aitti.
Konuşmayı yaptığı kıza aitti.

Konuşmadan anladığım kadarıyla gizemi bir şey vermişti. Ama ne verdiğini şu an anlayamıyordum.

"Tamam yarın görüşürüz o zaman."

Hah işte bu gizemin sesiydi. Karşısındakini onaylar bir şekilde anlaşmayı kabul etmişti.

Ne partisinden bahsediyordu. Ya da satmak için ne almıştı? Ve en önemlisi bu ikisi nasıl da bir araya gelmişti.

Arkama dönüp baktığımda lavobonun köşe duvar arasındaydılar.
Araya sıkışmış sessiz sessiz konuşuyorlardı ama ben her şeyi duymuştum.

Arkama dönmeden ikisini aynadan görebiliyordum.

Gizemin yanındaki kız gitmek için adım attığı an aynada göz göze geldik.

O an anladı benim onları duyduğumu. Ama ben belli etmeden Saçımı düzeltiyormuş gibi yapmaya devam ediyordum.

Aklımda olan tek şey gizemin belaya bulaşmamasıydı.

Kızın yanımdan geçip gideceğini düşünmüştüm. Galiba yanılmıştım.
Çünkü bana yaklaştığını fark ediyordum.

Okul lavobosu biraz geniş olduğu için yanıma gelmesi beş adımını bulmuştu.

Ve artık benim tam karşımdaydı.
Boyu neredeyse benimle aynıydı. Gözleri elaydı ama Keskin bakışları olduğu için gözleri daha parlaktı.
Teni ve saçları kumraldı. Saçları omuzlarındaydı Ve güzel bir kızdı.

Ama olduğunun aksine serseri bir görünüme sahip olmaya çalışıyordu. Duruşu ve yürüşüşü bu şekildeydi.

Bu haliyle bile bir çok erkeğin gözlerini kamaştırabilirdi.
Ama konuşması hakkında aynı şeyleri söyleyemiyordum.

"Kızım bak duyduklarını bir başkasına anlatırsan senin canına okurum."

Aklınca beni korkutmaya çalışıyordu.

"İnan ki sen ve o uğraştığın her ne ise umrumda değil."

"Ha şöyle."

Dedim ya kızın konuşması hakkında güzel şeyler söyleyemeyecektim.
Gizem ne yapıyordu peki şu an?

O kız benimle böyle konuşurken ben onun en yakın arkadaşıydım. Orada öylece izleyemezdi değil mi?

"Tamam sen git artık burdan, o da kimseye bir şey söylemez zaten."

Gizemin kıza dönüp söylediklerinden sonra kız önce benim gözlerimin içine bakıp sonra dönüp gizeme bakması üzerine lavoboyu terk etmişti.

Gerçekten şuan çok sinirliydim. Ve gizemin şuan bir açıklama yapması gerekiyordu. Burada ne oluyordu anlatması lazımdı.

"Gizem ne oluyor burda o kız neyden bahsediyordu. Ve senin böyle tiplerle ne işin var?"

"Kızım bir dur ya hemen başladın anlatırım sonra sana."

Beklediğim cevap bu değildi.

Tamam Gizem yapısı gereği ters bir kızdı. Ama ben onun en yakınıydım. Ve onun başına bir şey gelmesini istemiyordum.

"Gizem başının belaya girmesini istemiyorum."

"Tamam, bir şey olduğu yok. başımda belaya girmeyecek.

Bu sefer de geçiştirmişti ama üstelemeyecektim.

Konuşmaya dalıp gitmiştik.
Ders çoktan başlamıştı. Ve biz hâlâ buradaydık.

Şimdi derse nasıl gidecektik. Hocaya ne diyecektik.

"Derse geç kaldık, ne yapacağız şimdi?"

Gizem gözlerimin içine rahat tavırı ile bakması ile bu durumu umuramadığını anlamıştım.

"Çıkıp kantin de oturalım zil çalıncaya derse gideriz."

Bu dediğiniz ne kadar yapmak istemesem de derse yarım girip hocaya durumu izah edemeyeceğimden dolayı kabul ettim ve lavobodan çıktık.

Lavobonun olduğu koridordan çıkıp sola döndük kantine doğru adımlıyorduk. Karşımızdan gelen yeni çocuk, namı değer Rüzgar Ersoy karşımızdan geliyordu.

Hızlı adımlarla yürüdüğü için yanımıza gelmesi uzun sürmemişti.

Dağınık saçları ve spor giyimi ile ne kadar rahata düşkün olduğu belliydi.

Ama konumuz bu değildi.

Rüzgar hafif nefes nefese bize dönerek,

"Kızlar siz neredesiz sabahtan beri sizi arıyorum. Hoca da merak etti ve sizi derse çağırıyor."

İnanamıyorum ben önemsediğim o derslere girmeyen öğrenci olmuştum. Ve beni arama sorumluluğu da derse canı istemediğinden girmeyen bu yeni çocuğa verilmişti.

Dediği gibi onu takip edip sınıfa doğru yürüdük. Ve sınıfa girdiğimizde hocanın bizi gerçekten merak ettiğin anladığımız için özür dileyip gizemin uydurduğu mazeretle sözümüzü bitirip yerimize oturduk

saudade

ece balcı — Mon, 03 Jan 2022 04:53:34 +0300

Bal’a

Merhaba bayım.

Nasılsınız? Dudaklarınızın kenarı mutlulukla kıvrılıyordur umarım. Gözlerinizin siyahı parlıyor dimi hala? Tıpkı o gün olduğu gibi, mutlu musunuz? Benim nasıl olduğumu merak ediyor musunuz? Kırgınım. Hemde fazlasıyla kırgınım. Size olan kırgınlığım kendi içimdeki evleri yaktı. Evlerim yandı bayım, bahçelerim.. Size her inanmaya çalıştığımda ellerim de yandı. Ellerim bayım, sımsıkı tuttuğunuz ellerim yandı. Size hak vermek istedikçe içimdeki köprüler yıkıldı. Kısacası, içimdeki bir şehri üzerime yıktınız bayım. Ve bunun telafisi yok artık.

Hani geçip gittiğiniz o sokaklar var ya, kalbimde yer eden.. Ben onları bana gelmeniz için döşemiştim kalbime ilmek ilmek. Siz tercih ettiniz çekip gitmeyi. Size kendimi bırakmak istediğim zamanlarda, bana uçurum oldunuz bayım. Beni böyle böyle kopardınız yeryüzünden ve böylelikle içinize hapsedip öldürdünüz beni. Bu kalemi tutan da ben değilim, bu kağıdı her kelimesiyle beraber size adayan da ben değilim. Bu yazıların derinliğinden ve verilen değerden dolayı teşekkür edecekseniz, ruhuma teşekkür edin lütfen. Bedenime isteseniz de edemezsiniz artık. Sahi, teşekkür edecek misiniz? Bilirim, ne diyeceğinizi bilmediğinizde teşekkür edersiniz. ‘Sevmiyorum’ diyemediğinizden, teşekkür edecek misiniz bana da? Her neyse, dediğim gibi; benim karanlığım ve kırgınlığım içimde açılan birkaç yaradan ibaret. Yada sizden ibaret benim kırgınlığım. İyi bakın kırgınlığıma bayım, lütfen.”

ÖZLEM

_iirazz — Sat, 01 Jan 2022 16:29:13 +0300

Senden uzaktayım, özlüyorum hemde deli gibi özlüyorum seni.
Oysa yanında olmayı en çok istediğim zaman dilimindeyim,
Bu mesafelere bir çözüm yok mu?

Sarılsam şimdi sana, kokunu doya doya çeksem içime.
Sonra baksam gözlerine,
'seni seviyorum.' Desem.

Yıldızlı gökyüzüm,
Şu an bağırsam onlara, sevdiğimi getirin desem. Duyarlar mı ki beni?

Günleri saymaktan haftalara terfi ettim ve seni o kadar düşlüyorum ki?
Yanımda olduğun zamanlar geliyor aklıma, ölüyorum.
Sesini bile özledim bu nasıl bir şey, bir ateş gibi kül ediyor hasretin .

Şimdi sen söyle,
Ne zaman bitecek bu ayrılık?

Nefes alıyorum ve hatırlıyorum

Öykü — Thu, 30 Dec 2021 23:11:36 +0300

Uzun bir nefes alıyorum.

Çocukluğum geliyor aklıma. Annesinin ölümünden suçlanan, babası tarafından reddedilen oğlan çocuğu. Her gece karnını doyurmak için sokaklarda ekmek parçası arayan, evde sarhoş babasından dayak yiyen küçük halimi.

Yine uzun bir nefes alıyorum.

Bu sefer gençliğim aklıma geliyor. Nasıl on beş yaşında evden kaçıp tanımadığım bir memlekete gittiğimi düşünüyorum. Aylarca sokakta yatmamı, iş bulana kadar ölme raddesine gelmemi düşünüyorum. Halime acıyıp bana yardım eden amca aklıma geliyor.

Hafifçe gülümsüyorum. Başka bir nefes alıyorum.

Aklıma sevdiğim kadın geliyor. Titriyorum yattığım yerde. Kalbim daha da sıkışıyor, boğazım düğümleniyor.

Bana hayal kırıklığı içinde bakan bakışları gözlerimin önüne geliyor. Kalbimin bin parçaya ayrıldığını hissediyorum. Bana son sözlerinin "Değmezmişsin" olması kulaklarımda çınlıyor. Bu hayatta tek sevdiğim şeyi kaybetmenin acısıyla ağladığım ayları hatırlıyorum sanki uzun zaman önceymiş gibi.

Titrek bir nefes alıyorum. Gözlerim buğulanmış, beyaz tavana bakıyorum.

Birinin bana seslendiğini duyuyorum. Bakışlarım beyaz tavandan, bir kadına geçiyor. Kadını daha önce gördüğümü biliyorum ama çıkartamıyorum. Çok yabancı aynı zaman da çok tanıdık geliyor bana.

Bir nefes daha alıyorum uzunca. Kalbimin atışlarının her an durmak üzere olduğunu hissedebiliyorum.

Kadın sıcak elleriyle bana dokunuyor. Bakışlarım onun genç yüzünde dolaşıyor, ne kadar güzel olduğunu farkediyorum. Bana anlayışla bakan gözleri ruhuma dokunuyor sanki. Onu tanıyamamak beni delirtiyor.

Ağlamak istiyorum, hıçkıra hıçkıra. Eğer ağlarsam bir şeyler değişirmiş gibi. Son anlarını yaşayan bir kuş gibi çırpındığımı biliyorum. Boşa ümit ediyorum son kez.

Ve son nefesimi veriyorum önümdeki kadının kim olduğunu hatırlayarak.

HASRET

Çilem Akpınar — Tue, 28 Dec 2021 01:45:02 +0300

Hasretlik belkide insanın yüreğini en çok yakan ateştir. İçi kavrulur, halbuki ki bir yudum su içinin harını söndürecektir. Bir tutam kokusu o ateşi biraz olsun dindirecektir. Öyle yakıcı bir histir ki, her gün özlersin, her gün için yanar ama yinede konuşamazsın.

Bir kez olsun görsem gözlerini dersin, bir kez olsun sarılsam işte o zaman hasretim gider dersin ama özlenen gelmez. Beklersin günlerce, aylarca kalbinde ki sevdayla ama kavuşamazsın.

Gel dersin bir kez olsun görüyüm ama
Hiç bir zaman gelmez.
Yüreğinde ki ateşle küle dönersin, hasret kaldığın sevdan ise sana şifa olamaz.

Güzel Bebeğime

ece balcı — Sat, 25 Dec 2021 19:09:12 +0300

Yüzünü avuçlarımın içine alabiliyordum güzel bebeğim.

Hoşuna gitmeyen burnuna, renginin güzelliğini fark edemediğin gözlerine, minik dudaklarına, sinirlendiğinde kasılan çenene ev sahipliği yapan güzel yüzünü avuçlarımın içine alabiliyordum! Farkında bile değildin ama bu öyle sıradan, basit bir eylem değildi birtanem. Bu neydi biliyor musun? Bu y eryüzünde yaşanabilecek tüm mutlulukların avuçlarıma inmesiydi. Tüm güzelliklerin gelip ellerimin arasına konması demekti aslında yüzünü avuçlarıma almak. Sen bunu öylesine bir şey sanıyordun, yüzünün güzelliğini fark edemediğinden. Oysa yanaklarını okşamama, kirpiklerini öpmeme her izin verdiğinde aslında bir yandan yeryüzünün en güzel mutluluklarını alıp önüme koyuyordun. En fenası da, ben tüm bu mutlulukları toplamaya çalışırken sen bana sunduğun mutlulukların farkında bile değildin bir tane m.

Başka Bir Evrende

YağmurunKızı8 — Fri, 24 Dec 2021 23:33:22 +0300

Hiç ummadık bir zamanda beklenmedik bir anda karşılaşalım seninle, en güzel halimiz ile birleşsin gözlerimiz.. Hani 'zaten kaybettik birbirimizi ' dediğimiz o güne inat olsun biraz da bu karşılaşma, yaşamadıklarımızın intikamını alırcasına yaşayalım bir zamanlar olmaz dediklerimizi. İnanalım mucizeye tesadüflere ve ansızın gelen sürprizlere, döktüğümüz onca yaşın ardından güneşin çıkmasına izin verelim... Belki de diyelim, belki de yarının güneşli olması için bugünün yağmura tutulması gerek..????

Nardugan Bayramı

Seslenen Yazılar Handan Kılıç — Tue, 21 Dec 2021 13:43:01 +0300

#nardugan

21 Aralık, Nam-ı diğer “Şeb-i yelda” geldi çattı. Gün dönümünün ve uzun gecelerin taşıyıcısı kış başlıyor.

Zaten 2021’nin bitmeyen dertli günleri, virüsleri, maskeleri, ekonomik krizleriyle hepimizi zorladığı bir dönemde, hayattan yorulmuşken şimdi bir de Nevruz bayramına kadar sürecek bu soğuk mevsimi atlatmamız gerekiyor.

Zaman döngüsü, bizi de önüne katmış bahara akarken, bu kış içimizi ısıtacak, gönlümüzde kök salıp meyveye duran ağaçların çiçeklerini tomurcuklandıracak bir seraya ihtiyaç var.

Bilirsiniz, bu uzun gece birçok kültürde farklı isimlerle kutlanırken bereket sembolü sayılan nar evlerin kapılarında kırılır. Tanelerin dağıldığı alan ne kadar büyükse bolluk bereketin o genişlikle eve uğrayacağına inanılır.

Bizde #narduganbayramı olarak geçer bu özel gün.

Çarşıdan alınan bir tane, tıpkı merkezine kendimizi koyduğumuz bir mandala gibi açıldıkça çoğalır, bin tane olup damaklarda ekşiyle tatlıyı buluşturur.

Hayat ve mandala da böyle akar, geceler kısalarak güne, karanlıklar aydınlığa, kışlar bahara ulaşır. Döngü devam eder, gider.

Nar, Birhan Keskin’in şiirinde de; halden hale dolaşır, adeta tenden kalbe, dilden dile yalvarıştır. Der ki;

“ Dürtme içimdeki narı

Üzerimde beyaz gömlek var”

Bugün küllenmesi gereken ateşleri şairi dinleyip kendi haline bırakalım ama içimizdeki bereketi çatlatacak bir dünyaya, mandalaya tutunalım. Ben bugünün bereketi için bunu çizdim. Umarım güzel bir yıl olur, hayatlarımıza maddi manevi bereketler getirir.

Nardugan Bayramımız kutlu olsun.

#handankılıc

Handan Kılıç

21 Aralık 2021

Yalnızlığımın Üşüdüğü Zamanlar

YağmurunKızı8 — Sun, 19 Dec 2021 23:46:02 +0300

Yalnızlığımın üşüdüğü bu zamanın arasına biraz sensizlik girdi. Konuşamadığım , duyamadığım her gün biraz daha çoğalıyor sensizlik ile birleşmiş sessizliklerim. Biliyor musun? artık gökyüzüne bakmıyorum. Gittiğim günden beri bulutların yaşlarına maruz kalıyorum, her bir damlası bana farklı bir anımı canlandırıyor mesala yanağıma düşen bir damla yanaklarım için söylediğin şu cümleyi hatırlattı bana 'Yanağın da bir yer olmak isteseydim eğer gamzende ki o çukurda olmak isterdim çünkü o çukur sadece beni yaşatacak kadar derin öldürecek kadar kapalı..' ... Demiştin ve o günden sonra benim gamzem senin için açmıştı...☘️

Belki Sen Olmayacaksın Ama

YağmurunKızı8 — Sat, 18 Dec 2021 00:23:49 +0300

Hani demiştin ya bir keresinde 'Allah o hayali sana kurduruyorsa bil ki ya nasibin ya imtihanın' sen hangisi olacaksın bilmiyorum ancak hangisi olursun ol hep benim içimde bir yerlerde olacaksın. Üzüldüğüm an baktığım o bulutta göreceğim seni ya da güldüğüm de baktığım kuşların kanadında saklanıyor olacaksın. Belki de sessizliğim de bulduğum huzurun kitap aralarında benle konuşacaksın ama olacaksın sen benimle, belki hiç görmeyeceğim gülüşünü duymayacağım sesini hiç yürüyemeyeceğiz yollar boyu seninle ama olsun..olsun yani bunu da sevgimin borcu bilirim...:) ☘️

Güzel Bebeğime

ece balcı — Sat, 18 Dec 2021 00:17:01 +0300

Güzel Bebeğime

Sana karşı öyle ağır duygularım var ki… Bedenine sığdıramadığın kadar küçük, bedenime sığmayacak kadar büyük şu kalbimin aşağıya çöktüğünü hissedebiliyorum duygu yoğunluğundan.

Sanki geçmişte ve gelecekte sevgi kavramını hissetmek için ne kadar hakkım varsa, bu hakları binlerce kişiyi geçtikten sonra durup sende kullanıyormuşum gibi hissediyorum. İyi kötü tüm duygularımı sende harcıyormuşum gibi hissediyorum. Tüm anlamları sana yüklüyorum, yeryüzündeki tüm güzel sözcüklerin ucunu gelip senin kalbinin ucuna tutturuyormuşum gibi hissediyorum.

Güzel bebeğim, ben tüm bunları hissederken aklımda dolanan bir şey daha var. Ben bütün hislerimi sana bürüdüğümden; başka hiçbir göze bakamayacağımı, başka hiçbir güzel parmağa parmaklarımı kenetleyemeyeceğimi de hissediyorum. Senden sonra birilerini sevmek için elimi uzattığımda ona da senden bir parça bırakıp geri çekilecekmişim gibi hissediyorum. Herkese seni bulaştıracak ama sende kalan parçamı kimsede tamamlayamayacak gibiyim.

Yine de tüm bunlar beni korkutmuyor, ürkütmüyor. Ellerimi bıraktığında, gözlerini de alıp çekip gittiğinde, sesin ve kokun hafızamdan silindiğinde… Ben yine pişman olmayacağım içimdeki tüm güzel hisleri sana yüklediğim için. Çünkü bence güzel gülüşlü insanların gülümsemelerini büyütecek şeyler her zaman olmalı, benim kalbinin köşesine bırakacağım güzel duygularım gibi.

Ca'Pera

thegirlhasnonick — Fri, 17 Dec 2021 23:20:07 +0300

HAYATDAYKEN HER AN

aysedmira — Fri, 17 Dec 2021 15:33:43 +0300

Yüzüne düşen kısacık saçların altında o güzelim kirpiklerin o güzelim gözlere verdiği gölge; sevilmese üzülürdüm inan, aşık olunmasa, dokunulmasa o zarif ve güçlü bedene inan üzülürdüm. Hele o sesteki yumuşaklık yanaklarda ki kızarıklık, yanından geçince uzuvlarımı kaplayan yegane kokun. Sevilmeyi acı çekmemeyi hak eden tek ruh.

Yanındayken uzak durmalıyım yanındayken hiç var değilmişim gibi davranmalıyım. Bana kızma lütfen, aşık olunmayacak bir mahlukat değilsin ki olmayayım. Bana sinirlenme lütfen, karışmasın da aklın yoluna devam et. Beni bilme tanıma beni görme beni sevme. Sadece bil, gözümde eşin ve benzerin yok. Belki gözümden ne olduğun önemsiz ama unutma renkli gökyüzüm sen bu dünyanın başına gelmiş en güzel şeysin...

Ca'Pera

thegirlhasnonick — Tue, 14 Dec 2021 16:04:14 +0300

Affet Beni

meczupbiryazar — Tue, 14 Dec 2021 02:28:22 +0300

bazı zamanlar dünya birkaç saniyeliğine dursun ve olup biteni düşün istiyorum. affedilme sancısını para kazanamamış dilenci çocuktan öğrendim ve bunlar daha çok yeni oldu. diyorum ki ben sana çok kötü bir zamanın tam ortasında. daha zulmün duvarlarını öpmemişken. daha bir çukur kazmamışken. daha bir mermerin beyazlığına ağlamamışken. daha bir şey görmemişken öyle şeyler söyledim ve tam da bunun için affet beni. bak buradan da aşağısı var ve kelimeler aşağıya atladıkça cümleler de öylesine basitleşiyor ve ben içinde olduğum durumu hangi biriyle açıklayabileceğimi bilmiyorum. o yüzden bazı şeyler gibi ben de. bazı günler gibi ben de. bazı şarkılar gibi ben de çok kötüyüm.

BEN; SENİ SEN OLDUĞUN İÇİN SEVDİM

_iirazz — Sun, 12 Dec 2021 23:18:32 +0300

Bir boşluğa düşer gibi sevdim, sonunu bilmeden koyu bir karanığa hapsedercesine ruhumu...

Bir roman gibi sevdim, sonunu deli gibi merak etmeme rağmen içini de bir ayrı keşfetmek istediğim...

Bir şiir gibi sevdm, Her kelimesi her bir satırı bir ip misali brbirine kenetlenmiş...

Bir resim gibi sevdim, her bir fırça darbesinin oluşturduğuu o izlerin taşıdığıanlam kadar duygularım...

Ben seni sen olduğun için sevdim, her şeyini sevdim, her bir mimiğini, her bir bakışını;

BEN; SENİ SEN OLDUĞUN İÇİN SEVDİM...

HER ŞEY BİRAZ SEN 3.BÖLÜM

Gizem akar — Sun, 12 Dec 2021 18:21:28 +0300