Saudade
Ve ben şizofren bir ağustos akşamında oturmuşum...
Gözlerimin gördüğüne mi inanmalı yoksa aklımın kurduğuna mı? Zihnimin oyununda mı oynamalıydım yoksa gönlümün salıncağında mı? Hangisi doğruyu gösterir ki ya da doğrular gerçekten doğru mu? Soruların karışık ve yoruculuğuna tutulmuş izliyorum maviliği. Savruluyor dalgalar maviliğin eteğinde. Ve ben şizofren bir ağustos akşamında oturmuşum. Düşüncelerim beni, ben düşüncelerimi intihara sürüklüyorum. Çözüm bulmayı bırakmışım, çözüm bulunma umudunu yitirmişcesine oturmuş yamacıma. Saklandığı yerden çıkıyor bir bir sorunlar çözümü gördüğü vakit. 'Neden çıktın karşımıza?' diye soruyorlar. Çünkü sorunlarım çözümü bulacakları bu onların nefes alması için tek bir nedendi. Lakin çözüm, ortaya çıkarak onların nefesini kesmişti...
08.08.14
Tepkiniz nedir?






