Suskunluğun Çaresizliği 1

       Sessizliğin sesli etkisi vardır. Sen sessizsin etraf sessiz ama için bas bas bağırıyor. Sesleniyor sana ve dinliyorsun çaresizce. Birşey yapabilir misin? Meçhul. Yapmak istiyor musun? Muamma. Peki nedir bu bilinmezlik? Bilinmez işte. Yan tarafıma baktım onu gördüm. Yağmuru izliyor, dinliyor biraz belki de konuşuyor içiyle bilemiyorum. Elimde ki kahveden bir yudum aldım ve sessizliği en gerçekçi sesim ile bozdum. 

"Söylesene aramızda ki bu şey ne?". Sesim ile döndü bana oyunbaz tavrı ile kaldırdı kaşını ve konuştu. 

"Söylesene bunu sorarken aramızda ki adı olmayan şeyi mi soruyorsun?". Dediklerini düşünmeye gerek yoktu ona tamamen dönerek cevapladım. 

" Evet adı olmayan olduğu meçhul belki de hiçbir zaman adı olmayacak o şeyi soruyorum?". Duydukları onu güldürmüş gibiydi. Ve o çok güzel gülüyor. 

"Arkadaş değiliz biz, ancak bu sevgili olacağımız anlamına gelmez, aşık da değiliz biz". Hiç durmadım ve hemen cevapladım. O da döndü bana tamamen sanki engelleri aşmış gibi konuştu. 

"Çünkü aşk kitabını bir kez okur insan ve biz o şansımızı kaybettik değil mi?"

"Evet, kaybettik". Dediğin de gözlerimi kaçırmamak için zorladım kendimi ve düştü, onun ellerine cemrelerim düştü. 

"Sorumun cevabını hala vermedin?"

"Söylesene cevabını bildiğin bir soru, soru olur mu?".   Başı eğdim yağmur kokusunu içime çekerek ona bizi anlattım. 

"Biz, bulutun içindeki yağmur taneleriyiz, Bir bulutta ki iki farklı yağmur tanesi" 

"Biz yaranın kabuk bağlayan kısmıyız, o kabuk hem yaradan kurtulmak ister hem de kurtulurken acıtır yarayı da kendisini de.." 

"Biz gideceğimizi biliyoruz"

"Biz kaybedeceğimizi biliyoruz"

"Biz çok güzel kaybedeceğiz"

"Biz çok güzel kaybedeceğiz"..... ????