UYAKSIZ ŞİİRİM

Senli olan düşüncelerimle başlıyorum, ilk önce. Sonra cümleler dökülüyor defterime. Sonra bir bakıyorum harflerim kelimeye, kelimelerim cümleye derken koskoca bir şiir olmuş. Öyle düşünmek için müzik felanda açıp dinlemiyorum. Diyorum ya bir anda aklıma geliyor, aynı senin gelişin gibi. Sessiz ortam, sadece nefes alışımın sesi bir de kalem, defterim. Her gün telefonumun not kısmına kaydederdim, bugün de böyle. Zaten not yerimde bir hayli çöplük gibi, her şey birbirine girmiş. Unutmayayım diye kaydederdim ama şimdi öyle değil, aynı ortam ama klavyemin sesi değil, kalemimin mürekkebi yazıyor. Şiir uyaklı mı? olur, olmaz mı? tartışılır ama bununda böyle olmasını istedim. Uyaklı kısa, uyumlu olsun diye uğraşmak yerine bugünlükte böyle olsun istedim. Zaten sen olunca her şey dağınık bir birine girmiş oluyor. İyi geceler uyaksız şiirim. Bir anda aklıma gelenim . 

ŞᎥᎥᏒᎮᏋᏒᎥᏕᎥ          / ➥☸