Yüreğim Yangın Yeri

ÖN SÖZ

Nikah memuru her zaman ki abartalı bir coşkuyla"Siz Leyla Haşmetoğlu,Arslan oğlu Boran Şahkıran'ı kocanız olarak kabul ediyor musunuz?" Leyla'nın bu soruya tek bir cevabı vardı o da hayırdı ama hayır diyemezdi.

Leyla'nın ağzından hayır kelimesi çıktığı andan itibaren kendisi dahil hiçkimsenin can güvenliği kalmazdı. Leyla için ölmek önemli değildi.Yavuz'dan başkasına yar olmaktansa Leyla ölümü tercih ederdi ama canından çok sevdiği kardeşine ve ailesine bir şey olursa bunun yüküyle yaşamazdı.

Leyla yanında oturan çocukluk arkadaşını baktı.Boran hiçbir şey yapmıyor adete kurbanda kesilicek bir kuzu gibi sırasını bekliyordu.Leyla,Boran'ın yakasına yapışıp neden bu kadar sessizsin?Ben evlenmek istemiyorum sevdiğim var demiyorsun diye bağırmak istiyordu ama biliyorduki buradaki insanlar Leyla'nın çığlıklarını duymuyor duysalar bile anlamıyordu. Leyla'nın gözü sürekli kapıdaydı.

Yavuz'un gelip onu bu saçma durumdan kurtarmasını bekliyordu ama gelmiyordu zaman geçtikçe Leyla'nın içindeki umut tükeniyordu. Leyla'nın cevap vermemesiyle beraber sessiz olan ortamı bir uğultu kaplamaya başlamıştı.Kalabalık Leyla'nın neden cevap vermediğini soruyordu. Nikah memuru ise ortalığı yumuşatmak için abartalı çoskusuyla mikrofonu eline alıp"Gelin hanım çok heyecanlı olduğu için sesisi çıkmıyor galiba." Nikah memurunun cevabından sonra Leyla'nın yüzünde alaycı bir gülümseme belirdi.

Herkes zaten sevgilisi varken onun en yakın arkadaşıyla evlenmek isterdi. Nikah memurunun kalabalığı yatıştırmak için söylediği sözler fayda etmemiş uğultu yerini gürültüye bırakmış herkes can korkusundan endeşeli yüzlerle Leyla'nın ağzından çıkıcak kelimeyi bekliyordu.

Leyla'nın uzun zamandır cevap vermemesi nikah memurunu bile tedirgin etmeye başlamıştı.Nikah memurunun sesindeki abartılı coşku yerini endişeye bırakmıştı. "Siz Leyla Haşmetoğlu,Arslanoğlu Boran Şahkıran'ı kocalığa kabul ediyor musun?" Leyla,kardeşinin yalvararak bakan gözlerinde takılı kaldı.Ne olurdu 1 yıl daha bekleseydi o zaman herkes sevdiğinin yanında kalırdı. Leyla mikrofona doğru eğilip nereddeyse duyulması imkansız olan sesiyle"Evet"dedi.

 Leyla'nın evetinden sonra etrafa bir alkış dalgası sardı.İnsanların endeşeli hali yerine tekrar mutluluğa bırakmıştı. Nikah memuru ise can korkusunun geçmesiyle eski haline dönmüştü. "Şanlıurfa Büyükşehir Belediyenin bana verdiği yetkiyle sizi karı koca ilan ediyorum.Gelini öpebilirsiniz." Boran bir robot gibi kendisine denileni yaptı.Leyla'nın duvağını kaldırıp Leyla'nın alnına sopsoğuk dudaklarını kondurdu.

Leyla ise kapıya bakarak"Geç kaldın sevgilim."

Nikahtan sonra slow bir şarkı çalmaya başladı.Leyla'nın kardeşi ve eşi dans etmek için ayağa kalktı.Boran da Leyla'ya dans etmek için elini uzattığında Leyla'nın nefret dolu gözleriyle karşılaştı. "Ben dans etmeyeceğim." "Bu bizim düğünümüz ve düğünlerde karı ve koca dans eder."Boran ise etraftaki insanların duymaması için fısıltıyla konuşuyordu. Leyla'nın etrafındaki insanlar umrunda değildi.

Leyla üzerine düşen görevi yerine getirmiş ve Boranla evlenmişti. "Bu benim düğünüm değil cenazem sen ise benim kocam değil katilimsin."