OLMASAYDIN EĞER

OLMASAYDIN EĞER

Yıkanır en derin ırmaklar,
En güzel ağaçlar ormanda.
Yağmurların bulutlardan kaçışıyla...
Adaletsizlik yoktur hiç.
Herkes eşit ölçüde alır güzelliklerden payını.
Aldığı tüm güzelliği de doğaya geri verir.
İnsalarda ise yaşamak daha acımasız ve çetrefillidir. 
Soruyorum hep kendime,
Sen böyle biri olmasaydın eğer, ben kim bilir nasıl biri olurdum diye...
Çiçeklerin rengini öğrenseydik birlikte,
Yoldan geçen arabaları saysaydık...
Veyahut kumdan kaleler yapıp, içinde beraber oynasaydık...
Kim bilir ben nasıl gelirdim bugünlere? 
Yine böyle bir sokak köpeği gibi muhtaç kalır mıydım şefkate?
Yine üzülür müydüm her balon gördüğümde niye benim olmuyor diye?
Sen böyle biri olmasaydın eğer,
Kim bilir ben daha mutlu olur muydum?
Yoksa beceremez miydim yine?
Sonsuzluğa el el uzanmış soru işaretleri cebimde yine şimdi. 
Çünkü ne sen öyle birisin, benim düşlediğim gibi...
Ne de ben farklıyım, senin istediğin gibi...
Konuşmadığımız, sabahına unutmuş gibi yapacağımız bir gece daha sadece.
Zaten bu geceler yemedi mi hep ömrümüzden?
Bizi bugüne geceler getirmedi mi? 
Senin sustuğun, benim sessizce ağladığım.
Sahi, ya sen böyle biri olmasaydın...

Ayça DURAK