Zihnimdeki Sinekler

Biriktirdiğim tüm öfkeyle doğrulurken kaburgamdan gelen çatırtıları duymazdan geldim. Bu zevkten arındırılmış dört duvar arasında, gözümü sineklerin uçuşunu izlemek gibi işlere yorabilirdim, fakat burada sineklerin uçmasına dahi izin verilmiyor. Gülümsedim. Karmaşanın ortasına çökmüştüm. Ellerimi üşüten zinciri, sanki gece boyu kırmayı denememişim gibi bir kez daha yerlere çarptım. Zincirin her halkasının teker teker dalgalanışı, odanın diğer ucundaki pencere pervazında son buldu. İnce ışık hüzmelerinin zorla misafir olduğu bu pencere ile aramda, sık örülmüş demir korkuluklar vardı.Pencereyi aralayıp odama bir sürü kelebek dolup taşsın istedim. Kanatlarındaki renklere sığınmak, kolaya kaçmak olur muydu ki? Tam orada, önümdeydi. Tanrım, sanki içeri girmek isteyecek kelebek varmış gibi.