BİR DEMET KEDİ

Bir demet kediyle geldi kucağında

Her biri sana olan devamımın ucunda

Sormaya korktum suskunluğunun sebebini

Zaten cebindeymiş, sonradan anladım sonucunu.

Anlamsız bir galibiyetti bekleyişi.

Bana çoğu zaman saçma gelmişti.

Her gün sonuna doğru akşamın

Elinde bana bağladığı nedenleri ile

Kapının önünde beklerdi.

Zamanla alıştım ben de 

Mahzun bakışlı o insana.

Balkondaki perdeler açıktı hep 

Belki olur da yüzünü görürüm diye

Bir gün, gidiyorum artık dedi.

Yabancı bil beni kendine 

Konuşmadık her zamanki gibi

Susturduk sesleri

Baktım ki kediler de karanfile dönmüş,

Kurumuş tüyleri

Uğurladım onu o gece

Sandalında son mecalimle.