Bitsin Bu Yalnızlığa Olan Hikaye
Bir ağacın yok oluşa olan isyanı, Bir doğanın çığlığı..
Çok kişiydik zamanında
Bakmayın şimdi kuru ve yalnız kaldığıma.
Gövdeme eşya harcı diye bakanlar,
Durun bir bakın halime, halsizliğime..
Hiç evimin kapısını çalmadınız
Cama burnunuzu dayayıp bakmadınız
Öldüm mü, kaldım mı diye.
Ne yaptım ben size?
Ne kötülüğümü gördünüz bu güne kadar?
Zaten bir başımayım,
Zaten yalnızlıktan kurumuş dallarım
Bir de siz vurun bir balta
Durmayın indirin gövdeme defalarca.
Benim ölümden,
Sizin yorgunluktan
Nefesiniz kesilinceye kadar vurun,
Ne duruyorsunuz vursanıza...
Her şeyimi aldımı aldınız benden
Yapraklarımı, kuş cıvıltılarını, dostlarımı,
Her şeyimi.
Bir kuru canım kaldı geride.
Geride kalmasın, durmayın
Vurun baltayı gövdeme.
Yıkılırken bile size yenilmeyeceğim
Çünkü ben siz olmadan da yaparım.
Ama siz bensiz yapamazsınız.
Gün gelecek beni de anlayacaksınız.
Ama o gün ben olmayacağım,
Bir dalım bile kalmayacak geride.
Şimdi vurun ve bitsin bu yalnızlığa olan hikaye.
06/06/2017
Tepkiniz nedir?