Güzel Bebeğime
Yüzünü avuçlarımın içine alabiliyordum güzel bebeğim.
Hoşuna gitmeyen burnuna, renginin güzelliğini fark edemediğin gözlerine, minik dudaklarına, sinirlendiğinde kasılan çenene ev sahipliği yapan güzel yüzünü avuçlarımın içine alabiliyordum! Farkında bile değildin ama bu öyle sıradan, basit bir eylem değildi birtanem. Bu neydi biliyor musun? Bu yeryüzünde yaşanabilecek tüm mutlulukların avuçlarıma inmesiydi. Tüm güzelliklerin gelip ellerimin arasına konması demekti aslında yüzünü avuçlarıma almak. Sen bunu öylesine bir şey sanıyordun, yüzünün güzelliğini fark edemediğinden. Oysa yanaklarını okşamama, kirpiklerini öpmeme her izin verdiğinde aslında bir yandan yeryüzünün en güzel mutluluklarını alıp önüme koyuyordun. En fenası da, ben tüm bu mutlulukları toplamaya çalışırken sen bana sunduğun mutlulukların farkında bile değildin bir tanem.
Tepkiniz nedir?
