Hayat

Hayat... 

Hani şu beni soğuk, yağmur damlalarının ıslak görüntüsüne bürünmüş, silik gri renkli o kaldırımda ağlatan hayat!

Hani şu sokaklarına sığamadığım gökyüzünün ve yeryüzünün beni arasında sıkıştırdığı , kocaman şehirde kalabalıklar arasında yalnız hissettiren hayat...

Kafama vura vura beni dipsiz kuyuya atan hayat!
Avazım çıkana kadar bağırıp  Ben bunu hak edecek ne yaptım diye saçlarımı yolduran hayat...
Çocukluğumu, gençliğimi, en önemlisi beni benden çalan Hayat...

Ah Hayat!

Ruhumuda aldın benden... Şimdi geriye kalan o silik gri kaldırımlarda ince bileklerimden sızan kan damlaları...

Sen kazandın Hayat..