Her Sabah Senden Başlıyorum

Ekim 31, 2025 - 09:34
 0
Her Sabah Senden Başlıyorum

HER SABAH SENDEN BAŞLIYORUM

Zaman, takvim yapraklarını sessizce dökerken,
Ben hâlâ ilk cümlenin tazeliğiyle okuyorum seni.
Ne bir şiirin yarım kalmış dizesi olduk biz,
Ne de unutulmuş bir kelimenin küskün yankısı…

Sen, harf harf kalbime kazınmış bir şiirsin;
Ve ben, her virgülünde yeniden atan bir kalp gibi,
Seni yaşıyorum, sessiz, ama sonsuz bir mısra gibi.

Kötü günlerimiz de geçti bu sayfalardan…
Sesine sinen yorgunluklar,
Gözlerine düşen o ince, sessiz kırıklar…
Ama biz, kelimelerin sustuğu yerde bile,
Birbirimizi duymayı, anlamayı, kalmayı seçtik.

Çünkü aşk, anlatmak değildir,
Aşk, bazen hiçbir şey demeden kalabilmektir.
Aynı masada, aynı sessizlikte,
İki yudum çayın arasında bile
Birbirine inanmaktır.

Seninle anladım;
Sevgi, bazen coşkulu bir yangın,
Bazen de yavaş yanan bir mumdur.
Rüzgâr estiğinde bile,
Işığını kaybetmeyen bir sabır.

Bazen suskunluğuna dokundum,
Bazen gülüşünün gölgesinde durdum
Her halin bir şiirdi zaten
Ben sadece okumasını öğrendim.

Bir yıl geçti…
Ve ben,
Her sabah seni yeniden seçiyorum;
Kimi zaman kalbimin nabzıyla,
Kimi zaman ellerimin sessiz dokunuşuyla.
Ama hep aynı yerden başlıyorum hayata:
Adının ilk harfinden,
Bakışının bıraktığı yerden.

Sen,
Adını kalbimin en sessiz yerinde andığım bir dua gibisin.
Ben,
Sen yanımdayken tamamlanmış bir cümlenin kendisiyim.

Ve biz,
Zamana meydan okuyan bir şiirin iki dizesiyiz,
Birbirine yazgılı,
Birbirinde tamam,
Birbirinden doğan kelimeler gibi…

Tepkiniz nedir?

Beğen Beğen 0
Beğenmedim Beğenmedim 0
Sevdim Sevdim 0
Eğlenceli Eğlenceli 0
Sinirli Sinirli 0
Üzgün Üzgün 0
Vay Vay 0
Korhan KÜLÇE Ben; Kelimelerin sessiz ama derin gücüne erken yaşlarda kulak veren; fakat bu çağrıyı kaleme dökmeye ancak yıllar sonra cesaret eden bir anlatıcıyım. Çocukluk ve gençlik yıllarımda sözcükleri biriktirdim; kimi zaman defterlerin kenarına, kimi zaman zihnimin sessiz koridorlarına notlar düştüm. O yıllarda yazmak, bir eylemden çok bir bekleyişti, zamanla demlenecek bir içsel dilin hazırlığıydı. Yaşamın dönemeçlerinde sessizce biriken gözlemlerim ve iç konuşmalarım, sonunda kelimelere dönüşecek olgunluğa erişti. Yazıya geç başlamam bir gecikme değil, anlatacaklarımın derinleşmesine vesile olan uzun bir iç yolculuktu. Kalemimden dökülen metinlerde bu yolculuğun izleri açıkça hissedilir: kelimelerim acele etmez, duygularım yüzeyde gezinmez; her cümlem, yıllar boyunca içimde taşınmış bir düşüncenin ağırbaşlı yankısıdır. Benim dünyamda zaman yavaşlar, sesler usulca belirir; okur, hem kişisel hem evrensel bir anlatının kıvrımlarında kendi yolunu bulur. Kitaplarım… Onlar, içimde uzun yıllar sessizce yankılanan seslerin kâğıda bürünmüş hâli. Bir gecenin ortasında fısıldanan bir cümleden, bir sabahın ilk ışığında doğan bir düşünceden süzülüp geldiler. Her biri kendi zamanında, kendi mevsiminde yazıldı. Kimi bir yağmurun ince sızısıdır, kimi bir rüzgârın taşıdığı uzak bir hatıradır. Kelimelerimin arasından geçerken, belki kendi hikâyene benzeyen bir yankı duyarsın. Çünkü ben yazarken çoğu zaman kendime değil, sessizce bekleyen o görünmez okura seslenirim. Kitaplarım, yalnızca satırlardan ibaret değildir; onlar, kalbimin sakladığı seslerin, yıllarca konuşmayı bekleyen duyguların suretleridir. Ben sustukça onlar konuşur. Ben geçtiğim yerlerden uzaklaşsam da, onlar orada kalır, kelimelerin vefalı bekçileri gibi. Kitaplarım; Defne'nin Hikayesi - Fethiye'nin Sırları ve Kayaköy'ün Fısıltıları Elif'in Hikayesi - Gölgedeki Kadın Ece'nin Hikayesi - Güneşin Gölgesindeki Sır Alice'in Hikayesi - Küçük Bir Kalbin Yolculuğu Özlem'in Hikayesi - Zeytin Gölgelerinde Bir Tohum Farklı Hayatlar, Farklı Hikayeler İlişkiler Hakkında - 1 Biri Görür, Öteki Hisseder - Şiir Kitabı Sen de Haklısın Korhan KÜLÇE