İleri Hep İleri

Kendi bedeninde kayıp

Yabancı kendine

Panik halinde aramaktan yorgun

Elinde sigarası, bir de kederi.

Kederde pişmektir bu

Öyle bir şeydir ki

Hiç sönmez ateşi kederin.

Acımasız bir yol

Nereye gidilir belli olmayan

Bilinmezliğe yürünen, çaresizce adım adım yürünen.

Yazılamayan mutluluk şiirlerine

Anlatılamayan acılara

Anlaşılmayan insanlara

Kusulamayan dertlere yanar insan

Yanar ki ateşini kimse hissedemez.

Defterlerde ölüme terk edilen şiirler

Şiirlerde aranan anlamlar

Denk düşen acılar

Tuz basılan yaralar

Kabuk bağlayıp iyileşmeyen kesikler

İnce ruhların ağırlığı.

Islatan geceler değil seni

Terk edişler,

Ağlatan keder değil seni

Yalnızlıklar.

Saçlarına beyazlar düşürenler

Temsil eder acılarını.

Sarıp yaralarını ilerlemek en zoru

Kolayı yok bunun.

Şarkılarda aramak kendini

Sevgin ile herkese yetişmeye çalışmak

Mutluluğunu herkese paylaştırmaya çabalamak

Eksiğim, gerisindeyim yaşanılan her şeyin.

Herkesler tam ben bölünmüşüm

Bölünerek eksilmişim

Eksildikçe saçlarımdaki beyazları koparmışım.

Başı sonu belli olmayan yazılar

Geveze bir şairin dertleri

Fazladan mısraları

Kendini bulamayan ne yazsa fazla gelir gözüne.

Hayatım bir hüsran üzerine

Küsüp barışamayan bir kaos hali

Sebebini bulamam

Bulursam da sonuca varamam

Varılamayan sonuçların sebeplerinde boğulmak.

Tam olmayacağım ben

Hep bir eksik

Hep bir kırık

Kırıklarım batar insanlara

Kanatır da iyileşmez

Kırıklarımın kesikleri.

Sevgiye hasretlik

Geçmişe küfür

Var olmaya hep bir isyan ile

Ölümü özlem ile.

Şair ağlatır kağıtları

Şair yazar da okurları kusar yaşadıklarını

Unutulur mu şairlerin sözleri

Acıları, hayatları, kesikleri

Şairler hep mi mutsuz

Okurlar mı hep yaralı

Yalnızlığım da bulacağım kendimi

Kendimi öldüreceğim bir kuşluk vakti

Bir insana ne vakit tamamen bırakabilirsem kendimi

İşte o zaman

Şairliği bırakacağım.

Kederinde boğulanlara

Gidenlere küfür edenlere

Derdi kendileriyle olanlara

İleri hep ileri.