İnsan mıyız?

Nerede yaşamak istiyorsun deseler, bir çocuğun düşlerinde derim 
Öylesine saf ve tertemiz 
Kimi zaman uzayda bir çiçek koklar bazen de denizin dibinde balon uçurabilirdim sınırlar olmazdı
Bize büyürken sınırların olsun dediler sınırlarımızı yıkarak... kimse birbirine sınırı aşmamayı öğretemedi çünkü onların sınır dedikleri beyinlere vurulan kelepçeden başka bir şey değil
Büyükler karşısında saygılı olmayı küçük bedenlerimizi köşelere sıkıştırarak öğrettiler biz de gücü yüksek ses ve uzun boy sanıp büyümüye koşar adım gittik 
Gerçekler satın alındığı kadar dediler ve biz bulutlarda uçmaktan vazgeçtik 
Bize ilk olarak hayal kırıklığını öğrettiler, söz verip tutmadılar yanımızda konuşup duyma dediler
Seni en çok biz severiz dediler başkalarına karşı düşmanlığı öğrendik
En çok sevdiğini iddia edenler en büyük psikolojik savaşları açtı biz severken düşman olunduğunu gördük
Sus dediler içimize atıp unutmayı öğrendik 
Ağlama dediler biz masumiyeti unutup öfkeyle elde etmeyi öğrendik 
Kendini ezdirme dediler başkalarının haklarını gasp etmeyi öğrendik 
Bizi çok kırdılar kendimizi korumak için kırmayı öğrendik
Her çocuk insanlığı bilerek doğdu biz onlara yetişkin hayvanlar olmayı öğrettik

Eğer hala üzülebiliyorsanız bilin ki yeterince yasal bir insan değilsiniz. Bağırmanız ve kan dökmeniz lazım. Bu dünya ağacı uçup kaçamadığı için kesen, gökyüzünde uçan kuşu yuvasına kavuşamadan avlayanlarla dolu. Biz kendi evlatlarımız ölmesin diye başka evlatların kanını akıtırız. Kendi annemize laf ettirmez başkasının annesine söveriz. Yürekli, onurlu olmanıza gerek yok yaşamak için biraz nefret yeter. 
 
Umut ve ışıkla kalın..