Koydum Usulca Sandığa
Ne gönlüme yol kaldı, ne de gönlüne...
Ne gönlüme yol kaldı ne de gönlüne,
Oysa özgürce uçuveren kanatlarım vardı benim.
Salına salına selam verdiğim bulutlara,
Düşlerimden düşlerine akıveren.
Koydum usulca sandığa kilitledim.
Geçmiş olsada hepsinin tarihi.
Bana geçmiş, sana kalmamış, kime kalacak?
Hiç mi hiç önemi yok artık,
Sadece gözlerinin, gözlerime akıttığı yaş kalan.
Tepkiniz nedir?
Cebiyemsi
Yazmak, içte yaşananların dışa yansıma şekli bence. Söze dökülemeyenlerin, kağıda bir bir özgürce sıralanışı ve bu bana çok iyi geliyor.
