SEN BU SATIRLARIMI OKURKEN..

Sen bu şiirlerimi, bu satırlarımı okurken
Ben çok uzaklarda olacağım, belki de yakınlarda belki de hiç
bilmediğim yerlerde
Bilmiyorsun di mi bu ikimizin karanlık dünyasını güneş gibi
aydınlatan aşkı,
Beni unutamadığını, pişmanlıklarını ya da benim mutluluğumun
hikâyesini
Hatırlamıyor musun seninle gençliğimizi?
Hatırlamak istemezsin...

Ne başlangıçları ne aşkları ne ayrılıkları ne pişmanlıkları ne
şiirleri anlatacağım belki de bu sen değilsin anlattığım?
Hayatın gerçeğini,
Düşünüp de yazamadığın,
Hissedip de aramadığını,
Vazgeçtiklerini vazgeçişlerini,
Kaybettiklerini...

Neleri bırakmış olacağım sende?
Mutluluk gözyaşları izler yaralar bereler yürek yanığı...

Birlikte yürüdüğümüz sokaklarda
Birlikte içtiğimiz kahvenin tadını
Birlikte izlediğimiz filmin adını
Hatırlıyor musun bilmem?

Beni özlüyor musun bilmem?
Özlesen de farkında değilsin...
Bende neler kaybettiğini bilmiyorum
Beni sevdiğini bilsem de sen bir hiçsin
Çünkü hiçbir zaman anlayamadın anlayamazsın da...

Nisan yağmurları,
Meltem rüzgârları,
Denizin dalgaları,
Gökyüzünün mavisi
Beni hatırlatacak
Şiirlerde şarkılarda adım geçecek
Ama beni hatırladıkça yüreğin sızlar mı bilmem...