SEN GİDİNCE

Sen gidince bu şehirden.

Ne gündüzü aydınlatıyor içimi,

Nede bahaneler bulabiliyorum sevmeye.

Ürkmüş çocukluğumda kalıyor bedenim.

Annemin akşam oyundan çağırışı gibi  mahsun.

Bir o kadarda keyifsizim.

Gözlerinin görmediği bir çiçeği koklamam artık.

Yada yolda oynadığın çocukları göresin gelmez.

İki eli iki yanına düşmüş bir avareyim artık.

Bırak nefes almayı, yüreğim gülmez.

Gitme bu şehirden.

Selam söyle sadece, gideceğin yerlere .

Ama sen  gitme.

Yüreğimden git, olsun.

Bari bedeninle terketme.