ŞÜPHE

Şüpheye mahal verdi mi yürek.

Dehlizlerden taşan su misali boğulur için.

Çarptıkça çarpar,  kuşkularla düşer derinlere.

Kendini kandırmak istersin, yalan bir doğruda boğulmak istercesine.

İnkâr ve kabul ıkiz ruhudur , kaybolmaların.

Yürümek istersin, dizlerin çöker karanlığına 

Ayakların taşınmaz bir bedenin yongalarıdır artık.

Bir baştan bir sona  uyanır  gidiş gelişler.

Tüketir , serer çarşaf gibi nefretlerini.

Ayağa kalkarsın ama.

Yitik bir sorguda anlarsın gerçeklerini.