Yaşamı Yakalamak

Bıraktım kendimi rüzgara
Meltem, imbat, boraya
Her biri ayrı savurdu
Bir oraya,  bir buraya
Yalnızca esen rüzgar olsa.
Esip hüzünleri toplasa
Ve yaşamı yeniden
Gülerek bize bağışlasa.

Ve bağışladığı anda

Her şey kaldığı yerden başlasa.

İnsanoğlu bu ikinci şansla;
Darmadağın olmasa,
Boşlukta kaybolmasa,
Kula kulluk yapmasa,

Sevgiden korkmasa,
Ve kadınlığından utanmasa

Her anında yaşamı yakalasa,

Acısıyla, tatlısıyla,
Yaşamın o en gizemli duygularını

Doyasıya paylaşsa.

Müzeyyen