Erkeğin Sessizce Uzaklaştığını Gösteren 7 İşaret

Korhan KÜLÇE'den ''Erkeğin Sessizce Uzaklaştığını Gösteren 7 İşaret'' konulu bir yazı

Eylül 23, 2025 - 23:16
Eylül 25, 2025 - 09:50
 0
Erkeğin Sessizce Uzaklaştığını Gösteren 7 İşaret
Erkeğin Sessizce Uzaklaştığını Gösteren 7 İşaret

Bir Erkeğin Sessizce Uzaklaştığını Gösteren 7 İşaret

1. Tartışmaların Sonu
Eskiden her kelimenin ardında seni ikna etme arzusu vardı. Her itirazında seni geri kazanabilmek için sabırla çabalıyordu. Ama şimdi sessiz… Çünkü artık kavga etmek, tartışmak, haklı çıkmak umurumda değil. Huzuru arıyor. Sırtını yaslayabileceği bir güven istiyor. Ve ne yazık ki bunu sende bulamayacağını anladı.

2. Konuşmaların Tükenişi
Eskiden sıradan bir gün bile onun için anlatmaya değerdi. Şimdi suskun. Çünkü seninle paylaşacak bir şeyi kalmadı. Aynı sözler, aynı tartışmalar yüzlerce kez dönüp dolaştı. Artık bir kez daha aynı cümleleri kurmanın anlamı yok. Dilinde sessizlik, kalbinde kabulleniş var.

3. Kıskançlığın Yok Oluşu
Eskiden gözlerini başka birine çevirdiğinde içinde kıvılcımlar yanardı. Şimdi kıskanmıyor, çünkü seni zaten sahiplenmiyor. Sahip olma duygusu çoktan silindi. Bir zamanlar içini dolduran o aidiyet, ağır ağır yok oldu. Sen fark etmedin belki, ama o her gün biraz daha senden uzaklaşırken, içinde “benim” diyemediği bir kadına niye kıskançlık beslesin ki?

4. Mutluluğun Yerini Pişmanlık Alması
Onu gördüğünde yüzünde eskiden ışık olurdu. Şimdi pişmanlık. Yanına geldiğinde, konuşmaya çalıştığında içinde aynı cümle yankılanıyor: “Keşke hiç uğramasaydım, keşke tekrar kapını çalmasaydım.” Çünkü her denemesinde sen ona mutluluk yerine pişmanlık veriyorsun.

5. Geleceğin Silinmesi
Bir zamanlar hayallerinde sen vardın. İlerideki evde, sofrada, tatillerde, yaşlılığında… Ama şimdi seninle gelecek görmüyor. Çünkü gösterdin ona: seninle yol almak mümkün değil. Birlikte yola çıkmıştı, ama artık biliyor, bu yolun sonu sana çıkmıyor. Onun diğer yarısı olamayacağını anladı.

6. Sensiz Bir Zamanın Birikmesi
Zaman geçiyor. Günler, haftalar, aylar sensiz akıp gidiyor. Senin hiç bilmediğin anılar biriktiriyor. Yeni alışkanlıklar, yeni yerler, yeni insanlar… Bir gün gelecek, seninle olan anılar çok geride kalacak. Zihninde yalnızca silik bir gölge gibi yer edeceksin, zor hatırlanacak kadar eski bir iz gibi.

7. Yeni Dünyaların Kurulması
Artık senin bilmediğin insanlar var hayatında. Onlarla planlar yapıyor, onların yanında yeni bir benlik kuruyor. Sessizce, fark ettirmeden kendi hayatını senden uzak yeniden inşa ediyor. Çünkü bir erkek, yanında huzur arar. Bir kadının varlığının onu koruduğunu, tamamladığını bilmek ister.

Ama seninle huzur değil, kaos vardı. Sevinç değil, belirsizlik vardı. Erkek en fazla ne kadar dayanabilir ki? Sessizce gider. Ne bağırır, ne kırar, ne yıkar… Sadece usulca uzaklaşır. Ve sen bir gün fark ettiğinde, çoktan başka bir hayatta, başka bir dünyada kendi huzurunu bulmuş olur.

Yazan

Korhan KÜLÇE

Tepkiniz nedir?

Beğen Beğen 0
Beğenmedim Beğenmedim 0
Sevdim Sevdim 0
Eğlenceli Eğlenceli 0
Sinirli Sinirli 0
Üzgün Üzgün 0
Vay Vay 0
Korhan KÜLÇE Ben; Kelimelerin sessiz ama derin gücüne erken yaşlarda kulak veren; fakat bu çağrıyı kaleme dökmeye ancak yıllar sonra cesaret eden bir anlatıcıyım. Çocukluk ve gençlik yıllarımda sözcükleri biriktirdim; kimi zaman defterlerin kenarına, kimi zaman zihnimin sessiz koridorlarına notlar düştüm. O yıllarda yazmak, bir eylemden çok bir bekleyişti, zamanla demlenecek bir içsel dilin hazırlığıydı. Yaşamın dönemeçlerinde sessizce biriken gözlemlerim ve iç konuşmalarım, sonunda kelimelere dönüşecek olgunluğa erişti. Yazıya geç başlamam bir gecikme değil, anlatacaklarımın derinleşmesine vesile olan uzun bir iç yolculuktu. Kalemimden dökülen metinlerde bu yolculuğun izleri açıkça hissedilir: kelimelerim acele etmez, duygularım yüzeyde gezinmez; her cümlem, yıllar boyunca içimde taşınmış bir düşüncenin ağırbaşlı yankısıdır. Benim dünyamda zaman yavaşlar, sesler usulca belirir; okur, hem kişisel hem evrensel bir anlatının kıvrımlarında kendi yolunu bulur. Kitaplarım… Onlar, içimde uzun yıllar sessizce yankılanan seslerin kâğıda bürünmüş hâli. Bir gecenin ortasında fısıldanan bir cümleden, bir sabahın ilk ışığında doğan bir düşünceden süzülüp geldiler. Her biri kendi zamanında, kendi mevsiminde yazıldı. Kimi bir yağmurun ince sızısıdır, kimi bir rüzgârın taşıdığı uzak bir hatıradır. Kelimelerimin arasından geçerken, belki kendi hikâyene benzeyen bir yankı duyarsın. Çünkü ben yazarken çoğu zaman kendime değil, sessizce bekleyen o görünmez okura seslenirim. Kitaplarım, yalnızca satırlardan ibaret değildir; onlar, kalbimin sakladığı seslerin, yıllarca konuşmayı bekleyen duyguların suretleridir. Ben sustukça onlar konuşur. Ben geçtiğim yerlerden uzaklaşsam da, onlar orada kalır, kelimelerin vefalı bekçileri gibi. Kitaplarım; Defne'nin Hikayesi - Fethiye'nin Sırları ve Kayaköy'ün Fısıltıları Elif'in Hikayesi - Gölgedeki Kadın Ece'nin Hikayesi - Güneşin Gölgesindeki Sır Alice'in Hikayesi - Küçük Bir Kalbin Yolculuğu Özlem'in Hikayesi - Zeytin Gölgelerinde Bir Tohum Farklı Hayatlar, Farklı Hikayeler İlişkiler Hakkında - 1 Biri Görür, Öteki Hisseder - Şiir Kitabı Sen de Haklısın Korhan KÜLÇE