Yağmur'un Külleri

İlham Veren Şarkı : Endless Time- Roberto Cacciapaglia

Yağmur üzerime tüm ihtişamıyla yağarken ben o sokağın ortasına çökmüş tüm dertlerimi, hayata olan bıkkınlığımı, pişmanlıklarımı düşünüyordum. Her bir yağmur tanesi kalbimin birer parçasıydı ve kalbim sanki gökyüzünde parçalanmış ve etrafa parçalarını saçıyordu.

Yıldırım ise hayattı. Beni yıpratan, karşısında çokça kez pes edip yenildiğim sonra birden ayağa kalkıp tekrar mücadeleye başladığım hayattı.

O sokağın ortasına çöküşüm; pes etmem ve yenilgiyi kabul etmemden dolayıydı. Ve yağmur üzerime yağarak beni teselli ediyordu.

Bu sefer gücüm var mı? Tekrar ayağa kalkabilir miyim? Bilemiyorum. Tek bildiğim hayatın devam ettiği. Ben pes etsem de etmesem de…

Güneş doğarken ve havada ki kasvet geri plana çekilirken düşündüğüm şey buydu. Yağmurda dindi ardından, sanki tüm dertlerimde onunla gitti ve ben onun gibi dinginleştim.

İnsan bazen nefretini, derdine dökmek istiyor. “biraz dağılayım.” diyor  “ne de olsa tekrar toparlanırım.” Benim bugün bu sokakta yaptığımda tam olarak buydu. Dağıtmıştım kendimi ve güneş doğduğunda kendimi toplamaya koyulmuştum.

Şuan ise arkama gündoğumunu aldım yürüyorum. Nereye gittiğimi bilmeden, hiçbir şeyi sorgulamadan…

O an için yürümek, “Ben yeniden savaşmaya hazırım” demek benim için. Yönüm ya da yolum önemli değil. Yürümeye tekrardan güç bulmuş olmam önemli olan. Çünkü eninde sonunda yolumu bulurum ve yolumu bulduğumda kendimi de bulacağımdan oldukça eminim.

Sizlerde bu evreye geldiğinizde boşaltın üstünüzdeki tüm yüklerinizi, dağıtın kendinizi. Güneş yeniden doğduğunda yeni bir siz, yeni bir umutta doğuyor demektir. O halde güneş doğduğu vakit toparlanma vaktidir. Toparlanın ve sizde güneşle beraber küllerinizden doğun. Hemen ardından yürümeye başlayın. Tıpkı benim gibi. Sebepsizce ve dilediğiniz yere doğru…

Yeter ki hayat devam ettikçe sizde devam edin. Yerinizde saymayın! İşte o zaman hayat size yolu gösterecektir. Yolunuzu bulduğunuzdaysa yürümek, sizin için zevke dönüşecektir.