YARA

Senden sonra kalbime kimse giremedi.

Kimse seni oraya gömmeyi başaramadı.

Aşka kapılarımı kapattım ben...

Bir kere bile sevilmeyen tekrar mı sevilecekti?

O yüzden yormadım kalbimi, tekrar aşık olmasını engelledim.

İnsan gönlüne söz geçirir miydi?

Ben geçirmiştim.

Çünkü içimde öyle bir yara oluşmuştu ki

Orayı kapatamadım.

Derindi, hemde çok derin...

Senin beni sevmediğini anladığım an daha da derinleşti.

Senin bir başkasını yüreğine aldığın an daha da derinlere indi.

İyileşemedi yaram, kabuk bağlamadı.

Günden güne acıdı, günden güne içimde büyüdü.

Bir tarafta özlemin, bir tarafta acın

Başedemedi yüreğim.

İki araf arasında kaldı.

Cennet ve cehennem gibi.

Ateşin yaktı kavurdu.

Sevgin ise gül bahçesine çevirdi.

İşte böyle bir araftı.

Bu duyguların hiçbir ilacı yoktu.

Sadece senin sevgin şifa olabilirdi.

O ise en imkansızındandı.

Sen çoktan başkalarının yari olmuştun.

Sen çoktan bana haram kılınmıştın.

O yüzden benim panzehirim sendeydi

Ama kalbimin ölümü de senin elinden olmuştu.