ATATÜRK; VATANSEVER DEĞİLDİ

Kasım 9, 2025 - 16:58
 0
ATATÜRK; VATANSEVER DEĞİLDİ

Bazı insanlar vardır ki, yaşadıkları çağ onların büyüklüğünü tartamaz. Onlar yalnızca bir dönemin değil, bir insanlık fikrinin tecellisidir. Mustafa Kemal ATATÜRK, işte o nadir insanlardan biridir. Onu “vatansever” diye anmak, bir okyanusu avuçla ölçmeye kalkmak gibidir. Çünkü o, vatanı sevmekle kalmadı; onu yeniden kurdu, ona yeni bir ruh, yeni bir anlam kazandırdı.

Vatanseverlik, çoğu zaman duygusal bir bağlılıktır. İnsan, doğduğu toprakları sever, onu korur, uğruna fedakârlık eder. Fakat ATATÜRK’ün sevgisi bu sınırları aşan bir bilgelikti. O, duygudan öteye geçen bir bilinçle hareket etti; sevgisini akılla yoğurdu, cesaretle besledi. Çünkü o, vatanı bir kader olarak değil, bir irade meselesi olarak gördü.

Bir milletin en karanlık anında, yıkıntılar ve umutsuzluk arasında, o bir ışık yaktı. O ışık ne salt askerî bir zaferin parıltısıydı, ne de geçici bir coşkunun ateşi. O ışık, bir milletin yeniden düşünmeye, yeniden ayağa kalkmaya, yeniden insan olmaya başlamasının ışığıydı.
ATATÜRK, bir ülke kurarken aslında bir bilinç inşa etti.

Vatan kurmak, yalnızca sınırlar çizmek değildir. Toprağa anlam, halka umut, geçmişe yön, geleceğe istikamet vermektir. ATATÜRK’ün yaptığı tam da buydu. O, bir milleti yeniden tanımladı, yüzyıllardır boyun eğmeye alışmış bir halktan, özgür bireyler topluluğu yarattı. Onun “vatanı” topraktan ibaret değildi; o, aklın, bilimin ve özgürlüğün vatanını kurdu.

Üstün insan, duygularıyla değil, ilkeleriyle yaşar.
ATATÜRK, duygusal bir kahraman değil; ilkesel bir devrimcidir.
Onun üstünlüğü, insanın içindeki en saf güce, akla, vicdana ve iradeye, duyduğu inançtan gelir.

Bugün hâlâ onun adı geçtiğinde kalplerimizin bir anlığına durması, işte bu yüzdendir. Çünkü ATATÜRK, geçmişte yaşamış bir lider değil; hâlâ içimizde yankılanan bir bilinçtir.
O, bir vatan kurdu; ama aslında bir insanlık mirası bıraktı.

ATATÜRK bir vatansever değildi; çünkü vatanseverlik, var olanı korumakla ilgilidir. Oysa üstün insanlar korumaz, kurarlar. ATATÜRK, bir vatanı sevmekle yetinmedi, bir vatan yarattı. O, bir “vatansever” değil, bir Vatan Kurucu idi.

Yazan
Korhan KÜLÇE

Tepkiniz nedir?

Beğen Beğen 0
Beğenmedim Beğenmedim 0
Sevdim Sevdim 0
Eğlenceli Eğlenceli 0
Sinirli Sinirli 0
Üzgün Üzgün 0
Vay Vay 0
Korhan KÜLÇE Ben; Kelimelerin sessiz ama derin gücüne erken yaşlarda kulak veren; fakat bu çağrıyı kaleme dökmeye ancak yıllar sonra cesaret eden bir anlatıcıyım. Çocukluk ve gençlik yıllarımda sözcükleri biriktirdim; kimi zaman defterlerin kenarına, kimi zaman zihnimin sessiz koridorlarına notlar düştüm. O yıllarda yazmak, bir eylemden çok bir bekleyişti, zamanla demlenecek bir içsel dilin hazırlığıydı. Yaşamın dönemeçlerinde sessizce biriken gözlemlerim ve iç konuşmalarım, sonunda kelimelere dönüşecek olgunluğa erişti. Yazıya geç başlamam bir gecikme değil, anlatacaklarımın derinleşmesine vesile olan uzun bir iç yolculuktu. Kalemimden dökülen metinlerde bu yolculuğun izleri açıkça hissedilir: kelimelerim acele etmez, duygularım yüzeyde gezinmez; her cümlem, yıllar boyunca içimde taşınmış bir düşüncenin ağırbaşlı yankısıdır. Benim dünyamda zaman yavaşlar, sesler usulca belirir; okur, hem kişisel hem evrensel bir anlatının kıvrımlarında kendi yolunu bulur. Kitaplarım… Onlar, içimde uzun yıllar sessizce yankılanan seslerin kâğıda bürünmüş hâli. Bir gecenin ortasında fısıldanan bir cümleden, bir sabahın ilk ışığında doğan bir düşünceden süzülüp geldiler. Her biri kendi zamanında, kendi mevsiminde yazıldı. Kimi bir yağmurun ince sızısıdır, kimi bir rüzgârın taşıdığı uzak bir hatıradır. Kelimelerimin arasından geçerken, belki kendi hikâyene benzeyen bir yankı duyarsın. Çünkü ben yazarken çoğu zaman kendime değil, sessizce bekleyen o görünmez okura seslenirim. Kitaplarım, yalnızca satırlardan ibaret değildir; onlar, kalbimin sakladığı seslerin, yıllarca konuşmayı bekleyen duyguların suretleridir. Ben sustukça onlar konuşur. Ben geçtiğim yerlerden uzaklaşsam da, onlar orada kalır, kelimelerin vefalı bekçileri gibi. Kitaplarım; Defne'nin Hikayesi - Fethiye'nin Sırları ve Kayaköy'ün Fısıltıları Elif'in Hikayesi - Gölgedeki Kadın Ece'nin Hikayesi - Güneşin Gölgesindeki Sır Alice'in Hikayesi - Küçük Bir Kalbin Yolculuğu Özlem'in Hikayesi - Zeytin Gölgelerinde Bir Tohum Farklı Hayatlar, Farklı Hikayeler İlişkiler Hakkında - 1 Biri Görür, Öteki Hisseder - Şiir Kitabı Sen de Haklısın Korhan KÜLÇE