BAHARAT KAVGASI

BAHARAT KAVGASI

Taht kavgası ,baht kavgası ,ekmek kavgası ,gelecek kaygısı derken...

Yepyeni bir kavgamız oldu...

Baharat kavgası ,yani mutfaktaki taht kavgası...

Nasıl bastırılır ,nasıl tatlıya bağlanır doğrusu bilemiyorum ?

Geçmişten günümüze aktarılan bir deneyim de yok  ?

Bakalım...Önce kulak verelim tuza...

TUZ

''Bensiz olmaz ,ben buraların Sultanıyım '' diyor

''Sadece sofra değil benim yerim...Hayatın her yerinde bana  rastlarsınız...

Dünyaya yeni gelen her bebek benimle tanışsa iyi olur,kışın kapanan yollarda karla mücadele  bensiz olmaz diye efeleniyordu diğerlerine karşı...

KARABİBER:

''Benim yerim senden önemsiz değil...Lezzetim şöyle dursun ,grip ve soğuk algınlığında benden kimse vaz geçemez..

Hem bilmez misin benim bir adım da kara altın.''..

Durur mu ordan hemen atıldılar  ,

NANE ve KEKİK:

''Biz mide dostuyuz bizi yabana atmayın''...

Birden mutfak karıştı ,hepsi birbirine laf yetiştirmeye çalışıyordu ki;evin hanımı aniden  girdi mutfağa...

Gözlerine inanamadı...

"Ne oldu size böyle,nedir derdiniz ben hanginizi ihmal ettim ?

Beraberce güçlü beraberce mutlu değil miydik ? diye konuşurken daldı gitti,yıllar öncesine hani ilk zamanlar yemek yapmayı tam beceremiyordu...Her yemekte bir baharat ya  eksik ya da fazla oluyordu...Zaman içinde çok emek vermişti,hangi yemeğe,hangi baharat hangi miktarda kullanılmalı iyice ustalaşmıştı...

Her şey yolunda gidiyordu ki,bu isyan karşısına çıktı karşısına ne yapacaktı ,şaşkın bir o kadar da çaresiz hissediyordu kendini...

Uzun süre boş boş daldı gitti...

Baharatlar hanımı ne kadar üzdüklerinin farkına vardılar.Birşeyler yapmalıydılar...

KARABİBER, usulca sokuldu birden,yüksek bir sesle hapşırdı evin hanımı...

Mutfakta birden hava değişti...Herkes usulca kavanozlarına döndüler...Evin hanımı mutlu bir o kadar da şaşkındı ...

Dudaklarından ''Sevgi emek ister ,emek verilen sevgi de geri döner sözleri dökülüverdi''...BELHİ