Doğum Günü

Sevdiğinin, sevdiceğinin şiir yazması kadar başka bir şey mutlu etmiyormuş insanı.
İYİ Kİ DOĞDUM BEN!
---

Seninle ilk defa çıkıyorum dışarı
Kapısı sürgülü, penceresi kör karanlıklarımdan
Sen caddesi
Sen sokağında
Usul usul yürüyorum seni

Adımı kaybediyor adımlarım
Gözlerinin çıkmazında
Tüm şehri yitiriyor baktıklarım
Saçlarına bulanmış elim

Yüzüne baktıkça kıyıya vuruyor hislerim
Masmavi sularında kaybediyorum kendimi
Soludukça seninle dolu yeni bir nefesi
Fark ediyorum gözlerine sürdüğün denizi

Katili, saçların olan ne hayallerim boğuldu sularında
Bir anda buluyorum kendimi yüreğinin tam ortasında
Daha açmamış, kıymetli tomurcuklar arasında
Ve dalgaları aniden savruluyor rüzgardan
Seni tarif edercesine ciğerime dolan bir deniz kokusu geliyor uzaklardan

Batıyor sularına gözbebeklerim
Gönlümce ıslanıyorum
Yanıklarımı üflüyorum artık
Yıkıyorum taş duvarlarımı
Sen yağdıkça nisan dökülüyor topraklarıma
Bir damlıyorsun
Yine bir ölümden diriliyorum