Düşünüyorum Seni...

Düşünüyorum seni, sesinin deniz dalgalarını ve o dalgaların nasıl içime işlediğini. Mümkün olsaydı eğer, sesini içimde bir yerlere koymak isterdim hep orda olsun duyayım hani seni göremesem bile sesinin varlığını hissedeyim bir rüzgar esintisinde. Bir yaprağın düşüşü geliyor gözlerimin önüne, gözlerin gibi o yaprak düşüşü biraz kırgın çokça güven barındırıyor gün batımı hârelerin. Avuçlarımdan süzülen toprak misali saçların oluyor ansızın. Gezdiriyorum parmaklarımı her bir telde ve o her telin kendine özgü şehrinde yaşıyorum. Küçük bir çocuğun şımarmaya yüz tutmuş yaramaz dudakların kıvrımında ölmek istiyorum. Ama ellerin yaşamam için kök salmışken ellerime, ben güzel bir ölümü kaçırıyorum senin ellerin sayesinde. Ve düşünüyorum seni, düşünürdüm ben hep seni, sesindeki kokunu ve kokunun bana verdiği aitlik hissini.. Düşüyorum, düşünürdüm ve düşüneceğim...