FAKİR AİLELERİN PAHALI AYAKKABILI DELÜĞANLILARI!

   İnsanlar, aileler ve çocuklar. Belli miktar ekonomilere sahip  çoğunada sahip, azıylada geçinen herkes.Çevremde zenginde var fakirde , orta hallide. Ekonomik gelir düzeyleri farklı ama yaşananlar hep aynı.  Daha şikayet etmeyeni duymadım vesselam. 

          Özellikle bu ergenlik dönemi sanırım paradox. Çözebilen varsa buyursun. Hani analar, babalar "Benim zamanımda şöyleydi, biz böyle yapmazdık. Dı dı dı!" Zaten sorun burda kardişş. Sen milattan öncede kaldın. Artık onların zamanı. Sende ailenle o döneme göre aynı sorunları yaşadın ama nedense çabuk unuttun. Bi kendine gel beeee!  Bu gençleri dinleyin, anlayın. Yargısız infaz yapa yapa evden uzaklaştırıyorsunuz. Sonrada şikayet cabası. 

"Ay vallahi söz geçiremiyorum."

"Bu kız böyle giderse or... olur."

"Bu oğlan karısına bile bakamaz."

          Daha neler neler. Pışşık. Yarın görürsün adam olurlarda sende tükürdüğünü yalarsın. 

    Ne istiyonuz lokma kadar çocuklardan anlamıyorum. Karınızla, kocanızla kavga ediyonuz hırsı çocuklarınızdan çıkıyo, komşunun çocuğu hata yapıyo, sanki sizinki yapmış gibi azar işitiyo. Durun artık ya. Bunların geneli okuyan gençler. Yani mürekkep yalamışlar. Okuma yazmaları da var şükür. Bir konuşmayı dene Yarabbim.  Onun gözünden bak. Anlamaya çalış. Tamam ekstrem  çok hataları olabiliyor, ama ne yapalım. Atalım mı? Yoksa pazarda satalım mı? Çocuk bizim. Altıda bu üstü de bu. Anlayışşş, empatiii, olaylara onların penceresinden bakabilmek. Ne kadar bağırır, eleştirirsen o kadar kaçarlar benden söylemesi.

          Gelelim spor ayakkabılarına. Fakir olup kaliteli marka spor ayakkabı almak zorunda olan aileler var. Şimdi gençlerde haklı ne yaparsın. Bütün arkadaşları giyiyor , niye hep bakan o olsun. Haklı. Fakir diye hep ucuz mu giyinsin. Ben olaya şöyle çözüm buldum. Üç beş tane ucuz ayakkabı alacağıma (Çünkü hemen eskiyor ve astarı kılıfından pahalıya geliyor.) bir tane kaliteli ve bir numara büyük alıyorum. Tecrübeyle sabit olup, denemişliğim çoktur , daha da ucuza geliyor. Çocuk mutlu, ben mutlu.  Beş tane denüşük ayakkabı olacağına sağlam ve bir ayakkabı yetiyor. Haaa tek istemeyip üç beş olsun diyen gençlerde var. Ona da sen çözüm bul kardeşim. Ben oğluma durumu anlatıyorum oda kabul ediyor. Bende isterim çeşit çeşit giysin ama imkanlar bu ölçü dahilinde. İnsan gibi anlatırsan anlıyorlar. Hakaret ette gör nasıl ters tepiyor.O zaman gençte ısrar ediyor, isterimde isterim. Niye? Böğüren ana babaya inat olsun. 

       Bana gençlere taviz veren tarzın var deseler yalan derim. İki kız yeğen ve bir oğlan büyüttüm. Onlara herşeyi uzun uzun konuşarak anlattım ve hiç ters tepki almadım. Anladılar ve ona göre davrandılar.Aksini çok şükür hiç yaşamadım.

       Benim oğlan basket oynadığından daha çok pahalı ayakkabı almak zorunda kalıyoruz. Ergen delüğanlı ya hemen büyüyor ayaklar. Bu garip ne yapsın. Alıyor ve almak zorunda. Uyduruk ayakkabıyla sahada bale mi yapacak sağa sola kayarak. Mecbur iyi olanını alacaksın.

         Gençlere şans tanımak gerek. Onun içinnnnnn  dinle, anla, rencide etme, sev ve empati kur. Finishhhh. The end.