GÖLGESİNİ KAYBETMİŞ GENÇLİK

Gençlerin geleceğe meşale olduğunu savunan ve buna inancı olanların vicdanına seslenmek istiyorum. Önümüzde ülkemiz ve kendimiz için adım atacağımız basamaklara neden acı içinde tırmanmak zorundayız ? Üstelik bunun sonucunda netice alıp alamayacağımızı bilmeden.

Demek istediğim zorluksuz, haksız yere bir yerlere gelebilme çabası ya da ülkem için verdiğim emeklerin gocunması söz konusu değildir.

Bilgi aksiyonunu kaybetmiş durumdadır. Bilgiyi kalıcı hale getirmenin en sağlıklı yolu bilgiyi aramanın yoludur ve bir şeyi aramak için gerekli merakı uyandırmak gerekmektedir. Ancak merak duygumuzun varlığı bile ne yazık ki şüpheli. Çünkü bilgi nedenleri olmadan, sadece kullanman gereken bir araç haline geliyor. Bu durumda düşünme eylemi geri plana atılmakla beraber öğrenime ilgi kalmadığı gibi öğretenin bir şevki kalmıyor.

Kurulan sistem üzerinde muhakeme ve yorum yeteneklerinin gelişmesi için bulunan dersler bile ezber sınırlarının ötesine geçememekte. Okul kütüphanesinde bilhassa bulunması gereken temel  kitapların özetlerini ders kitaplarında üç sayfaya sığdırmaya çalışmanız durumun diğer bir acı yanı. Üzgünüm ama Suç ve Ceza' yı üç sayfaya sığdıramazsınız.

Bu yaşların insanı kendisini tanıyabilmesi ve keşfedebilmesi için üretken olduğunu düşünüyorum. Fakat salt akademik eğitimin, kişinin yeteneklerine özgürlük ve yeterlilik sağlamadığı ortada. Sanat, spor, hatta müzik gibi hobi alanları ( okulların imkan durumuna göre değişiklik gösterir.) yetersiz kalabiliyor. İşin garibi ülkemizde siyasi, magazinsel havadisler aylarca tartışılmaya layık görülürken bu durumun göz ardı edilmesi, hiçbir güçlük yokmuş gibi sadece adı yeni olan sistemlerle değiş tokuş halini alması yineliyorum ki, geleceğimizi düşünen herkesin keyfi olarak düşünebileceği ve değerlendirebileceği husus değildir.

Eğer donanımlı, potansiyeli olan bireyler yetiştirmek istiyorsanız; eğitim unsurlarının da bu değerlere kavuşacak faaliyetlere ihtiyacı vardır.

Bizler bırakın ışık olmayı böyle bir sistem içinde gölgemizi bile kaybediyoruz . Bu suçlu -suçsuz, haklı-haksız davası değil, bu hak ettiğimizi düşündüğüm şeyi sorgulama meselesidir.