Kapatın Şehrin Işıklarını..

İnsanların yalnızlığa ve sessizliğe döküldüğü o saatlerin birinde oturuyorum kaldırım kenarında, saatler önce 5-10 kişi olarak geçen insanlar yerini tek tük bedenlere bırakmıştı. İzliyordum, her bir geçeni örneğin; şu başı önde adamı gömleği hafif bol ve altında kotu ile iyi gibiydi sanırım. Ama yüzündeki o çaresizlik onun iyi olmadığının habercisi yada yaşlarla değil de yaşlanmışlıklarla sayıları devirmiş bir kadın elinde tuttuğu atkısı burnu ise soğuğun rüzgarında kızarmış gözleri de kederinden kızarmış sanki... Bunun gibi daha birçok insan birçok beden, şahitlik edense cılız ışığı ile ay ????.

   Birde şehrin o umursamaz ışıkları...