KATİLİNE TUTKUN BİR MAKTUL

Ben bir katilim. Bir saat önce birini öldürdüm. Kimseler duymadı. Sığamadı içime yazmak istedim. Eli kanlı kalem tutan bir katil kulağa komik geliyor olmalı. Ben bir saatten fazladır duymuyorum. İlla ki hak vereceksiniz cinayetime. Tarafından defalarca öldürüldüğüm birinin işini bir dakikada bitirdim. Çok kez öldürülmenin bedeli, adam akıllı bir kez öldürmektir. İşte içimdeki adamı bu gece bir nefeste bıçak gibi kesip attım. Eskimiş, nasır tutmuş anılara bir ateş çakıp yaktım. Hem de bana hediye ettiği çakmakla yaptım bunu. Sigarayı an itibari ile bıraktım. Aynada yüzüme baktım. Çizgilerim gitmiş, yüzüm parlamıştı. Sanki göğsümde yüz tane kalbim varmış da yüzü birden atıyormuş gibi canlandım. Ben bir katilim, katilimi öldürdüm. Bitti bu kadar işte. Maziyi ateşe verdim. Katilimi topyekün öldürdüm. Şimdi nerededir bilmiyorum. Artık onu düşünmek de istemiyorum. Bu gece onu içimdeki mezarlığa gömdüm. Ölüler dirilemez sandım. Anısı olan bir şarkıya sigara yaktım. Bırakmıştım, söz vermiştim, içmeyecektim ama ne yapayım, kırdım kirişi. Ölüler konuşamaz sandım. Karşımda konuşuyor hâlâ. Pişkin gülümsemelerinden birini fırtlatıyor. Işıkları kaparsam göremem sandım. Karanlığın içindeki hayaleti gözbebeklerimi yakıyor. Uyursam geçer sandım. Uykuya daldım. Rüyamda bir sahil. Uzanmışız ikimiz, kumlar doluyor saçlarımıza, bir yerlerden o şarkı çalıyor yine, sen bana geç kaldın ben sana erken diyor tok sesli bir adam. İkimizde gökyüzüne bakıyoruz, lacivert bir kasım gecesine yıldızlar eşlik ediyor. Soğuk ve üşüyoruz. Uyandım. Ne soğuk ne de aylardan kasım. Sıcak bir haziran gecesinde yorgana sarındım. O şarkıyı duymamak için kulaklarımı kapadım. Zihnimde bir yerlerde boğuk sesiyle eşlik ediyor şarkıya. Dayanamadım bıçağı tam kalbime sapladım. Meğer bir kalbim varmış da ben yüz tane sanmışım. Onu öldürdüm sanmıştım, yine kendime kıymışım.