Kırgın çiçekler

                     KIRGIN ÇİÇEKLER

     Vakit varken toplayın tomurcukları  çünkü zaman hızlı akıp gidiyor.

Bugün gülümseyen bir  çiçek yarın ölebiliyor. 

  Sevgi ile sulanmamış ,saygı ile beslenmemiş 

çiçekler görüyorum. Boyunları bükük kafalarını kaldırmaya mecealleri bile kalmamış ,kalp atışları yavaşlamış, umutlarını tek tek toparağa salmış kırgın çiçekler...

    Dallanıp budaklanmak istiyorlar.

Rüzgâr müsade etmiyor. Savruluyor her bir yaprakları ,

Tutunucak dalları, kırılıyor tek tek dökülüyor birer birer her bir yaprağı ayrı bir gözyaşı. 

 Birde   Güneşin yakıcı sıcaklığından korkup soluyor ,kuruyorlar .Yanmaktan korkup içlerine sinen,  kırılan cevresine küsen  kırgın çiçekler. 

   Kırıklıkları yerden, korudukları topraktan tekrar yeşermek istiyorlar. Tutunup sımsıkı varlığına, 

Son gücüyle belki kafalarını kaldırıp renklerini göstermek istiyorlar.

   Rüzgâr ve Güneşin inadına yeniden canlanıyorlar. Yaşama uğruna  ,Rüzgâr ve Güneş'e sanki savaş açıyorlar.Yeniden ve yeniden

yeşeriyorlar .Savaştan korkanlar  yaşamaya hakkım yok diyerek yaşama küsüyor yada yaşama küstürülüp öldürülüyorlar. 

Kırgın çiçekler halen savaşlarını sürdürmekte tomurcuklar sulansın , beslensinler çiçekler solmasın soldurulmasın...