Mevsimlerden İnsan

İnsan olarak geldiğimiz şu dünyada insan olarak gidebilmek değil midir, bütün çaba... İnsanız işte bazen buz keser, bazen hüzünlenir, göz yaşı akıtırız. Bazen cıvıl cıvıl olur içimiz bazen tecrübeler meyvesi verir dallarımız,   mevsim neyse insan da odur.

İnsanın ruh hali, duygu durumu bir mevsimsel döndü değil midir? Her daim bir  akış halidir insan olma hali. Bir gün içinde 4 mevsim yaşar gibi duygulara girer, bazen hiç güneşin sıcaklığını hissedemiyeceğini sanır buz kesen tüm hayatında, ama bakar ki kardelenler çiçek açmış karlar içinde, her bir kardelen gelecek güzel günleri fısıldar sana tam da umudunu buz haline getirmişken.

İşte mevsim misali yaşar insan günlerini yıllarını ve ömrünü, baharda başlayan yolculuk hazanda son bulsa da...

Mevsimin her daim akışta olsun...