Öğretmen Olmak

ÖĞRETMEN OLMAK

Bilginin çok, bilgenin az olduğu zamanımızda toplumların her yönden kalkınması için öğretmenlere her zamankinden daha çok iş düşmektedir. Nitekim nesiller ancak ilim, irfan ile gelişip toplumun kaliteli üyesi olabileceği için öğretmenin değerinin daha iyi anlaşılması lazımdır. Kalkınmış tüm ülkeler en çok eğitime yatırım yapar. Ezberden öteye geçmeyen bilgi algısı kişiyi kendisi, özgün yapmaz; ruhun gelişimi anlamında yapıcı etki yapmaz. O bilgiler ancak aynı konuları düşünen nesiller oluşturur. Yaratıcı, çözüm odaklı düşünebilen nesiller yetiştirmek sadece böyle çözüm odaklı düşünebilen eğitim neferleriyle mümkündür.

Öğretmen toplumda insanlardan önce kendi vicdanına karşı sorumlu olandır. Öğretmen bilir ki kendi özelliklerini, iç dünyasını geliştirmeden, günümüze kadar gelen insani mirastan payını almadan oluşturduğu kişilik ile ne kadar toplum içinde kalsa da yine de yalnızlığı, heyecansızlığı, amaçsızlığı bitmeyecektir. Öğretmen aslında toplumu için acı çekendir. İnsanlarla, yeni nesillerle dertlenendir. Öğretmen, anlamak isteyendir. Öğretmen, acıyla olgunlaşıp tüm insanlığın, canlıların refahı için çaba harcayan, fikir sancısı çeken ve bu sancıdan dolayı sürekli öğrenmeye, paylaşmaya, yaşatmaya, merhamet etmeye aç olandır. Öğretmen vicdanıyla düşünen, yüreğiyle dinleyen, emeğiyle nefes olandır  öğrencilerine. Öğretmen bilir ki bilinç seviyesi artmadan toplumsal sağduyu gelişmez.

Öğretmen sürekli ''yetersizlik duygusu'' içinde gelişme isteğinde olandır. Öğretmen bilmediğini bilendir. Tabi bilmediğini bilmek için çok şey bilmek lazım ayrıca. Öğretmen, toplumu refah içinde olsa bile ufkun ötesini görecek kadar geniş vizyona sahip olan, sorunları önceden görüp ışık olma sevdasında olandır. Öğretmen kendisini aydınlattığı sürece başkalarına ışık olabilir, farklı renklerde olanlara örnek olabilir. Öğretmen, en temelde öğrencisine mutlak bir yol, felsefe gösteren değil, her şeye rağmen kendi yolunu açan, kendi potansiyelini kullanabilen, kendi aklıyla doğruyu bulabilen nesiller yetiştirendir. Öğretmen nedenselliğe dayalı düşünme biçimini seçen, özgün dünyasını evrensel- insani süreçlerle yapılandırmaya çalışan nesiller ortaya koyandır. Nasıl ki doğada rengarenk çiçekler varsa, gökkuşağı tek renk olmayıp farklı renkleriyle zengin ve güzelse öğretmen de renk renk farklı olan öğrencilerinin kendi renginde açması için çabalayan bahçıvandır.

Öğretmen olma, masum bir çocuğun huzur veren gülüşünde yaşamın anlamını bulmaktır çoğu zaman. Öğretmen ki bazen annemiz kadar içtendir ve soluksuz bir sevginin vefakar adıdır. Öğretmen ki  toplumdaki fırtınalara, kışa rağmen dinmek bilmeyen enerjisiyle topluma önder olandır. Öğretmen bazen en acılı zamandaki dosttur, tek çıkarı öğrencilerinin mutluluğu olan. Öğretmen bazen bir baba şefkatiyle yaklaşan ve yaralarımıza merhem olandır. Öğretmen ki bazen bir yağmur olur usul usul yağar gönlümüze, ışık saçar ruhumuza. Öğretmen ki insanı insan eden derin bir aşktır sonu hiç bitmeyen, çağlara, zamanlara meydan okuyan. Öğretmen var olmaktır tüm karanlıklara inat, geleceğin tertemiz, mis kokulu nesillerine en güzel mirastır canlara can katan. Öğretmen hayat verendir ki susuz gönülleri yeşerten, en meşakkatli anların yol göstericisidir o. Öğretmen insanı medeni yaparken verdiği bilinçle topluma nefes aldırandır. Öğretmen kişiyi kendisiyle barıştırırken enerjisiyle hayata renk katar an be an. Öğretmen olmak fırtınalı denizlerde rota olup mükemmel limanlara yol almaktır ve uçsuz bucaksız okyanusları aşmaktır, tertemiz dünya özlemiyle. Öğretmen hayallerin hakikate ulaştığı bir rüyanın en güzel yanıdır ki toplumdaki hüzünleri düğün yapan, tertemiz sevgileri geleceğe taşıyandır.

Milli ve manevi değerlerimizin her zamankinden daha iyi olması, ülkemizin her alanda kalkınması yönünde eğitim neferlerimize büyük görevler düşerken toplumumuzun da bu gönül erlerine her zaman sahip çıkması temennisiyle...