Oradayım, Yanında

   Oradayım, yalnızlığın dibinde ama herkesin içindeyim. Gözlerinin önünde ama elinin dokunamadığı o yerdeyim. Görüyor musun beni? Ben görüyorum herkesi. Bencilliklerin içinde iyiliği oynayan o insanları çok güzel görüyorum. Hani 'Neden ben gideyim?'  deyip hep karşı taraftan bir adım bekleyen o insanları görüyorum. Hep beklenti içinde kavrulurken hep bir iyi rolü içindeler. Peki neden ilk adımı onlar atmıyorlar ki? Ya herkes onlar gibi düşünüyorsa? Ya onlar da senden mesaj bekliyorsa?  Yarının planını yaparken ölme ihtimalini unutan sizlere sesleniyorum içinizden. "Durmayın ve beklemeyin hep bir adımın ötesine gidin gerisine değil"   Ve duyuyorum kendi çığlıkları içinde dilsiz olan onca insanı, onlar özgürlüklerin de bir hapse mahkum olanlar.  Şimdi vicdanları sağırlaşan onca insana nasıl duyaracaklar kalplerinde sesleri? Merhametlileri körleşmiş bu insanlara nasıl anlatılır ki adalet?  Önce ellerinden tutuyorum düşen dizleri kanayan çocukların, öperek iyileştiriyorum yaralarını. Kahkaha atıyorum özgürce ve yerde ki örtüyü başıma bağlayarak bu kez sesleniyorum tüm İslam karşıtına. Allahın ayeti ile sesleniyorum onlara. "Ey inananlar! Sabredin, düşmanlarınızdan daha sabırlı olun, cihada hazır olun. Allah'a karşı gelmekten sakının ki başarıya erişebilirsiniz."