Oysa…
Hükümsüz yargıların koğuşunda doğar benim gündüzüm,
Hükümsüz yargıların koğuşunda doğar benim gündüzüm,
Bu yüzdendir belkide, prangaları sevmelerim,
Hançerlere alışıktır göğsümün sol yanı
Lakin, gözlerinin huzurunda olmaktandır bu güçsüzlüğüm,
Göklerin orduları savaşır durur, zihnimde,
Yüreksizlerden olma celladım mısın sen benliğimde?
Beynimde yankılanan sesin, kılıç seslerine karışır,
Bu bitmez savaşlar da ancak Araf’a yakışır,
Görmez misin kanatlarımdaki bu kanı?
Uçamadığı göklerde kaldı
Yüreğimin aklı,
Oysa konuştuklarımdan daha çok,
Duymanı istedim hep sustuklarımı…
Tepkiniz nedir?